Διαφορά μεταξύ ευκαιρίας και οριακού κόστους

Ευκαιρία έναντι οριακού κόστους < Το κόστος είναι η αξία που θεωρείται ότι παράγει ένα στοιχείο ή την εναλλακτική λύση που παραιτείται υπέρ μιας απόφασης επιλογής ενός άλλου προϊόντος ή στοιχείου. Τα έξοδα ταξινομούνται ανάλογα με τον τρόπο εφαρμογής τους. παραδείγματα είναι το οριακό κόστος και το κόστος ευκαιρίας.

Το κόστος ευκαιρίας είναι μια βασική έννοια στην οικονομία και στη χρηματοδότηση, καθώς εκφράζει τη σχέση μεταξύ σπανιότητας και επιλογής. Όταν ένας καταναλωτής επιλέγει ένα προϊόν από διάφορες επιλογές, το κόστος που σχετίζεται με τη δεύτερη καλύτερη επιλογή είναι το κόστος ευκαιρίας. Για παράδειγμα, το κόστος ευκαιρίας της κατανάλωσης ψητών θα έτρωγε την πιατέλα με θαλασσινά. Η παραγγελία και των δύο θα σήμαινε την πληρωμή περισσότερων που είναι ένα άλλο κόστος ευκαιρίας για το δείπνο. Σκοπός του είναι να εξασφαλίσει την αποτελεσματική χρήση των σπανίων πόρων και μπορεί είτε να έχει χρηματική αξία είτε όχι, όπως είναι η αξία του χρόνου που χάθηκε, η παραγωγή, η χρησιμότητα και οποιεσδήποτε παροχές ή ευχαρίστηση που προέρχονται από μια επιχείρηση. Αποτελεί το θεμέλιο της οριακής θεωρίας της αξίας και της θεωρίας του χρόνου και του χρήματος.

Το οριακό κόστος, από την άλλη πλευρά, είναι το κόστος παραγωγής μιας επιπλέον μονάδας. Όταν η ποσότητα ενός προϊόντος αλλάζει κατά μία μονάδα, η μεταβολή του συνολικού κόστους είναι το οριακό κόστος. Είναι επίσης μια βασική έννοια των οικονομικών και των οικονομικών. Για παράδειγμα, στην παραγωγή πρόσθετων σάκων, μια εταιρεία θα πρέπει να αγοράσει πρόσθετο εξοπλισμό και να προσλάβει επιπλέον εργαζόμενους. το οριακό κόστος παραγωγής πρόσθετων σάκων θα ήταν το κόστος του εξοπλισμού και των μισθών των νέων εργαζομένων.

Η αύξηση και η μείωση του πάγιου κόστους εξαρτάται από τον όγκο παραγωγής. Ενώ οι μεταβλητοί όροι εξαρτώνται από τον όγκο, οι σταθεροί όροι δεν είναι και συμβαίνουν ανάλογα με το μέγεθος της παρτίδας. Όλα τα πρόσθετα κόστη που αποκτώνται κατά την παραγωγή πρόσθετων μονάδων είναι οριακά κόστη. Προκειμένου να υπάρχει ένα καλό οριακό κόστος, το οριακό όφελος από την παραγωγή πρόσθετων προϊόντων πρέπει να υπερβαίνει ή να είναι τουλάχιστον ίσο με το οριακό κόστος. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το οριακό κόστος: την παρουσία θετικών και αρνητικών περιοχών, το κόστος συναλλαγών και τις διακρίσεις λόγω τιμών, μεταξύ άλλων.

Ενώ το οριακό κόστος είναι εύκολα ορατό, το κόστος ευκαιρίας είναι αόρατο ή κρύβεται. Είναι μια από τις βασικές διαφορές μεταξύ λογιστικών και οικονομικών δαπανών. Παραβλέποντας το όταν δεν υπάρχει ιδιαίτερο λογιστικό κόστος ή τιμή ή όταν είναι πολύ χαμηλό, θα έδινε την εσφαλμένη πεποίθηση ότι το προϊόν δεν κοστίζει τίποτα.

Περίληψη:

1. Το κόστος ευκαιρίας είναι μια οικονομική ή χρηματοπιστωτική έννοια που εκφράζει τη σχέση μεταξύ σπανιότητας και επιλογής ενώ το οριακό κόστος είναι μια οικονομική ή χρηματοπιστωτική έννοια που αντιπροσωπεύει το κόστος παραγωγής μιας επιπλέον μονάδας.

2. Το οριακό κόστος έχει πάντα νομισματική αξία, ενώ το κόστος ευκαιρίας μπορεί να έχει χρηματική αξία ή όχι.

3. Το κόστος ευκαιρίας περιλαμβάνει την αξία του χαμένου χρόνου, της παραγωγής, της χρησιμότητας και των οφελών που θα μπορούσαν να επωφεληθούν αν η άλλη επιλογή γίνει, ενώ το οριακό κόστος δεν ισχύει.

4. Το οριακό κόστος είναι ορατό, ενώ το κόστος ευκαιρίας δεν είναι.

5. Το οριακό κόστος είναι το κόστος που προκύπτει κατά την παραγωγή μιας μονάδας ή ενός στοιχείου, ενώ το κόστος ευκαιρίας είναι το κόστος που προκύπτει από την επιλογή του καταναλωτή για το προϊόν που θα αγοράσει ή θα χρησιμοποιήσει.