Διαφορά μεταξύ της βιταμίνης Κ και του καλίου
Βιταμίνη Κ σε κάλιο
Η βιταμίνη Κ είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που παράγει 2- ναφθοκινόνη. Υπάρχουν τρεις συνήθεις μορφές βιταμίνης Κ, Κ1, Κ2 και Κ3. Τα Κ1 (φυτοναδιόνη, φυλλοκινόνη) και Κ2 (μενακινόνες) μπορούν να συντεθούν από φυσική βακτηριακή χλωρίδα των εντέρων. Η φυλλοκινόνη είναι φυτικής προέλευσης και η κυρίαρχη μορφή της δίαιτας. Η βιταμίνη K2 εμφανίζεται στον κρόκο αυγού κοτόπουλου, στο βούτυρο, στο συκώτι κλπ. Η βιταμίνη Κ δεν αποθηκεύεται πολύ από το σώμα. Μικρές ποσότητες αποτίθενται στο ήπαρ και στα οστά για να καλύψουν τις ανάγκες για μερικές ημέρες. Η βιταμίνη είναι απαραίτητη για την πήξη του αίματος.
Το κάλιο είναι ένα μέταλλο που απαιτείται για την σωστή διατήρηση των καρδιακών ιστών. Είναι ένας πρωτογενής ηλεκτρολύτης και η ικανότητά του να υπάρχει ως ιόντα είναι ιδιαίτερα σημαντική στη μεταφορά των νεύρων και στη μεταφορά εξαρτώμενη από ιόντα. Αυτό πρέπει να παρέχεται από τη δίαιτα και οι ηλικιωμένοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο νόσων που σχετίζονται με την ανεπάρκεια.
Η βιταμίνη Κ
Η βιταμίνη Κ εμπλέκεται στην καρβοξυλίωση υπολειμμάτων γλουταμικού σε πρωτεΐνες και σχηματίζει υπολείμματα γάμμα-καρβοξυγλουταμικού και επομένως χρειάζεται για εκείνες τις πρωτεΐνες που χρειάζονται αυτή τη λειτουργία για να είναι βιολογικά δραστικές. Ορισμένοι από αυτούς περιλαμβάνουν τους φακούς πήξης II (προθρομβίνη), VII (proconvertin), IX (Χριστουγεννιάτικος παράγοντας), Χ (παράγοντας Stuart), πρωτεΐνη C, πρωτεΐνη S και παράγοντας ειδικής σύλληψης ανάπτυξης (Gas6). Η κύρια γνωστή λειτουργία της βιταμίνης Κ είναι στην κανονική πήξη του αίματος, αλλά είναι επίσης χρήσιμη και στην κανονική ασβεστοποίηση των οστών. Χωρίς βιταμίνη Κ, η καρβοξυλίωση δεν είναι δυνατή και ως εκ τούτου οι πρωτεΐνες παραμένουν βιολογικά ανενεργές.
Η βιταμίνη χρειάζεται επίσης για τον μεταβολισμό των οστών στην καρβοξυλίωση της οστεοκαλσίνης. Οι υψηλές συγκεντρώσεις οκτακαρβοξυλικής οστεοκαλσίνης στον ορό και οι χαμηλές συγκεντρώσεις βιταμίνης Κ στον ορό είναι ενδεικτικές της μειωμένης οστικής πυκνότητας. Αυξάνει επίσης τον κίνδυνο καταγμάτων ισχίου. Η βιταμίνη Κ αποτρέπει την ασβεστοποίηση των αρτηριών καθώς και άλλων μαλακών ιστών που είναι συνέπεια της γήρανσης. Έχει επίσης ρόλο στη διατήρηση του επιπέδου σακχάρου στο αίμα. Το πάγκρεας έχει τη δεύτερη υψηλότερη ποσότητα βιταμίνης Κ στο σώμα.
Η ανεπάρκεια είναι σπάνια και μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα των αντιβιοτικών, στα νεογνά και λόγω της μειωμένης απορρόφησης.Κάλιο
Το κάλιο βρίσκεται στο κρέας, σε ορισμένους τύπους ψαριών, σε φρούτα και λαχανικά. Το ορυκτό έχει σημαντικούς ρόλους στο ανθρώπινο σώμα και η ανεπάρκεια του προκαλεί την κατάσταση που ονομάζεται υποκαλιαιμία. Η περίσσεια είναι επίσης επικίνδυνη και έχει ως αποτέλεσμα την υπερκαλιαιμία. Πάρα πολύ νάτριο στη διατροφή μπορεί να επιδεινώσει την ανεπάρκεια του καλίου.
Οι ηλικιωμένοι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν συμπτώματα σχετιζόμενα με ανεπάρκεια, λόγω της μειωμένης λειτουργίας των νεφρών και της ανικανότητας να εκκρίνουν αποτελεσματικά το ορυκτό.Ορισμένα φάρμακα όπως τα διουρητικά, οι αναστολείς ΜΕΑ και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) επηρεάζουν επίσης το επίπεδο του καλίου στο σώμα. Τα χαμηλά επίπεδα καλίου αυξάνουν επίσης τις τοξικές επιδράσεις φαρμάκων όπως η διγοξίνη.
Σύγκριση της βιταμίνης Κ και του καλίου
Η μεγάλη ομοιότητα μεταξύ των δύο είναι το όνομα. Η συντομογραφία K σημαίνει Κάλιο για όσους βρίσκονται εκτός του ιατρικού πεδίου και η βιταμίνη Κ λαμβάνει το ίδιο αποτέλεσμα μέσα στις αναφορές φαρμάκων. Μια μικρή παρερμηνεία των δύο και του ασθενούς μπορεί να πάρει λανθασμένα λάθος θεραπεία. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε περιπτώσεις όπου είτε έχει τοποθετηθεί λανθασμένα. Η ενδοφλέβια χορήγηση βιταμίνης Κ μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες συνέπειες.
Εκτός από το γράμμα «Κ», δεν υπάρχει άλλη ομοιότητα μεταξύ των δύο. Η βιταμίνη Κ είναι μια βιταμίνη, ενώ το κάλιο είναι ένα μέταλλο. Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης Κ δεν είναι τόσο σοβαρές, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το άτομο χορηγείται αντιπηκτικά. Οι υψηλές δόσεις καλίου από την άλλη πλευρά μπορούν να είναι θανατηφόρες και προκαλούν χαμηλή αρτηριακή πίεση, διανοητική σύγχυση και τελικά καρδιακή προσβολή. Το φάρμακο αντενδείκνυται για όσους έχουν αφυδάτωση, κράμπες θερμότητας, έλκη, νεφρική νόσο ή που παίρνουν φάρμακα τα οποία προκαλούν το νεφρό να συγκρατεί κάλιο.
Περίληψη
