Διαφορά μεταξύ μονισμού και διπάλιας | Η διαφορά μεταξύ του μονισμού και του διουσιασμού
Ο μονισμός εναντίον του Dualism
Ο μονισμός ασχολείται με την ενότητα ενώ ο δυϊσμός ασχολείται με την έννοια των «δύο». Μεταξύ αυτών των δύο όρων, μπορούμε να εντοπίσουμε μια σειρά διαφορών. Και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται στη φιλοσοφία και έχουν ποικίλες έννοιες. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνουν αυτά τα δύο. Ο μονισμός ασχολείται με την ενότητα. Από την άλλη πλευρά, ο δυϊσμός ασχολείται με την έννοια του «δύο». Σύμφωνα με τον δυϊσμό, η ατομική ψυχή είναι διαφορετική από την Ανώτατη ψυχή. Επομένως ο δυϊσμός ασχολείται με δύο οντότητες ξεχωριστή ψυχή και υπέρτατη ψυχή. Ο μονισμός μιλάει για ενότητα ψυχής. Η ατομική ψυχή είναι μέρος της Ανώτατης ψυχής και είναι τόσο καλή όσο η Ανώτατη ψυχή. Μέσα από αυτό το άρθρο, ας εξετάσουμε τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ αυτών των δύο όρων.
Τι είναι ο Μονισμός;
Ο μονισμός δέχεται την ενότητα για όλα στο σύμπαν . Δεν βλέπει διαφορά στη διαφοροποίηση του σύμπαντος. Όλα είναι, αλλά η μία είναι η ουσία του μονισμού. Ο dualism βλέπει τη διαφορά μεταξύ των πραγμάτων. Ο διπλισμός δεν δέχεται την ενότητα στην ποικιλομορφία. Ο μονισμός είναι ένα από τα συστήματα της ινδικής φιλοσοφίας. Ο Brahman είναι η ανώτατη οντότητα που εκδηλώνεται σε αυτό το σύμπαν που αποτελείται από ύλη και χώρο. Όλες οι άλλες έννοιες, όπως ο χρόνος, η ενέργεια και η ύπαρξη, έχουν αναδυθεί από το Ανώτατο Βραχμάν. Ακριβώς όπως μια αράχνη θα δημιουργήσει έναν ιστό με τη σύμφωνη γνώμη της και θα την αποσύρει και με τη συμφωνία της, ο Μπραχμάν θα εκδηλωθεί επίσης σε αυτό το σύμπαν που αποτελείται από τη φύση και τα ζωντανά όντα και θα αποσυρθεί από τον εαυτό του στο τέλος της εποχής. Η στιγμή της απόσυρσης ονομάζεται κατακλυσμός. Κάθε ψυχή είναι δυνητικά θεϊκή σύμφωνα με τον μονισμό. Η θεότητα του ανθρώπου βρίσκεται μέσα στον εαυτό του. Είναι τόσο καλός όσο ο Παντοδύναμος και τόσο ισχυρός όσο και ο ίδιος. Ο μονισμός περιγράφει την εμφάνιση του σύμπαντος ως ανεξήγητο φαινόμενο. Ονομάζεται "Maya" στην ινδική φιλοσοφία της Advaita. Το σύμπαν είναι απλώς λαμπερό στην εμφάνισή του. Το μόνο Brahman είναι αληθινό, και οτιδήποτε άλλο γύρω μας είναι ψευδές.
Τι είναι ο διπλισμός;
Ο διπλισμός είναι ακριβώς το αντίθετο του μονισμού, με την έννοια ότι αν και μιλά για την ύπαρξη του Παντοδύναμου, δεν εγκρίνει την ενότητα στην ποικιλομορφία . Δεν βλέπει την ενότητα σε όλα τα όντα. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι τόσο ισχυρός και δυνατός όσο ο Θεός. Ο άνθρωπος έχει τους περιορισμούς του. Μόνο ο Παντοδύναμος είναι παντοδύναμος και παντοτινή. Είναι παντοδύναμος και πανταχού παρούσα. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι παντοδύναμος και πανταχού παρών όσο είναι θνητός. Ο άνθρωπος είναι ο άνθρωπος και ο Θεός είναι ο Θεός. Ο διπλισμός είναι τόσο απλός. Ο διπλισμός παίρνει το όνομα «δύοita» στην ινδική φιλοσοφία. Σύμφωνα με τις αρχές που εκθέτουν οι εκφραστές του συστήματος φιλοσοφίας της Dvaita, ο Atman ή ο ατομικός εαυτός δεν μπορεί ποτέ να γίνει ο Brahman ή ο Ανώτατος Εαυτός.Ο ατομικός εαυτός ονομάζεται «jiva» και ο Ανώτατος Εαυτός ονομάζεται «Brahman». Το jiva δεν μπορεί να γίνει ένα με το Brahman. Ακόμη και την εποχή της απελευθέρωσης ή του «mukti», ο ατομικός εαυτός θα υποστεί και θα βιώσει την «πραγματική ευδαιμονία», αλλά δεν μπορεί να εξομοιωθεί σε καμία συγκυρία με τον Brahman. Ο Μπράχμαν ονομάζεται επίσης «Paramatman». Ο dualism δεν εγκρίνει το σύστημα πεποιθήσεων του Monism. Δεν καλεί το σύμπαν ως ανεξήγητο φαινόμενο ή αναληθές. Θα καλούσε το σύμπαν ως ξεχωριστή αληθινή οντότητα εκτός από όλους τους ισχυρούς Brahman, τη δεύτερη οντότητα που είναι μόνιμη επίσης. Αυτό υπογραμμίζει τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο όρων. Τώρα ας συνοψίσουμε τη διαφορά με τον ακόλουθο τρόπο.
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον μονισμό και τον διουσιασμό;
• Ο μονισμός ασχολείται με την ενότητα της ύπαρξης. Ο διπλισμός δεν εγκρίνει την ενότητα της ύπαρξης.
• Ο ατομικός εαυτός είναι τόσο καλός και δυναμικός όσο ο Ανώτατος Εαυτός σύμφωνα με τον μονισμό. Ο διπλισμός, αντιθέτως, τις χαρακτηρίζει ως δύο ξεχωριστές οντότητες.
• Ο μονισμός δέχεται τον ατομικό εαυτό που συγχωνεύεται στον Ανώτατο Εαυτό με την απελευθέρωση. Ο διπλισμός, αντιθέτως, δεν δέχεται τη συγχώνευση του ατομικού εαυτού στον Ανώτατο Εαυτό μετά την απελευθέρωση.
• Ο ατομικός εαυτός γίνεται ο πανίσχυρος Μπραχμάν σύμφωνα με τον Μονισμό. Ο dualism δεν συμφωνεί με την άποψη των μονιστών ότι ο ατομικός εαυτός γίνεται ένας με τον Ανώτατο Εαυτό. Σύμφωνα με αυτούς, ο ατομικός εαυτός βιώνει την «πραγματική ευδαιμονία» αλλά δεν μπορεί να είναι ίσος με τον Brahman.
Ευγένεια εικόνας:
1. "Descartes mind and body" [Δημόσιος τομέας], μέσω του Wikimedia Commons
2. "Страшный суд" από τον Viktor M. Vasnetsov [Δημόσιος Τομέας], μέσω του Βικιμήματος Commons