Διαφορά μεταξύ Mitosis και Meiosis

Mitosis vs Meiosis

Η διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης χρησιμεύει για τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Περιλαμβάνει την κατανομή ταυτόσημου γενετικού υλικού, DNA, σε δύο θυγατρικά κύτταρα. Το γενετικό υλικό μεταφέρεται στην επόμενη γενιά χωρίς λάθη. Εμφανίζεται μέσω δύο μεθόδων που ονομάζονται κυρίως μίτωση και μείοσις. Και οι δύο χρησιμεύουν για να διαιρέσουν τα κύτταρα, αν και σε διαφορετικές τοποθεσίες και για διαφορετικές λειτουργίες.

Κατά τη διάρκεια της μίτωσης, ένα κύτταρο αντιγράφει τα περιεχόμενά του και σχηματίζει δύο ταυτόσημα θυγατρικά κύτταρα. Η μεϊώση έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό τεσσάρων απλοειδών θυγατρικών κυττάρων μέσω διεργασίας δύο σταδίων. Η μίτωση παράγει ουσιαστικά νέα κύτταρα, ενώ η μεΐωση παράγει γαμέτες.

Mitosis

Το Mitosis βοηθά στην παραγωγή δύο θυγατρικών κυττάρων τα οποία είναι πανομοιότυπα με το μητρικό κύτταρο. Για ένα απλοειδές γονικό κύτταρο τα θυγατρικά κύτταρα θα είναι απλοειδή. Δημιουργεί διπλοειδή θυγατρικά κύτταρα σε περίπτωση διπλοειδών γονικών κυττάρων. Η κυτταρική διαίρεση επιτρέπει στους πολυκύτταρους οργανισμούς να αναπτυχθούν και να επιδιορθώσουν τους κατεστραμμένους ιστούς. Τα στάδια του κυτταρικού κύκλου με τη μιτωτική φάση είναι τα Interphase, Prophase, Metaphase, Anaphase και Telophase. Το DNA αντιγράφεται κατά τη διάρκεια της φάσης S της ενδιάμεσης φάσης.

Η διαδικασία είναι επίσης χρήσιμη στην ασεξουαλική αναπαραγωγή και ανάπτυξη. Καλείται επίσης ως «διαίρεση σωματικών κυττάρων» εφόσον εμφανίζεται σε βλαστικά κύτταρα. Η μίτωση δεν δημιουργεί παραλλαγές στις γενιές. Ως εκ τούτου, είναι κατάλληλη για τεχνολογία κλωνοποίησης. Η διαδικασία είναι καλή για τη μελέτη των φυλογενετικών σχέσεων, καθώς η πολυπλοκότητα δεν επιτρέπει την εμφάνισή της από πολλαπλή endosymbiosis.

Ίσως το ένα και το σημαντικό μειονέκτημα της μίτωσης είναι σε ανεξέλεγκτες κυτταρικές διαιρέσεις που παράγουν όγκους ή καρκινικούς ιστούς. Στις φυλογενετικές μελέτες, η εφαρμογή της μίτωσης είναι περιορισμένη, καθώς οι δομικές και γενετικές αλλαγές σπανίως συμπίπτουν και επομένως είναι πολύ δύσκολο να τις συσχετιστούν μόνο με βάση τα μιτωτικά δεδομένα.

Μεΐωση

Η μεΐωση είναι το είδος της κυτταρικής διαίρεσης που είναι χρήσιμο στη σεξουαλική αναπαραγωγή. Περιλαμβάνει το σχηματισμό απλοειδών γαμετών που μπορούν να συγχωνευθούν και να σχηματίσουν το ζύγω. Δεδομένου ότι οι γαμέτες είναι απλοειδείς και η συγχώνευση των γαμετών είναι δυνατή, επιτρέπει την εισαγωγή παραλλαγών στις γενιές.

Τα συμβάντα ανασυνδυασμού είναι πιο συνηθισμένα στη μείωση που αποτελεί τη βάση για περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον εντοπισμό γονιδιακών και γονιδιακών μεθόδων χαρτογράφησης.

Η μεϊόση περιλαμβάνει δύο κυτταρικές διαιρέσεις με αποτέλεσμα το σχηματισμό τεσσάρων απλοειδών γαμετών. Βοηθά στην επισκευή του DNA κατά τη διαδικασία πολλαπλασιασμού.

Τα ενδιάμεσα στάδια είναι η Interphase, η Prophase Ι, η Μεταφάση Ι, η Αναφάση Ι, η Τηφαφέση Ι, η Προφορά ΙΙ, η Μεταφάση II, η Αναφάση ΙΙ και η Τηλοφάση II.

Διαφορά μεταξύ Mitosis και Meiosis 1. Αριθμός διαιρέσεων - η μίτωση υφίσταται μόνο μία διαίρεση ενώ οι μειοτικές διεργασίες υποβάλλονται σε δύο τέτοιες διαιρέσεις. 2. Σκοπός - η μίτωση λειτουργεί ουσιαστικά στην αναπαραγωγή, ανάπτυξη και επισκευή. Για τον ανασυνδυασμό και τα αναπαραγωγικά γεγονότα απαιτούνται μειοτικές διαιρέσεις 3. Διπλασιασμός περιεχομένων - η μίτοση αντιγράφει τα περιεχόμενα του κυττάρου τόσο στα χρωμοσώματα όσο και στα κυτταροπλασμικά υλικά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Η μεΐωση δεν αναπαράγει τα χρωμοσώματα στην πρώτη διαίρεση. Η δεύτερη μειοτική διαίρεση είναι ίδια με τη μίτωση και ο αριθμός χρωμοσωμάτων δεν μειώνεται. 4. Η υπέρβαση των ορίων εμφανίζεται μόνο στη μειοτική διαδικασία. 5. Κεντρομερή- Τα κεντρομερή δεν διαχωρίζονται κατά την αναφάση Ι, αλλά κατά την αναφάση ΙΙ της μείωσης. Στη μίτωση, χωρίζονται κατά τη διάρκεια της αναφυγής. 6. Η κυτταροκίνηση συμβαίνει δύο φορές τόσο στην τελοφάση Ι όσο και στην τελοφάση II στη μείωση. Οι μιτωτικές διαδικασίες επιτρέπουν την κυτοκίνη μόνο μία φορά.

Και οι δύο διαδικασίες έχουν τους σημαντικότερους ρόλους τους σε διαφορετικές λειτουργίες. Η μίτωση είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη και την επιδιόρθωση ενώ η μείωση είναι απαραίτητη για την αναπαραγωγή. Με την κατανόηση της φύσης της ομοιότητας και της ανομοιότητας είναι δυνατόν να φτάσουμε σε νεώτερη έρευνα, όπως η εξεύρεση ενός κοινού φαρμάκου για την πρόληψη του μηχανισμού. Οι μεμονωμένες διαδικασίες χρειάζονται πραγματικά μια λεπτομερή μελέτη για να κατανοήσουν τις λεπτότερες έννοιες. Οι διαδικασίες είναι σημαντικές από αναπτυξιακά και εξελικτικά σημεία.