Διαφορά μεταξύ EEPROM και Flash Διαφορά μεταξύ

Anonim

EEPROM vs Flash

Το Flash είναι ένας πολύ δημοφιλής όρος όταν πρόκειται για μέσα αποθήκευσης καθώς χρησιμοποιείται από φορητές συσκευές όπως τηλέφωνα, tablet και media players. Το Flash είναι στην πραγματικότητα ένας απόγονος της EEPROM, η οποία αντιπροσωπεύει την ηλεκτρικά διαγράψιμη προγραμματιζόμενη μνήμη μόνο για ανάγνωση. Η κύρια διαφορά μεταξύ του EEPROM και του Flash είναι ο τύπος των λογικών πύλων που χρησιμοποιούν. Ενώ το EEPROM χρησιμοποιεί το ταχύτερο NOR (συνδυασμός Not και OR), το Flash χρησιμοποιεί τον πιο αργό τύπο NAND (Not και AND). Ο τύπος NOR είναι πολύ πιο γρήγορος από τον τύπο NAND, αλλά υπάρχει το θέμα της προσιτότητας, καθώς ο πρώτος είναι σημαντικά πιο ακριβός από τον τύπο NAND.

Ένα άλλο πλεονέκτημα του EEPROM over Flash είναι πώς μπορείτε να έχετε πρόσβαση και να διαγράψετε τα αποθηκευμένα δεδομένα. Το EEPROM μπορεί να έχει πρόσβαση και να διαγράψει τα δεδομένα byte-byte ή byte κάθε φορά. Σε σύγκριση, το Flash μπορεί μόνο να το κάνει αυτό. Προκειμένου να απλουστευθεί το όλο θέμα, τα μεμονωμένα byte ομαδοποιούνται σε μικρότερο αριθμό μπλοκ, τα οποία μπορούν να έχουν χιλιάδες bytes σε κάθε μπλοκ. Αυτό είναι λίγο προβληματικό όταν θέλετε μόνο να διαβάσετε ή να γράψετε σε ένα μόνο byte κάθε φορά. που είναι αυτό που χρειάζεται συνήθως για την εκτέλεση του κώδικα ενός προγράμματος. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο το Flash δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ηλεκτρονικά κυκλώματα τα οποία απαιτούν πρόσβαση από το χρήστη σε δεδομένα. Τα δεδομένα σε Flash μπορούν επίσης να εκτελεστούν, αλλά πρέπει να διαβαστούν συνολικά και να φορτωθούν στη μνήμη RAM εκ των προτέρων.

Το EEPROM σχεδιάστηκε για να διαβάζεται πολύ περισσότερο από αυτό που γράφτηκε. Αυτό συμβαδίζει με τον προγραμματισμό για ηλεκτρονικά κυκλώματα όπου γράφετε στο τσιπ αρκετές φορές κατά τη δοκιμή του προγράμματος. Στη συνέχεια, αποθηκεύονται για καλό, μόνο για να διαβάζονται κάθε φορά που τα δεδομένα είναι απαραίτητα. Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για μέσα αποθήκευσης όπου τα δεδομένα είναι συνηθισμένα γραμμένα και διαβασμένα.

Στην τυπική χρήση, το Flash χρησιμοποιείται κυρίως για να αναφέρεται σε μέσα αποθήκευσης και μπορεί να κυμαίνεται οπουδήποτε από GB έως εκατοντάδες GB. Αντίθετα, το EEPROM προορίζεται συνήθως για αποθήκευση μόνιμου κώδικα σε ηλεκτρονικά τσιπ. Οι τυπικές τιμές κυμαίνονται από kilobyte έως μερικά megabyte.

Περίληψη:

1. Το φλας είναι μόνο ένας τύπος EEPROM

2. Το Flash χρησιμοποιεί μνήμη τύπου NAND ενώ το EEPROM χρησιμοποιεί τον τύπο NOR

3. Το φλας μπορεί να διαγραφεί κατά πλάτος, ενώ το EEPROM είναι διαγράψιμο byte

4. Το φλας επαναλαμβάνεται συνεχώς, ενώ άλλες EEPROM σπάνια ξαναγραφούν

5. Το φλας είναι όταν χρειάζονται μεγάλα ποσά ενώ χρησιμοποιείται το EEPROM όταν χρειάζονται μόνο μικρές ποσότητες