Διαφορά μεταξύ Collenchyma και Sclerenchyma

Collenchyma vs Sclerenchyma

Υπάρχουν 3 τύποι ιστών εδάφους στα φυτά. Πρόκειται για παρέγχυμα, κολενχνία και σκληρόπυγμα. Τα κύτταρα του παρεγχύματος είναι ο γενικευμένος τύπος φυτικών κυττάρων και είναι ο όγκος των αλεσμένων και αγγειακών ιστών. Ζουν σε ωριμότητα και λειτουργούν στη φωτοσύνθεση και αποθήκευση.

Collenchyma

Τα κύτταρα Collenchyma έχουν μεγάλη ομοιότητα με το παρέγχυμα. Ωστόσο, έχουν κάποια διακριτικά χαρακτηριστικά. Εμφανίζονται σε ομάδες ακριβώς κάτω από την επιδερμίδα. Έχουν ένα κύριο κυτταρικό τοίχωμα, το οποίο περιέχει πολλή πηκτίνη. Έτσι, λεκιάζουν ροζ με μπλε τολουϊδίνη. Το κυτταρικό τοίχωμα είναι ομοιόμορφα πυκνό. Τα κύτταρα Collenchyma υποστηρίζουν το φυτό. Αυτά τα κύτταρα χαρακτηρίζονται από πάχυνση του κυτταρικού τοιχώματος και είναι ζωντανά κατά την ωριμότητα. Τείνουν να εμφανίζονται ως μέρος των αγγειακών δεσμών ή στις γωνίες των γωνιακών στελεχών. Η πάχυνση μπορεί να συμβεί στις γωνίες των γειτονικών κυττάρων ή κατά μήκος των τοιχωμάτων των τοιχωμάτων.

Τα κύτταρα Collenchymas επιμηκύνονται τυπικά με κάποια επικάλυψη στα ακραία τοιχώματα τους. Τα κολενχνήματα ζουν πάντα. Αυτά είναι επιμήκη κύτταρα, γωνιακά στο Τ. S, και μπορεί να παρατηρηθεί δευτερογενής εναπόθεση κυτταρίνης. Διατηρούν συνήθως μια περιφερειακή θέση. Τα κύτταρα είναι πλαστικά και ελαστικά. Συνδυάζουν αντοχή σε εφελκυσμό με ευελιξία και πλαστικότητα. Είναι ο πρώτος ιστός υποστήριξης που εμφανίζεται σε ένα αναπτυσσόμενο φυτό. Το επιχρισμένο τμήμα του κυτταρικού τοιχώματος παρέχει στήριξη και τα λεπτότερα τμήματα επιτρέπουν την τάνυση και την ανάπτυξη των κυττάρων και τη μεταφορά της διαλυτής ουσίας στον τοίχο. Τα τείχη είναι πλούσια σε νερό. Αφαιρέστε τα φρέσκα τμήματα. Τα κύτταρα είναι στενά συσκευασμένα αλλά μερικές φορές μπορούν να παρατηρηθούν διακυτταρικοί χώροι αέρα. Εμφανίζονται ως κλώνοι ή συνεχείς κύλινδροι στο σώμα του φυτού και είναι ασυνήθιστοι στις ρίζες.

Sclerenchyma

Το δευτερεύον τοίχωμα εναποτίθεται αφού το κύτταρο έχει σταματήσει τη μεγέθυνση. Τα κύτταρα του παρεγχύματος εξελίσσονται τελικά σε κύτταρα σκλήρυνσης. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει συνήθως. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά του sclerenchyma είναι η παρουσία ενός παχίου δευτερεύοντος τοιχώματος, το οποίο έχει πολύ οργανωμένα μικροφίσματα κυτταρίνης και συνήθως περιέχει λιγνίνη.

Τα κύτταρα Sclerenchyma υποστηρίζουν το φυτό και εμφανίζονται ως ίνες καπάκι δέσμης, μεμονωμένα κύτταρα ή ομάδα κυττάρων. Τα επιχρίσματα στους δευτερεύοντες τοίχους τους είναι χαρακτηριστικό των κυττάρων του σκλήρυνθου. Γίνονται νεκρά στην ωριμότητα. Μπορούν να λεκιάσουν κόκκινο σε πολλές κοινώς προετοιμασμένες διαφάνειες. Εμφανίζονται στον φλοιό, το φλοίωμα, το ξυλόμιο, το θηκάρι και το υποδόριο. Οι ίνες ξύλου απουσιάζουν στα γυμνοσπερμίες και στα χαμηλότερα αγγειακά φυτά. Οι ίνες που βρίσκονται έξω από το ξυλόμιο ονομάζονται εξωφυλικές ίνες και βρίσκονται κυρίως στο φλοίωμα και στον φλοιό.

Υπάρχουν δύο τύποι σκλήρυνσης. Είναι σκληροειδείς και ίνες.Τα σκληρατίδια εμφανίζονται μόνα τους ή σε μικρές συστάδες και συνήθως είναι ισοδιαμετρικά αν και μερικά μπορεί να είναι πολύ μεγάλα. Το Sclereid έχει προεξέχοντα κοιλώματα και είναι κατά κανόνα λιγότερος. Οι ίνες έχουν μεγάλη επιμήκυνση και έχουν επικαλυπτόμενα ακραία τοιχώματα. Οι κοιλότητες είναι λίγες και μικρές. Εμφανίζονται σε δέσμες.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Collenchymas και Sclerenchyma; • Τα κολενγχάσματα είναι ζωντανά κύτταρα και τα σκληρατρυμικά είναι νεκρά κύτταρα. • Το τοίχωμα του κολενγχάσματος περιέχει κυρίως κυτταρίνη και το τοίχωμα του σκληρυγνιάματος περιέχει κυρίως λιγνίνη.