Διαφορά μεταξύ διαχωρισμού και ανεξάρτητης ποικιλίας | Segregation vs. Independent Assortment
Διαχωρισμός εναντίον Ανεξάρτητης Ποικιλία
Οι χαρακτήρες μιας γενιάς πρέπει να περάσουν στο επόμενο μέσω αναπαραγωγής, και οι μηχανισμοί κληρονομιάς των χαρακτηριστικών αποκαλύφθηκαν με το έργο του Gregor Mendel ο οποίος περιγράφει αυτά σε δύο βασικούς νόμους. Ο διαχωρισμός και η Ανεξάρτητη Ποικιλία θα μπορούσαν να εισαχθούν ως οι δύο βασικοί νόμοι κληρονομιάς που περιγράφει ο Γκρέγκορ Μέντελ μετά την εκτεταμένη εργασία του στα μέσα του 19ου αιώνα. Αν και τα ευρήματά του δεν έγιναν αποδεκτά, άλλοι επιστήμονες όπως ο Thomas Morgan (το 1915) χρησιμοποίησαν τους νόμους του Mendel και ο διαχωρισμός με ανεξάρτητη ποικιλία έγινε η ραχοκοκαλιά της κλασικής γενετικής.
- <->Διαχωρισμός
Ο διαχωρισμός είναι ο πρώτος νόμος του Mendel και δηλώνει ότι υπάρχει ένα ζευγάρι αλληλόλων για κάθε χαρακτηριστικό. Αυτό δίνει την πρώτη εντύπωση για το διπλοειδές καθεστώς του γενετικού υποβάθρου σε οργανισμούς. Μόνο ένα τυχαία επιλεγμένο αλληλόμορφο για κάθε χαρακτηριστικό (από κάθε ζεύγος αλληλόμορφων) μεταφέρεται στους απογόνους από τους γονείς. Ο νόμος του διαχωρισμού αναφέρει επίσης ότι τα δύο αλληλόμορφα διαχωρίζονται κατά τη διάρκεια της παραγωγής γαμετών σε ένα άτομο. Επομένως, κάθε gamete έχει μόνο ένα αλληλόμορφο για ένα συγκεκριμένο γνώρισμα. Θα ήταν ενδιαφέρον να δηλωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη ένδειξη γαμετών που είναι απλοϊκή.
Οι γαμέτες haploid παράγονται ως αποτέλεσμα της μείωσης που έχει παρατηρηθεί από άλλους επιστήμονες μέσω των μελετών τους, οι οποίες απέδειξαν την αξιοπιστία του πρώτου νόμου της Mendel. Όταν τα γονίδια της μητέρας και του πατέρα είναι σχεδιασμένα, τα απομονωμένα αλληλόμορφα είναι ενωμένα για να σχηματίσουν ένα διπλοειδές μεμονωμένο οργανισμό. Συνήθως, τα αλληλόμορφα είναι κυρίαρχα ή υπολειπόμενα και το κυρίαρχο αλληλόμορφο θα εκφραστεί στους απογόνους ενώ το γονίδιο για το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό θα έχει και το υπολειπόμενο αλληλόμορφο.
Ανεξάρτητα ΠοικιλίαΑνεξάρτητη Ποικιλία είναι ο
δεύτερος νόμος του Gregor Mendel που προβάλλει μετά από το έργο του στη μελέτη της γενετικής. Ο νόμος της ανεξάρτητης συλλογής είναι επίσης γνωστός ως νόμος κληρονομίας . Σε αυτή τη θεωρία, ο Mendel δήλωσε περαιτέρω ότι τα αλληλόμορφα είναι ανεξάρτητα για να σχηματίσουν ένα γαμέτα. Με άλλα λόγια, ένα αλλήλιο ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού δεν έχει καμία επίδραση από άλλα αλληλόμορφα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού γαμετών. Η ανεξάρτητη ποικιλία είναι μια σημαντική διαδικασία που συμβάλλει στη γενετική ποικιλομορφία των ατόμων ενός πληθυσμού ή ενός είδους.Η παρουσία κυρίαρχων αλληλόμορφων και υπολειπόμενων αλληλόμορφων μπορεί να γίνει κατανοητή όταν παρατηρηθεί ότι ένα συγκεκριμένο γνώρισμα εκφράζεται ως κυρίαρχο ή υποχωρητικό φαινότυπο και το κυρίαρχο αλληλόμορφο εκφράζεται παρά το άλλο αλληλόμορφο του ζεύγους που είναι κυρίαρχο ή υποχωρητικό (δηλώνεται ως "ΑΑ" ή "Αα" αντίστοιχα). Το υπολειπόμενο γονίδιο εκφράζεται μόνο όταν και τα δύο ζεύγη αλληλόμορφων είναι υπολειπόμενα (υποδηλώνονται ως "aa"). Επιπλέον, όταν εξετάζονται περισσότερα από ένα χαρακτηριστικά στην αναπαραγωγή, παρατηρήθηκε η ανεξάρτητη κληρονομιά γενετικού υλικού από τους γονείς στην επόμενη γενιά στα πειράματα του Mendel. Διαχωρισμός vs Ανεξάρτητη συλλογή
• Και οι δύο είναι οι νόμοι της κληρονομικότητας που προέβαλε η Γκρέγκορ Μέντελ, όπου ο διαχωρισμός είναι ο πρώτος νόμος, ενώ η ανεξάρτητη κατάταξη είναι ο δεύτερος νόμος.
• Ο διαχωρισμός περιγράφει ότι υπάρχουν δύο αλληλόμορφα για ένα συγκεκριμένο γνώρισμα και αυτά διαχωρίζονται κατά τη διάρκεια της γαμετογένεσης, για να σχηματίσουν απλοειδή γαμέτες. Από την άλλη πλευρά, ο νόμος της ανεξάρτητης συλλογής περιγράφει ότι αυτά τα διαχωρισμένα αλληλόμορφα (για διαφορετικά χαρακτηριστικά) μπορούν να συνδυαστούν στο απλοειδές χρωμόσωμα σε οποιονδήποτε συνδυασμό.
• Ο διαχωρισμός είναι μια διαδικασία διαχωρισμού ενώ η ανεξάρτητη συλλογή είναι μια διαδικασία σύνδεσης.
• Και οι δύο διαδικασίες συμβάλλουν στην αύξηση της βιοποικιλότητας, αλλά ο διαχωρισμός θέτει την πλατφόρμα για τη γενετική ποικιλομορφία, ενώ η ανεξάρτητη ποικιλία πραγματοποιείται ως το πρώτο φυσικό βήμα για την εμφάνιση της γενετικής ποικιλότητας.
