Διαφορές μεταξύ ενδοκρινών και εξωκρινών αδένων

Οι διαφορές μεταξύ ενδοκρινών και εξωκρινών αδένων

Οι αδένες είναι μια ειδική δομή που διακρίνει διάφορες χημικές ουσίες όπως ένζυμα, μεταβολίτες. Υπάρχουν δύο τύποι αδένων στο σώμα που ονομάζονται ενδοκρινείς αδένες και εξωκρινείς αδένες. Σε όλη την ανάπτυξη του εμβρύου, οι ενδοκρινικοί αδένες στερούνται αγωγούς και παραμένουν ως τεμάχια ιστού. Έτσι, μυστικά χημικές ουσίες απ 'ευθείας στη ροή του αίματος, ενώ η εξωκρινής αδένας εκκρίνει το προϊόν της σε έναν αγωγό. Ωστόσο, ορισμένοι αδένες μπορεί να έχουν ενδοκρινικές και εξωκρινείς δραστηριότητες όπως το πάγκρεας (Taylor et al, 1998).

Ενδοκρινικοί αδένες

Το ενδοκρινικό σύστημα αποτελείται από έναν αριθμό ενδοκρινών αδένων. Οι ενδοκρινικοί αδένες έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως εκκρίνουν ορμόνες στην κυκλοφορία του αίματος, δεν υπάρχουν αγωγοί (έτσι ονομάζονται αδενικοί αδένες). Ως εκ τούτου, αυτοί οι αδένες έχουν πλούσια προμήθεια αίματος με μεγάλο αριθμό αιμοφόρων αγγείων. Το ενδοκρινικό σύστημα και το νευρικό σύστημα λειτουργούν με συντονισμένο τρόπο για να διατηρούν τις πολλές φυσιολογικές δραστηριότητες του σώματος. Ο υποθάλαμος, η υπόφυση (Posterior και Anterior), ο φλοιός των επινεφριδίων είναι μερικοί από τους μείζονες ανθρώπινους ενδοκρινείς αδένες.

Υπάρχουν τέσσερις τύποι ορμονών σπονδυλωτών, οι οποίες δρουν σε κύτταρα στόχους (Taylor et al, 1998). Πεπτίδια και πρωτεΐνες, παράγωγα αμίνων, στεροειδών και λιπαρών οξέων είναι αυτά. Ο ενδοκρινικός αδένας απελευθερώνει ορμόνες ως απόκριση στο επίπεδο συγκεκριμένου μεταβολίτη στην κυκλοφορία του αίματος. Για παράδειγμα, το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη λόγω υψηλότερου επιπέδου γλυκόζης. Εκτός από αυτήν την κατάσταση, οι ενδοκρινικοί αδένες εκκρίνουν ορμόνες είτε εξαιτίας της παρουσίας κάποιας άλλης ορμόνης είτε λόγω διέγερσης από νευρώνες.

Εξωκρινοί αδένες

Ο εξωκρινής αδένας είναι ένας αδένας που εκκρίνει χημικές ουσίες σε αγωγούς. Για παράδειγμα, τον αδένα του ιδρώτα και τους σιελογόνους αδένες. Στους σιελογόνους αδένες, το σάλιο παράγεται μέσα στον αδένα και μυστικά στον αγωγό σάλιου και ταξιδεύει στην επιφάνεια. Οι σιελογόνες αδένες, οι ιδρωτοποιείς αδένες, οι μαστικοί αδένες και τα επινεφριδιακά αδένα είναι μερικά παραδείγματα για τους εξωκρινούς αδένες. Υπάρχουν δύο τύποι εξωκρινών αδένων, απλού τύπου και σύνθετου τύπου. Οι σωληνοειδείς, διακλαδισμένες σωληνοειδείς και περιελισσόμενες σωληνοειδείς είναι παραδείγματα για τον απλό τύπο εξωκρινών αδένων και τα σωληνοειδή και κυψελιδικά είναι παραδείγματα για σύνθετους εξωκρινούς αδένες.

Αυτοί οι εξωκρινικοί αδένες έχουν τρεις διαφορετικούς τρόπους έκκρισης προϊόντων σε αγωγούς. Μεροκρινοί, ολογραφικοί και αποκριτικοί είναι αυτοί οι τρεις διαφορετικοί τρόποι.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των ενδοκρινών αδένων και των εξωκρινών αδένων; • Η κύρια διαφορά μεταξύ του ενδοκρινικού αδένα και του εξωκρινή αδένα είναι ότι ένας ενδοκρινικός αδένας στερείται αγωγών και παραμένει ως τεμάχια ιστού. • Έτσι, ο ενδοκρινικός αδένας εκκρίνει χημικές ουσίες απευθείας στο αίμα, ενώ ο εξωκρινής αδένας εκκρίνει το προϊόν του σε έναν αγωγό. • Οι εξωκρινείς αδένες εκκρίνουν τα προϊόντα τους στο εξωτερικό περιβάλλον, αλλά οι ενδοκρινικοί αδένες απελευθερώνουν τα προϊόντα τους στο εσωτερικό περιβάλλον. • Οι ορμόνες που παράγονται από τους ενδοκρινείς αδένες κυκλοφορούν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και πάνω από το σώμα και δρουν στον στόχο, ενώ τα προϊόντα του εξωκρινή αδένα δεν κυκλοφορούν σε όλο το σώμα. • Αυτοί οι ενδοκρινικοί αδένες έχουν σχετικά μεγάλη παροχή αίματος από τους εξωκρινούς αδένες. • Οι εξωκρινείς αδένες έχουν πιο σύνθετη δομή από τους ενδοκρινείς αδένες. • Μεροκρινοί, ολογραφικοί και αποκριτικοί είναι τρεις διαφορετικοί τρόποι έκκρισης προϊόντων εξωκρινών αδένων σε αγωγούς, αλλά ο ενδοκρινικός αδένας δεν έχει τέτοιο σύστημα. • Οι απαντήσεις των ενδοκρινών αδένων είναι πιο αργές από τους εξωκρινούς αδένες, καθώς ταξιδεύουν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. • Το ενδοκρινικό σύστημα και το νευρικό σύστημα λειτουργούν με συντονισμένο τρόπο για να διατηρούν τις πολλές φυσιολογικές δραστηριότητες του σώματος, αλλά το εξωκρινές σύστημα δεν το κάνει.

Παραπομπές:

Taylor, D.J., Green Ν. Ρ. Ο., Stout, G. W., (1998), Biological Science. Πανεπιστημιακός Τύπος Cambridge, Cambridge