Διαφορές μεταξύ της αζιθρομυκίνης και της κλαριθρομυκίνης Διαφορά μεταξύ
Αζιθρομυκίνη vs Κλαριθρομυκίνη
Σίγουρα, τα αντιβιοτικά είναι ένα από τα πιο βασικά φάρμακα. Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση λοιμώξεων. Τα κοινά σημεία και τα συμπτώματα της λοίμωξης είναι: πυρετός, ερυθρότητα γύρω από την πληγείσα περιοχή, ακόμη και πόνο. Για να εξαλειφθούν όλα αυτά τα ενοχλητικά σημεία και συμπτώματα της λοίμωξης, η λήψη αντιβιοτικών είναι μια αναγκαιότητα. Μεταξύ των πιο συχνά συνταγογραφούμενων αντιβιοτικών είναι η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη. Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ της Αζιθρομυκίνης και της Κλαριθρομυκίνης; Ας ανακαλύψουμε.
Και η Αζιθρομυκίνη και η Κλαριθρομυκίνη είναι αντιβιοτικά που ανήκουν στην οικογένεια μακρολίδων. Η ερυθρομυκίνη ήταν το πρώτο μακρολίδιο που παρήχθη το 1952. Τα μακρολίδια είναι διαθέσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα μέρη του κόσμου. Η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη θεωρούνται ως οι νεώτεροι παράγοντες των μακρολιδών. Είναι νεώτεροι παράγοντες αφού τροποποιούνται, πράγμα που επιτρέπει καλύτερη διείσδυση ιστού και γαστρεντερική ανεκτικότητα.
Η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη χρησιμοποιούνται αμφότερες στη θεραπεία των ήπιων έως μέτριων λοιμώξεων. Εδώ είναι μερικές συνθήκες στις οποίες η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη χρησιμοποιούνται καλύτερα σύμφωνα με το emedexpert. com. Η αζιθρομυκίνη είναι καλύτερα να χρησιμοποιείται στις ακόλουθες συνθήκες: πνευμονία της κοινότητας ήπιας σοβαρότητας λόγω Streptococcus πνευμονία ή Haemophilus influenza, στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα / αμυγδαλίτιδα λόγω Streptococcus pyogenes, οξεία βακτηριακή εξάρσεις της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονικής νόσου οφείλεται σε Haemophilus influenza, Moraxella catarrhalis, ή Streptococcus πνευμονία, μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα και τραχηλίτιδα εξαιτίας του Chlamydia trachomatis, απλές επιπλοκές δομής δέρματος προς δέρμα οφειλόμενες σε Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes ή Streptococcus agalactiae και διάσπαρτες ασθένειες σύνθετου μυκοβακτηρίου avium.
Από την άλλη πλευρά, η κλαριθρομυκίνη χρησιμοποιείται καλύτερα υπό τις ακόλουθες συνθήκες: οξεία γναθική παραρρινοκολπίτιδα λόγω Haemophilus influenza, Moraxella catarrhalis ή Streptococcus pneumonia, φαρυγγίτιδα / αμυγδαλίτιδα λόγω Streptococcus pyogenes, οξεία βακτηριακή έξαρση χρόνιες βρογχίτιδες οφειλόμενες σε Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis ή Streptococcus pneumonia, απλές επιπλοκές δομής δέρματος-δέρματος οφειλόμενες σε Staphylococcus aureus ή Streptococcus pyogenes, διάσπαρτες μυκοβακτηριακές μολύνσεις οφειλόμενες σε Mycobacterium avium ή Mycobacterium intracellulare, οξεία μέση ωτίτιδα σε Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis ή Streptococcus pneumonia και σε Κοινοτική Πνευμονία που οφείλεται σε Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumoniae, Streptococcus pneumoniae ή Chlamydia πνευμονία.Αν και η Αζιθρομυκίνη και η Κλαριθρομυκίνη έχουν αρκετά πλεονεκτήματα στην καταπολέμηση της λοίμωξης, όπως και κάθε άλλο φάρμακο, έχουν παρενέργειες. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της Αζιθρομυκίνης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: ναυτία, διάρροια και άλλες μορφές κοιλιακής δυσφορίας. Από την άλλη πλευρά, οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της κλαριθρομυκίνης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: κεφαλαλγία, ανώμαλη γεύση, ναυτία, διάρροια, δυσπεψία και άλλες μορφές κοιλιακής δυσφορίας.
Ακόμη και έτσι, τόσο η αζιθρομυκίνη όσο και η κλαριθρομυκίνη είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθούν από το πρώτο μακροχρώμιο που παράγεται ποτέ, το οποίο είναι η Ερυθρομυκίνη. Ας αναφέρουμε γιατί η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθούν. Επειδή είναι νεώτεροι παράγοντες μακρολιδίων, έχουν βελτιώσει τη διείσδυση ιστού, λιγότερες παρενέργειες στο γαστρεντερικό σύστημα και βελτιωμένες φαρμακοκινητικές ιδιότητες. Όσον αφορά την αλληλεπίδραση φαρμάκου προς φάρμακο, η αζιθρομυκίνη έχει χαμηλότερο δυναμικό και προσφέρει αυξημένη κατά Gram αρνητική κάλυψη από την Ερυθρομυκίνη και ακόμη και από την Κλαριθρομυκίνη. Αλλά όσον αφορά τη θετική κατά Gram δραστηριότητα, η κλαριθρομυκίνη είναι πολύ καλύτερη από την Ερυθρομυκίνη και την Αζιθρομυκίνη.
Δεδομένου ότι οι αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη είναι νεότεροι παράγοντες, συνταγογραφούνται συχνότερα από οποιοδήποτε άλλο είδος αντιβιοτικού. Έχουν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και αν εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες, είναι συχνά ήπιες. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες αυτών των φαρμάκων μπορούν να αντιμετωπιστούν από το γιατρό σας.
Περίληψη:
Και η Αζιθρομυκίνη και η Κλαριθρομυκίνη είναι αντιβιοτικά που ανήκουν στην οικογένεια μακρολίδων.
- Η αζιμοθρυκίνη και η κλαριθρομυκίνη χρησιμοποιούνται αμφότερες στη θεραπεία των ήπιων έως μέτριων λοιμώξεων.
- Η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη συνταγογραφούνται υπό τις ακόλουθες συνθήκες. Ανατρέξτε στο παραπάνω άρθρο.
- Η αζιθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθούν από το πρώτο μακροχρώμιο που παράγεται ποτέ, το οποίο είναι η Ερυθρομυκίνη. Επειδή είναι νεώτεροι παράγοντες μακρολιδίων, έχουν βελτιώσει τη διείσδυση ιστού, λιγότερες παρενέργειες στο γαστρεντερικό σύστημα και βελτιωμένες φαρμακοκινητικές ιδιότητες.
