Διαφορά μεταξύ ίλιγγος και ζάλη

Ο ίλιγγος εναντίον της ζάλης

Ο ίλιγγος και η ζάλη ακούγονται εξίσου, αφού και οι δύο μοιράζονται μερικά παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά διαφέρουν με πολλούς τρόπους. Η αίσθηση της περιστροφής όταν ο ασθενής είναι ακίνητος αναφέρεται ως ζάλη, ενώ η αίσθηση περιστροφής στην οποία οι ασθενείς αισθάνονται ότι το περιβάλλον τους περιστρέφεται ή κινείται αναφέρεται ως ίλιγγος. Αυτό το άρθρο δίνει έμφαση στις διαφορές μεταξύ αυτών των δύο όρων, που θα βοηθούσαν έναν για καλύτερη κατανόηση.

Vertigo

Ο ίλιγγος, που είναι μια ψευδαίσθηση της κίνησης, είναι ένα σαφές σύμπτωμα. Οι ασθενείς αισθάνονται ότι το περιβάλλον τους περιστρέφεται ή κινείται. Δείχνει κάποια διαταραχή στο αιθουσαίο σύστημα ή στις κεντρικές συνδέσεις του.

Ο ίλιγγος ταξινομείται περαιτέρω ως περιφερικό και κεντρικό ίλιγγο ανάλογα με τη θέση της δυσλειτουργίας. Εάν το πρόβλημα βρίσκεται στο εσωτερικό αυτί ή στο αιθουσαίο σύστημα, είναι περιφερικό ίλιγγο και αν περιλαμβάνει ισορροπημένα κέντρα του εγκεφάλου, είναι κεντρικός ίλιγγος. Ο κεντρικός ίλιγγος συνήθως συνοδεύει τα αντίστοιχα νευρολογικά ελλείμματα, τα οποία θα βοηθούσαν στη διάγνωση.

Υπάρχουν μεγέθη αιτιών που ευθύνονται για ίλιγγο. Ο καλοήθης ίλιγγος κατά τη θέση είναι τα συνηθέστερα αίτια. Οι άλλες αιτίες περιλαμβάνουν τη νόσο του Menere, την αιθουσαία νευρίτιδα, ορισμένα φάρμακα όπως η γενταμικίνη και τα αντισπασμωδικά, οι τοξίνες, η σκλήρυνση κατά πλάκας, οι αλλοιώσεις της οξείας εγκεφαλικής βλάβης, οι αλλοιώσεις της γωνίας CP, η ισχαιμία του εγκεφαλικού στελέχους και τα εμφράγματα και η ημικρανία.

Κλινικά ο ασθενής με ίλιγγο μπορεί να έχει συσχετισμένη ναυτία, έμετο και αστάθεια.

Ο ασθενής με ίλιγγο πρέπει να διερευνηθεί για να διαπιστωθεί η αιτία. Η δοκιμασία Dix-Hallpike γίνεται για τη διάγνωση του καλοήθους ίλιγγο. Η αξιολόγηση του αιθουσαίου συστήματος γίνεται με δοκιμασία θερμικής αντανακλαστικότητας, δοκιμές περιστροφής και με ηλεκτρονιοσταγγογραφία. Το ακουστικό σύστημα αξιολογείται με καθαρή ακουομετρία. Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού και η ηλεκτρονική τομογραφία είναι χρήσιμες για τον εντοπισμό των κεντρικών βλαβών.

Η θεραπεία του ιλίγγου εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία.

Ζαλάδα

Είναι ένας ασαφής όρος που χρησιμοποιείται για μια ευρεία ποικιλία παραπόνων, συμπεριλαμβανομένου του ασαφούς αίσθησης της αστάθειας και του σοβαρού οξέος ίλιγγος.

Συχνές φυσιολογικές αιτίες ζάλης είναι μειωμένη παροχή αίματος στον εγκέφαλο, απώλεια οπτικών σημείων, διαταραχές στο εσωτερικό αυτί και δυσλειτουργία του νευρικού συστήματος λόγω διαφόρων φαρμάκων.

Κλινικά ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως για να αντιμετωπίσει την ελαφριά κεφαλαλγία που βιώνει το άγχος, κατά τη διάρκεια της αίσθημα παλμών, της συγκοπής και της χρόνιας ασθένειας.

Εφόσον εμπλέκονται πολλά μέρη του σώματος, το εσωτερικό αυτί, τα μάτια, το μυοσκελετικό σύστημα και το νευρικό σύστημα θα πρέπει να διερευνηθούν διεξοδικά αναζητώντας μια αιτία.

Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Vertigo και Ζάλη; • Ο ίλιγγος είναι ένα σαφές σύμπτωμα, ενώ ο ζάλη είναι ένας ασαφής όρος. • Η αίσθηση της περιστροφής όταν ο ασθενής είναι ακίνητος ονομάζεται ζάλη, ενώ η αίσθηση περιστροφής στην οποία ο ασθενής αισθάνεται ότι το περιβάλλον περιστρέφεται ή κινείται ονομάζεται ίλιγγος. • Ο ίλιγγος συνήθως συνδέεται με ναυτία, εμετό και αστάθεια, αλλά ο ζάλη μπορεί να είναι ή όχι όχι. • Η διαταραχή στο αιθουσαίο σύστημα ή οι κεντρικές συνδέσεις του είναι υπεύθυνες για ίλιγγο, αλλά η ζάλη μπορεί να οφείλεται σε διαταραχές στα πολλαπλά μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού αυτιού, των οφθαλμών, του μυοσκελετικού συστήματος και του νευρικού συστήματος.