Διαφορά μεταξύ ταμειακών και δεδουλευμένων (Λογιστική)
Cash vs. Accrual (Λογιστική)
Υπάρχουν δύο μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη λογιστική για την καταγραφή εσόδων και εξόδων, λογιστικής και δεδουλευμένης λογιστικής. Η επιλεγείσα μέθοδος λογιστικής θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι συναλλαγές και οι επιχειρηματικές δραστηριότητες θα καταχωρούνται στα βιβλία και θα επηρεάσουν τους τελικούς αριθμούς κερδών. Οι μικρές επιχειρήσεις συνήθως χρησιμοποιούν τη λογιστική βάση των ταμειακών διαθεσίμων και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις ακολουθούν τη βάση των δεδουλευμένων λογαριασμών. Το άρθρο προσφέρει μια ολοκληρωμένη εξήγηση για κάθε είδος λογιστικής και παρουσιάζει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ λογιστικής σε μετρητά και σε δεδουλευμένη βάση.
Λογιστική Βάσης Μετρητών
Η λογιστική σε ταμειακή βάση αναγνωρίζει τα έσοδα και τα έξοδα κατά τη στιγμή που εισπράττονται ή καταβάλλονται τα κεφάλαια. Παρακολουθεί την πραγματική κίνηση των κεφαλαίων και δεν λαμβάνει υπόψη εισπρακτέους ή πληρωτέους λογαριασμούς. Για παράδειγμα, ένας υδραυλικός που χρησιμοποιεί τη λογιστική βάση μετρητών θα καταγράφει το εισόδημά του από μια θέση εργασίας μόνο μετά την καταβολή των μετρητών σε αυτόν. Η μέθοδος μετρητών είναι πολύ απλή και ευέλικτη. Η λογιστική βασισμένη σε ταμειακή βάση λαμβάνει υπόψη την κίνηση μετρητών ή τις ταμειακές ροές της εταιρείας. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν καταγράφει πληρωτέους ή εισπρακτέους λογαριασμούς και επομένως καθιστά δύσκολη τη διαχείριση αυτών. Δεδομένου ότι η λογιστική της ταμειακής βάσης δεν καταγράφει απαιτήσεις και απαιτήσεις, προσφέρει αρκετά περιορισμένη εικόνα για τις δραστηριότητες της επιχείρησης. ειδικά τα μακροπρόθεσμα σχέδια της εταιρείας.
Λογιστική Βάσης Δεδουλευμένων Στοιχείων
Η βάση των δεδουλευμένων στοιχείων της λογιστικής θα αναγνωρίσει τα έσοδα και τα έξοδα όταν προκύπτουν και προκύπτουν. Για παράδειγμα, ένας εργολάβος που χρησιμοποιεί τη λογιστική βάση δεδουλευμένων στοιχείων θα καταγράφει το εισόδημά του μόλις ολοκληρωθεί η εργασία και δεν θα περιμένει μέχρι να οριστεί το τελικό νομοσχέδιο για να το καταγράψει ως εισόδημα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα έξοδα. Η λογιστική βάσει δεδουλευμένων εσόδων εγκρίνεται από τις Γενικώς Αποδεκτές Λογιστικές Αρχές (GAAP), οι οποίες χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ ως πρότυπα και αρχές που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ακριβών οικονομικών καταστάσεων. Η μέθοδος των δεδουλευμένων εσόδων παρέχει μια σαφή εικόνα των εσόδων και εξόδων που πρέπει να λογιστικοποιηθούν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου. Δεδομένου ότι οι οφειλές και οι απαιτήσεις λογίζονται, αυτό προσφέρει μια πιο μακροπρόθεσμη όψη της επιχείρησης. Η λογιστική βάση των δεδουλευμένων εσόδων είναι πιο πολύπλοκη από τη λογιστική βάση των ταμειακών διαθεσίμων και μπορεί να είναι δύσκολο για μια μικρότερη επιχείρηση να διατηρεί τους λογαριασμούς της βάσει των δεδουλευμένων εσόδων.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Λογιστικής Ταμειακής και Δεδουλευμένης Βάσης;
Η βάση των δεδουλευμένων εσόδων και η ταμειακή βάση είναι λογιστικές μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για την καταγραφή και αναφορά των συναλλαγών μιας εταιρείας. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο είναι στο χρονοδιάγραμμα των εσόδων και εξόδων αναγνωρίζονται. Σύμφωνα με την ταμειακή βάση, τα έσοδα αναγνωρίζονται μόνο όταν εισπράττονται τα χρήματα και τα έξοδα αναγνωρίζονται μόνο όταν καταβάλλονται τα μετρητά. Από την άλλη πλευρά, η βάση των δεδουλευμένων εσόδων καταγράφει τις συναλλαγές καθώς αυτές πραγματοποιούνται. Τα έσοδα καταγράφονται όταν η επιχείρηση έχει λάβει γνώση μιας απαίτησης και τα έξοδα καταγράφονται μόλις η επιχείρηση έχει λάβει γνώση των υποχρεώσεων.
Περίληψη:
Cash vs. Accrual
• Υπάρχουν δύο μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη λογιστική για την καταχώρηση των εσόδων και των εξόδων, τα οποία είναι γνωστά ως λογιστική βάση της λογιστικής και της λογιστικής σε δεδουλευμένη βάση.
• Η λογιστική σε ταμειακή βάση αναγνωρίζει τα έσοδα και τα έξοδα κατά τη στιγμή που εισπράττονται ή καταβάλλονται τα κεφάλαια.
• Η βάση των δεδουλευμένων στοιχείων της λογιστικής θα αναγνωρίζει τα έσοδα και τα έξοδα όταν κερδίζονται και πραγματοποιούνται.