Διαφορά μεταξύ της παραδοσιακής θέλησης και της διαθήκης Η διαφορά μεταξύ

Παραδοσιακό Will vs. Living Will

Με τη νομική έννοια, η δύναμη μιας θέλησης και ενός ζωντανού θα είναι πολύ διαφορετικές. Αλλά λόγω των ιδιόμορφων ομοιοτήτων τους με τον ορισμό λέξεων ή την ορθογραφία, πολλοί εύκολα μπερδεύονται. Έτσι, εάν έχετε σχέδια για την περιουσία σας όταν είστε ήδη νεκρός ή αν έχετε φόβους να γίνετε σωματικά ανίκανοι, τότε είναι καλύτερο να βασιστείτε στις λειτουργίες αυτών των διαθηκών.

Μια ζωντανή διαθήκη είναι πιο ιατρικά σχετική. Πρόκειται για μια νομικά δεσμευμένη οδηγία που δίνει εξουσιοδότηση σε ιατρούς όπως οι γιατροί για να κάνουν οποιαδήποτε από αυτές τις δύο πράξεις: (1) να δώσει και να εφαρμόσει ή (2) να παύσει ή να αποτρέψει μια διαδικασία συντήρησης ή θεραπείας διατήρησης της ζωής σε μια στιγμή που ο ασθενής είναι ήδη τελικά άρρωστος ή έχει μη αναστρέψιμη κατάσταση (όπως είναι ένας "φυτικός" ασθενής) που απαιτεί ελαστικούς μηχανισμούς υποστήριξης της ζωής (δηλαδή σωλήνα τροφοδοσίας). Η ζωντανή βούληση μπορεί επίσης να διευκρινίσει εάν ο ασθενής θα ήθελε να δωρίσει τα όργανα του / της.

Η ζωντανή βούληση ξεκινά μόλις ο ασθενής έχει διορίσει κάποιον που θα ενεργεί ως ιατρική του POA (πληρεξούσιο). Αυτό το συγκεκριμένο άτομο τοποθετείται στη συνέχεια υπεύθυνο για την κατεύθυνση της λήψης αποφάσεων για τον ασθενή. Ως εκ τούτου, θα του δοθούν ευαίσθητες ιατρικές πληροφορίες σχετικά με τον ασθενή ώστε να μπορεί να στρατηγική για το πώς να διαχειριστεί το συνολικό κόστος των ιατρικών υπηρεσιών και επίσης το κόστος κηδείας που μπορεί να αποβάλλει τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία του ασθενούς. Ακόμη και με αυτό το πνεύμα, είναι επίσης ασφαλές να πούμε ότι η ζωή δεν θα έχει ακόμα τίποτα να κάνει με τα περιουσιακά της στοιχεία.

Αντίθετα, μια τυπική ή παραδοσιακή βούληση είναι στην πραγματικότητα αυτή που αναφέρεται ως "η τελευταία θέληση. "Είναι ένα νόμιμο έγγραφο που έχει υπογραφεί δεόντως από το άτομο που ξεκίνησε τη διαθήκη στη συμμετοχή, βεβαίως, με έναν μάρτυρα ο οποίος εξηγεί τις λεπτομέρειες της θέλησης (συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο αυτό το πρόσωπο θα ήθελε να χωριστούν τα περιουσιακά του στοιχεία από τον μέλη οικογένειας ή απόγονοι μετά το θάνατό του). Η βούληση διορίζει επίσης έναν εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο ο οποίος θα διευκολύνει τις υποθέσεις που εμπλέκονται στη διαθήκη. Αυτό το πρόσωπο είναι συνήθως ο εκτελεστής, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα ένας πλήρης ενεχυρούχος δικηγόρος.

Η βούληση είναι ουσιαστικά σημαντική για όσους έχουν πολλά περιουσιακά στοιχεία (τους πλούσιους). Σήμερα, έχει γίνει όλο και πιο κοινό για κάποιους να κάνουν τη θέληση νωρίς στη διάρκεια της ζωής τους. Κάνουν μόνο αρκετές αναθεωρήσεις στο μέλλον καθώς το θεωρούν κατάλληλο.

Περίληψη:

1. Μια ζωντανή διαθήκη είναι πιο ιατρικά συσχετιζόμενη, η οποία, σε κάποιο βαθμό, έχει επίσης στόχο να βοηθήσει στη διαχείριση ή τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων.

2. Μια ζωντανή βούληση μπορεί επίσης να υπαγορεύσει εάν θα δώσετε τα όργανα σας ή όχι.

3.Μια τυποποιημένη βούληση επικεντρώνεται περισσότερο στην κατάλληλη κατανομή των περιουσιακών στοιχείων του ατόμου κατά το θάνατό του.

4. Μια διαβίωση θα τεθεί σε ισχύ πριν από το θάνατο του ατόμου ενώ μια βούληση θα ισχύει μετά το θάνατο του ατόμου.