Διαφορά μεταξύ σοσιαλιστικής και δημοκρατικής Η διαφορά μεταξύ

Ένα σοσιαλιστικό είναι εκείνο που υποστηρίζει τον σοσιαλισμό - μια έννοια ενός κοινωνικο-οικονομικού και πολιτικού συστήματος όπου τα κράτη (κυβερνήσεις) κατέχουν όλους τους παραγωγικούς πόρους και κυρίως αναλαμβάνουν την παραγωγή και τη διανομή αγαθών. Ό, τι γίνεται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ρυθμίζεται από το κράτος με τέτοιο τρόπο ώστε τα συμφέροντα των μαζών να υπερισχύουν του κινήτρου κέρδους.

Οι σοσιαλιστές πιστεύουν σε διάφορες μορφές σοσιαλισμού σύμφωνα με το βαθμό ελέγχου του κράτους (κυβέρνησης) στην οικονομική λειτουργία μιας χώρας. Καθώς ο σοσιαλισμός οδήγησε σε πολιτικά κινήματα σε ολόκληρο τον κόσμο, διάφορες μετριοπαθείς και εξτρεμιστικές εκδοχές της έννοιας γεννήθηκαν σε διαφορετικά χρονικά σημεία. Ο «μαρξισμός» ήταν ο πιο κυρίαρχος όλων αυτών των εκδοχών που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση της Σοβιετικής Ένωσης ως την πρώτη σοσιαλιστική κυβέρνηση στον κόσμο. Ωστόσο, ακόμη και μετά την εμφάνιση της Σοβιετικής Ένωσης, τα προ σοσοβικά μοντέλα του σοσιαλισμού πέρασαν μια μακρά διαδικασία εξέλιξης και στάθηκαν η δοκιμασία του χρόνου. Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης σήμανε την πτώση του κομμουνισμού και άνοιξε το δρόμο για τη μερική αναβίωση του μέτριου σοσιαλισμού ως εναλλακτικό οικονομικό σύστημα.

Οι σοσιαλιστές διαφέρουν στις ιδέες τους σχετικά με τους τύπους πολιτικών θεσμών και πρακτικών που ισχύουν, ανάλογα με τη στάση τους απέναντι στις πολιτικές ελευθερίες και την προσωπική ελευθερία να λάβουν πολιτική συμμετοχή. Η Σοσιαλδημοκρατία, για παράδειγμα, έρχεται ως αποδεκτή διατύπωση σε πολλούς σοσιαλιστές. Υποστηρίζει κρατική παρέμβαση για την εξασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης στο πλαίσιο του καπιταλισμού και της δίκαιης αναδιανομής του εισοδήματος και του πλούτου. Οι σοσιαλδημοκράτες πιστεύουν ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για μια ειρηνική μετάβαση από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό.

Ο Δημοκρατικός

είναι ένας πιστός στη δημοκρατία, ένα σύστημα διακυβέρνησης όπου η υπέρτατη εξουσία ασκείται στους ανθρώπους που το ασκούν συμμετέχοντας στη διαδικασία εκλογής τους αντιπροσώπους τους. Η δημοκρατία υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών και διασφαλίζει ότι οι νόμοι και οι διαδικασίες ισχύουν εξίσου για όλους τους πολίτες.

Όπως και ο σοσιαλισμός, η δημοκρατία έχει και διάφορες μορφές. Η άμεση δημοκρατία επιτρέπει στους πολίτες της να συμμετέχουν ενεργά και άμεσα στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, οι άνθρωποι ασκούν την εξουσία τους μέσω των εκλεγμένων εκπροσώπων τους. Σε ορισμένες χώρες υπάρχει μια διάταξη άμεσης δημοκρατίας εντός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως δημοψήφισμα για συγκεκριμένα ζητήματα, με την επιφύλαξη της έγκρισης του κοινοβουλίου. Οι περισσότερες δυτικές χώρες επέλεξαν το αντιπροσωπευτικό σύστημα.

Ακόμη και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχει δύο μορφές - κοινοβουλευτική και προεδρική.Σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα, η κυβέρνηση διορίζεται και απολύεται από τους εκπροσώπους του λαού. Η απόλυση της κυβέρνησης γίνεται με μια «ψήφο μη εμπιστοσύνης», στην οποία η απόφαση της πλειοψηφίας του νομοθέτη αποφασίζει για την τύχη της κυβέρνησης. Εναλλακτικά, ένας πρωθυπουργός μπορεί επίσης να προκηρύξει εκλογές προτού οφείλεται εάν αυτός / αυτή αισθάνεται ότι το κόμμα του / της είναι σε θέση να κερδίσει τους ψηφοφόρους και να επανέλθει στην εξουσία. Σε περιόδους κρίσης, όταν το γράφημα αξιοπιστίας μιας κυβέρνησης δείχνει πτωτική τάση, ο πρωθυπουργός, μαζί με τους υπουργούς συναδέλφους, μπορεί να παραιτηθεί και να αναζητήσει νέες εντολές. Στην προεδρική μορφή της δημοκρατίας, ο Πρόεδρος εκλέγεται από το κοινό με ελεύθερες και δίκαιες εκλογές. Ως αρχηγός του κράτους, ο Πρόεδρος ελέγχει τις μέγιστες εκτελεστικές εξουσίες, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής και του διορισμού υπουργών του υπουργικού συμβουλίου. Εκτός από ειδικές περιστάσεις, ο Πρόεδρος δεν μπορεί να απομακρυνθεί από τον νομοθέτη, ούτε οι βουλευτές του νομοθετικού σώματος μπορούν να απομακρυνθούν από τον Πρόεδρο, οδηγώντας σε διαχωρισμό της εξουσίας.

Η συνταγματική μοναρχία είναι μια άλλη μορφή δημοκρατίας, όπου ισχυροί μονάρχες διαδραματίζουν συμβολικό ρόλο χωρίς να παρεμβαίνουν στη δημοκρατική λειτουργία του κράτους.

Συμπέρασμα

Και ο σοσιαλισμός και η δημοκρατία έχουν τόσα πολλά σχολεία σκέψης, ότι δεν υπάρχει κανένας ενιαίος ορισμός ούτε για «σοσιαλιστές» ούτε για «δημοκράτες». "Οι όροι σας δίνουν μόνο μια ευρεία αντίληψη για το ποιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα βρίσκονται πίσω.