Διαφορά μεταξύ του νέου ιστορικού και του πολιτισμικού υλισμού | Νέος Ιστορικισμός εναντίον Πολιτισμικού Υλισμού
Βασική διαφορά - Νέος ιστορικισμός εναντίον πολιτισμικού υλισμού
Η βασική διαφορά μεταξύ του νέου ιστορικισμού και του πολιτισμικού υλισμού είναι ότι ο Νέος Ιστορικισμός επικεντρώνεται στην καταπίεση στην κοινωνία που πρέπει να ξεπεραστεί προκειμένου να επιτευχθεί αλλαγή ενώ ο πολιτιστικός υλισμός επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο η αλλαγή αυτή γίνεται.
Τι είναι ο Νέος Ιστορικισμός;
Ο νέος ιστορικισμός είναι μια λογοτεχνική θεωρία που περιλαμβάνει την παράλληλη ανάγνωση των μη λογοτεχνικών και λογοτεχνικών κειμένων της ίδιας εποχής. Αυτά τα μη λογοτεχνικά κείμενα χρησιμοποιούνται συχνά για την πλαισίωση των λογοτεχνικών έργων, αλλά και τα δύο αντιμετωπίζονται εξίσου. δεν δίνει προτεραιότητα ή προνόμιο σε ένα λογοτεχνικό κείμενο. Αυτή η θεωρία βασίζεται στην έννοια ότι η λογοτεχνία πρέπει να αξιολογείται και να ερμηνεύεται μέσα στο πλαίσιο της ιστορίας του συγγραφέα καθώς και του κριτικού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ανταπόκριση του κριτικού σε ένα έργο επηρεάζεται πάντοτε από τις πεποιθήσεις, τις προκαταλήψεις, τον πολιτισμό και το περιβάλλον του.
Ο νέος ιστορικισμός αναγνωρίζει και βασίζεται στην έννοια ότι η κατανόηση της λογοτεχνίας αλλάζει με τις αλλαγές στο χρόνο. Ταυτόχρονα, ο Νέος Ιστορικισμός θεωρείται ότι αντιστέκεται και ευνοεί τις φιλελεύθερες ιδέες και τις προσωπικές ελευθερίες.Ο όρος Νέος Ιστορικισμός επινοήθηκε από τον Stephen Greenblatt γύρω στη δεκαετία του 1980. Ο J. W. Lever και ο Jonathan Dollimore είναι δύο ασκούμενοι αυτής της θεωρίας.
Η προέλευση του πολιτιστικού υλισμού μπορεί να ανιχνευθεί πίσω στην εργασία του αριστερού λογοτεχνικού κριτικού Ρέιμοντ Ουίλιαμς, ο οποίος δημιούργησε τον όρο πολιτιστικό υλισμό. Μπορεί να περιγραφεί ως ανάμειξη αριστερών πολιτισμών και μαρξιστικών αναλύσεων. Αυτή η θεωρία δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μαζί με τον νέο ιστορικισμό. Ο πολιτιστικός υλισμός ασχολείται με συγκεκριμένα ιστορικά έγγραφα και προσπαθεί να αναλύσει και να αναδημιουργήσει το κυρίαρχο σύνολο ιδεωδών ή πεποιθήσεων μιας συγκεκριμένης στιγμής στην ιστορία.
Ο Jonathan Dollimore και ο Allen Sinfield αναγνωρίζουν τέσσερα χαρακτηριστικά του πολιτιστικού υλισμού.
Ιστορικό πλαίσιο:
τι συνέβαινε τη στιγμή που δημιουργήθηκε αυτό το έργο; Θεωρητική μέθοδος:
ενσωμάτωση παλαιότερων θεωριών και μοντέλων όπως ο δομικισμός και ο μετα-στρουκτουραλισμός Κλείσιμο Γραπτή ανάλυση:
βασιζόμενη στη θεωρητική ανάλυση κανονικών κειμένων που χαρακτηρίζονται ως «σημαντικές πολιτιστικές εικόνες».' Πολιτική δέσμευση
: Ενσωμάτωση πολιτικών θεωριών όπως η φεμινιστική και η μαρξιστική θεωρία Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Νέου Ιστορικισμού και του Πολιτιστικού Υλισμού;
Focus:
Νέος Ιστορικισμός
επικεντρώνεται στις καταπιεστικές πτυχές της κοινωνίας που οι άνθρωποι πρέπει να ξεπεράσουν για να επιτύχουν αλλαγές. Ο πολιτισμικός υλισμός
επικεντρώνεται στο πώς διαμορφώνεται αυτή η αλλαγή. Προβολές:
Οι Νέοι Ιστορικοί
ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τις δυσκολίες, τους περιορισμούς, τις αντιφάσεις και τα προβλήματα που προσπαθούν να διαπιστώσουν την αλήθεια. Ωστόσο, πιστεύουν στην αλήθεια του έργου τους. Ο Πολιτιστικός Υλικολογιστής
θεωρεί τον νέο ιστορικισμό ως πολιτικά αναποτελεσματικό, καθώς δεν πιστεύει στην απόλυτη αλήθεια ή γνώση. Αισθάνονται ότι οι πολιτιστικοί υλιστές δεν πιστεύουν στην αλήθεια αυτού που γράφουν. Πολιτική Κατάσταση:
Οι Νέοι Ιστορικοί
τοποθετούν ένα κείμενο μέσα στην πολιτική κατάσταση της σύγχρονης κοινωνίας του. Οι πολιτιστικοί υλιστές
τοποθετούν ένα κείμενο με την πολιτική κατάσταση του σύγχρονου κόσμου των κριτικών. Ευγένεια εικόνας: Pixabay
