Διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου νόμου του Mendel
Ο πρώτος και ο δεύτερος νόμος του Mendel
. Αυτοί οι νόμοι εξηγούν κυρίως πώς κληρονομείται ένα μοναδικό γνώρισμα από τους γονείς στους απογόνους μέσω της σεξουαλικής αναπαραγωγής σε ευκαρυωτικούς οργανισμούς. Το φαινόμενο αυτό αναλύθηκε για πρώτη φορά από τον Gregor Mendel το 1850. Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων του, έκανε διασταυρώσεις ελέγχου μεταξύ των πραγματικών αναπαραγωγών ποικιλιών κήπου, οι οποίες είχαν εύκολα αναγνωρίσιμες κληρονομικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένου του ύψους των φυτών, του χρώματος των σπόρων, του χρώματος των λουλουδιών και του σπόρου. Δημοσίευσε τα αποτελέσματα του έργου του το 1865 και το 1866. Τα ευρήματά του αργότερα αναπτύχθηκαν ως νόμοι του Mendel. Η διαφορά μεταξύ του Πρώτου και του Δεύτερου Νόμου του Mendel εξηγείται παρακάτω.
Ο πρώτος νόμος του Mendel ονομάζεται συχνά
νόμος διαχωρισμού
, ο οποίος περιγράφει τον διαχωρισμό των αλληλόμορφων και τη διακριτή κληρονομικότητα των χαρακτηριστικών. Ο νόμος εξηγεί περαιτέρω ότι κατά τη διάρκεια της παραγωγής γαμετών ενός ατόμου, τα χρωμοσώματα ξεχωρίζουν πρώτα και κάθε γαμέτα παίρνει μόνο ένα σύνολο ζευγαριών χρωμοσωμάτων ενός ατόμου. Αυτή η διαδικασία διαχωρισμού αλληλόμορφων είναι γνωστή ως μεΐωση.
νόμος ανεξάρτητης συλλογής
. Δηλώνει ότι κατά τη διάρκεια της αλλοίωσης της μελιόζης ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, και μεταβιβάζονται στους πυρήνες πυρήνα με την ίδια πιθανότητα. Η συμπεριφορά της ανεξάρτητης ταξινόμησης μη ομόλογων χρωμοσωμάτων εξετάζεται σε αυτόν τον νόμο.
• Ο πρώτος νόμος αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της μείωσης, τα δύο μέλη οποιουδήποτε ζευγαριού αλληλόμορφων που κατέχουν μεμονωμένα περνούν σε διαφορετικούς γαμέτες. Ο δεύτερος νόμος δηλώνει ότι όλος ο συνδυασμός των αλληλόμορφων ταξινομείται ανεξάρτητα και μεταβιβάζεται στους απογόνους με την ίδια πιθανότητα.
• Ο πρώτος νόμος του Mendel εξηγεί τη συμπεριφορά όλων των χρωμοσωμάτων, ενώ ο δεύτερος νόμος εξηγεί τη συμπεριφορά μη ομόλογων χρωμοσωμάτων.
