Διαφορά μεταξύ ιόντων και ισοτόπων Διαφορά μεταξύ

Ιόν έναντι ισότοπου

. Όλη η ύλη αποτελείται από άτομα που αποτελούνται από αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια που περιβάλλουν έναν κεντρικό πυρήνα. Ο πυρήνας σχηματίζεται με θετικά φορτισμένα πρωτόνια και ουδέτερα νετρόνια, ενώ τα ηλεκτρόνια συγκρατούνται από ηλεκτρομαγνητική δύναμη.

Ένα άτομο που μπορεί να είναι αρνητικά ή θετικά φορτισμένο ονομάζεται ιόν. Ένα ιόν σχηματίζεται όταν υπάρχει έλλειψη ηλεκτρονίων ή περίσσεια. στην οποία περίπτωση μια ανεπάρκεια θα σήμαινε ένα θετικά φορτισμένο άτομο ή ιόν, ενώ μια περίσσεια θα σήμαινε ένα αρνητικά φορτισμένο άτομο ή ιόν. Αυτή η περίσσεια ή ανεπάρκεια θα οδηγούσε σε έναν συνολικό αριθμό ηλεκτρονίων που δεν είναι ίσος με τον συνολικό αριθμό πρωτονίων στον πυρήνα και προκαλεί το ηλεκτρόνιο να εκπέμπει ένα ηλεκτρικό φορτίο.

Ένα ιόν μπορεί να αποτελείται από ένα μόνο άτομο και ονομάζεται ατομικό ή μονοτονικό ιόν ή μπορεί να αποτελείται από πολλά άτομα και ονομάζεται μοριακό ή πολυατομικό ιόν. Τα ιόντα βρίσκονται συνήθως στη φύση. Παράγονται σε στερεή, υγρή ή αέριο κατάσταση. Εμφανίζονται σε κεραυνούς, ηλεκτρικούς σπινθήρες και φλόγες στην κατάσταση αερίου τους και στην στερεή ή υγρή τους κατάσταση εμφανίζονται όταν τα άλατα αλληλεπιδρούν με διαλύτες όπως η περίπτωση ιόντων σε αλμυρό νερό.

Δίνουν στους πολύτιμους λίθους τα χρώματα τους μέσω της απορρόφησης του φωτός από ιόντα μετάλλων και δίνουν στον ήλιο φωτισμό. Εκτός από αυτό, είναι σημαντικές στη βιοχημεία και στην αποικοδόμηση της τριφωσφορικής αδενοσίνης (ATP).

Η λέξη «ιόν» δόθηκε από τον αγγλικό φυσικό Michael Faraday σε ένα συγκεκριμένο είδος που χρησιμοποιεί ένα υδατικό μέσο στη μεταφορά μεταξύ των ηλεκτροδίων. Προέρχεται από την ελληνική λέξη "iov" που σημαίνει "going. "

Η λέξη "ισότοπος", από την άλλη πλευρά, προέρχεται από την ελληνική λέξη "για τον ίδιο τόπο" που προτάθηκε από τη Μαργαρίτα Τοντ στον Frederick Soddy που το ανακάλυψε ενώ μελετούσε τα ραδιενεργά αλυσίδες αποσύνθεσης μεταξύ ουρανίου και μολύβδου.

Σε ένα άτομο, υπάρχουν διαφορετικοί αριθμοί πρωτονίων και νετρονίων. Το χημικό του στοιχείο καθορίζεται από τον αριθμό των πρωτονίων, ενώ το ισότοπο του στοιχείου καθορίζεται από τον αριθμό των νετρονίων που έχει.

Υπάρχει ένα ισοτόπιο όταν υπάρχει ένα έλλειμμα ή περίσσεια νετρονίων σε ένα άτομο. Τα άτομα σε ένα συγκεκριμένο στοιχείο πρέπει να έχουν τον ίδιο αριθμό πρωτονίων, αλλά μπορεί να έχουν διαφορετικούς αριθμούς νετρονίων. Αυτό προκαλεί ότι ένα στοιχείο έχει αρκετά ισότοπα που έχουν παρόμοιες χημικές ιδιότητες και συμπεριφορά. Υπάρχουν δύο ταξινομήσεις ισοτόπων: σταθερές και ασταθείς. Σταθερά ισότοπα είναι εκείνα που δεν αποσυντίθενται αυτόματα. Τα ασταθή ισότοπα είναι εκείνα που καταστρέφονται αυτόματα και εκπέμπουν ιοντίζουσα ακτινοβολία.

Περίληψη:

1. Τα ιόντα είναι θετικά ή αρνητικά φορτισμένα άτομα ενώ τα ισότοπα είναι διαφορετικές παραλλαγές των ατόμων σε ένα στοιχείο.

2. Τα ιόντα υπάρχουν όταν υπάρχει έλλειψη ή περίσσεια ηλεκτρονίων σε ένα άτομο, ενώ υπάρχουν ισότοπα όταν υπάρχει έλλειψη ή περίσσεια νετρονίων σε ένα άτομο.

3. Τα ισότοπα μπορεί να είναι σταθερά (δεν καταστρέφονται αυτόματα) ή ασταθή (αυτόματα αποσυντίθενται) ενώ τα ιόντα μπορεί να είναι ατομικά (αποτελούμενα από ένα μόνο άτομο) ή μοριακά (αποτελούμενα από μερικά άτομα).