Διαφορά μεταξύ εξάρθρωσης και μερικής εξάρθρωσης Διαφορά μεταξύ
Η εξάρθρωση ορίζεται ως ο διαχωρισμός των δύο οστών του ανθρώπινου σώματος από μια άρθρωση ή την περιοχή όπου αυτά τα οστά έρχονται μαζί. Τα αποκομμένα οστά συνήθως δεν βρίσκονται πλέον σε κανονική θέση ή θέση σε αυτό το συγκεκριμένο πεδίο του σώματος. Με την πάροδο του χρόνου, αν αντιμετωπιστεί εσφαλμένα, μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη των νεύρων ή των συνδέσμων, γεγονός που θα εμποδίσει τις κινήσεις του σώματος των ασθενών. Στην άλλη πλευρά, η μερική εξάρθρωση αναφέρεται μερικές φορές ως υπογούλωση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός ατελούς διαχωρισμού των οστών που συναντώνται στις αρθρώσεις. Η εξάρθρωση είναι πιο συχνή σε όπλα και πόδια, ενώ η μερική εξάρθρωση είναι πιο κοινή στους ώμους, τα δάχτυλα και τα γόνατα. Όσο υπάρχουν συνδεδεμένοι αρμοί, αυτές είναι πιο επιρρεπείς σε μερική εξάρθρωση.
Τα αίτια της ολικής εξάρθρωσης προκαλούνται συνήθως από ξαφνικές επιπτώσεις όπως αυτές που προκαλούνται από τα χτυπήματα, τις πτώσεις και άλλα έντονα τραύματα στο σώμα. Η μερική εξάρθρωση προκαλείται περισσότερο από εκείνες τις περιπτώσεις όπου το θύμα ασκεί υπερβολική πίεση στην κίνηση ή απλά κάνοντας λανθασμένες κινήσεις που προκαλούν αποσύνδεση των αρθρώσεων του σώματος. Όταν πρόκειται για την εμφάνιση της πληγείσας περιοχής, η εξάρθρωση θα έδειχνε αυτό το ορατό τμήμα του ανθρώπινου σώματος εκτός του χώρου ή συχνά παραμορφωμένο. Μερικές φορές, φαίνεται να είναι τόσο γκροτέσκο και εντελώς λανθασμένο. Για τα τμήματα του σώματος που υποφέρουν από υπογλυκαιμία, το εξωτερικό στρώμα φαίνεται να είναι αρκετά φυσιολογικό και εύκολο να το κοιτάξει κανείς. Στην πραγματικότητα, στο εξωτερικό, το πρόσωπο θα φαινόταν σαν να μην είναι τίποτα λάθος, αλλά στο εσωτερικό, αισθάνεται τον πόνο της κατάστασης.
Ένα καλό παράδειγμα για τον προσδιορισμό της διαφοράς μεταξύ του εξάρθρωσης και της μερικής εξάρθρωσης είναι ο ώμος. Όταν ένα άτομο αισθάνεται ότι ο ώμος του ξεσπάει ή απλά χαλαρώνει στο εσωτερικό του, είναι μόνο μερική εξάρθρωση. Από την άλλη πλευρά, όταν ο ώμος φαίνεται τόσο ξεπερασμένος και φαίνεται ότι το οστό εξήλθε τελείως από την άρθρωση, πιθανότατα υποφέρει από ολική εξάρθρωση. Η άλλη κύρια διαφορά μεταξύ εξάρθρωσης και μερικής εξάρθρωσης είναι η θεραπεία. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, η μερική εξάρθρωση μπορεί να αντιμετωπιστεί από χειροπράκτες. Αυτοί οι θεραπευτές συνήθως μετακινούν τους αρθρώσεις πίσω στη θέση τους μόνο με τη σωστή ποσότητα διορθωτικής δύναμης. Όταν συμβαίνει ολική εξάρθρωση, μπορεί να χρειαστούν εκτεταμένες επισκευές όπως χειρουργικές επεμβάσεις, ειδικά αν υπάρχουν συνθήκες που υποδεικνύουν θραύση των οστών.
Επιπλέον, η υπογούλωση ή η μερική εξάρθρωση είναι απλώς μια λανθασμένη τοποθέτηση των οστών στις αρθρώσεις που έχει ως αποτέλεσμα την ανώμαλη πίεση των νεύρων, η οποία με τη σειρά της προκαλεί πόνο.Η εξάρθρωση είναι απλώς η ολική αποσύνδεση του οστού από την άρθρωση. Η σωστή διάγνωση πρέπει να διεξάγεται για τον πλήρη προσδιορισμό της έκτασης της βλάβης και για τη σωστή θεραπεία της πληγείσας περιοχής.Περίληψη:
1. Μερική εξάρθρωση ονομάζεται επίσης υπογούλωση η οποία είναι ένας ατελής διαχωρισμός του οστού από την άρθρωση ενώ η εξάρθρωση είναι ο ολικός διαχωρισμός του οστού από την άρθρωση.
2. Η μερική εξάρθρωση χρειάζεται μόνο τη θεραπεία ενός γιατρού ή ενός χειροπράκτη για να το διορθώσει, ενώ η εξάρθρωση μπορεί να χρειαστεί περαιτέρω θεραπείες όπως χειρουργικές επεμβάσεις ή θεραπεία για να το διορθώσει.
3. Μερική εξάρθρωση είναι απλά η εσφαλμένη θέση των οστών στις αρθρώσεις, ενώ η εξάρθρωση είναι η αποσύνδεση της άρθρωσης και των οστών.
