Διαφορά μεταξύ της γλώσσας και του τόνου Η διαφορά μεταξύ

Diction vs Tone < Η απόδειξη και ο τόνος μπορούν να διαφοροποιηθούν απλά γενικά ως ο τρόπος ή το στυλ του λόγου ενός ατόμου και οι διαφορετικές θέσεις που εκφράζονται λόγω των διαφορετικών συναισθημάτων που βιώνει ο ίδιος κατά τη διάρκεια της ομιλίας.

Diction

Κυρίως, η λέξη αναφέρεται με δύο διαφορετικούς τρόπους. Το πρώτο αναφέρεται στο διακριτικό στυλ της ομιλίας ή της έκφρασης ενός ατόμου στην ομιλία ή τη γραφή. Περιλαμβάνει το λεξιλόγιο και την επιλογή λέξεων που χρησιμοποιείται από ένα άτομο κατά την ανάγνωση ή τη γραφή.

Η δεύτερη χρήση αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο κάποιος προφέρει λέξεις, τον τόνο που χρησιμοποιείται και τον τρόπο που παύει κλπ., Ενώ μιλάει. Είναι πιο σχετικό με την ομιλία ενός ατόμου παρά τον τρόπο γραφής.

Το Diction έχει οκτώ διαφορετικά στοιχεία. ρήμα, ουσιαστικό, φωνή, συλλαβή, συνδετική, καμπυλότητα, συσχέτιση και φράση. Το λεξικό είναι πολύ σημαντικό στην ομιλία, καθώς μπορεί να καθορίσει εάν η ομιλία ή ο τρόπος γραφής είναι ανεπίσημη ή επίσημη.

Η απόδειξη είναι συνήθως η υπογραφή ενός συγγραφέα ή ενός ρήτορα. Γίνεται σαν το μοναδικό δακτυλικό αποτύπωμα, μια σελίδα του έργου ενός συγκεκριμένου συγγραφέα με το οποίο κάποιος είναι σε θέση να προσδιορίσει τον συγγραφέα. Ορίζει επίσης το πρότυπο ή την ποιότητα της γραφής τους.

-> Τόνος

Ο τόνος είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας συγγραφέας ή ομιλητής επικοινωνεί τη στάση ή τα συναισθήματα ενός χαρακτήρα που γράφει ή μιλάει. Αναφέρεται επίσης στο γήπεδο που χρησιμοποιείται σε μια γλώσσα. Υπάρχουν πολλές γλώσσες, όπως το Mandarin, οι οποίες χρησιμοποιούν πολλούς διαφορετικούς τόνους. Σε αυτές τις γλώσσες οι διαφορετικοί τόνοι της ίδιας λέξης αλλάζουν το νόημα. Αυτές ονομάζονται ομιλούμενες γλώσσες. Ορισμένες γλώσσες είναι σομαλικές και ιαπωνικές. Η Σομαλία έχει μόνο έναν τόνο ανά λέξη. Ομοίως, οι Ιάπωνες θεωρούνται επίσης μια ομιλούμενη γλώσσα εξαιτίας των χαμηλών και υψηλών κλίσεων ή των τόνων.

Σε άλλες σύγχρονες γλώσσες, οι ήχοι χρησιμοποιούνται για να δώσουν έμφαση σε μια συγκεκριμένη διάθεση. Αν κάποιος είναι θυμωμένος, λυπημένος, πόνος ή ευτυχισμένος, ο τόνος του ατόμου που χρησιμοποιείται είναι διαφορετικός. Η ίδια φράση που ομιλείται μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο όταν κάποιος είναι στον πόνο ή κάποιος είναι ευτυχισμένος.

Περίληψη:

Το Diction έχει δύο διαφορετικές χρήσεις. Το διακριτικό στυλ που χρησιμοποιείται από συγγραφέα ή ομιλητή ονομάζεται δήλωση. Περιλαμβάνει λεξιλόγιο και την επιλογή των λέξεων που χρησιμοποιούνται για την έκφραση συναισθημάτων. Η δεύτερη χρήση είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται οι λέξεις, ο τόνος του ατόμου και ο τρόπος που παύει όταν μιλάει. Ο τόνος, ωστόσο, αναφέρεται στο βήμα του ατόμου. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας επικοινωνεί τα συναισθήματα ή τις στάσεις ενός χαρακτήρα.

Ορισμένες γλώσσες ονομάζονται τόνο γλώσσες που έχουν διαφορετικούς τόνους της ίδιας λέξης και αλλάζει το νόημά της. Ωστόσο, η διόρθωση δεν αλλάζει ποτέ το νόημα της λέξης, ανεξάρτητα από το πώς λέγεται.

Η δήλωση ενός συγκεκριμένου συγγραφέα είναι σαν το δακτυλικό αποτύπωμα ή την υπογραφή του που είναι μοναδικό ενώ ο τόνος είναι γενικός.δεν μπορεί να είναι μοναδικό για ένα άτομο. Είναι μόνο μοναδική σε μια γλώσσα.