Διαφορά μεταξύ της διαμέτρου και SS7
Διάμετρος vs SS7
Διάμετρος και SS7 είναι τα πρωτόκολλα σηματοδότησης που χρησιμοποιούνται συνήθως σε συστήματα τηλεπικοινωνιών. Διάμετρος είναι ιδιαίτερα χρησιμοποιείται σε 3GPP τελευταίες κυκλοφορίες για τις υπηρεσίες ΑΑΑ (Authentication, την αδειοδότηση και Λογιστικής), ενώ SS7 χρησιμοποιήθηκε αρχικά με PSTN και GSM δίκτυα για την ψηφιακή σηματοδότηση μεταξύ των διαφόρων κόμβων για τη διαχείριση της διαχείρισης κλήσεων και άλλες υπηρεσίες. Το πρωτόκολλο διαμέτρου τρέχει μέσω του δικτύου IP, ενώ το SS7 μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ψηφιακά κανάλια, όπως σε δίκτυα TDM βασισμένα σε E1 (Direct Time Multiplexing).
Διάμετρος
Το πρωτόκολλο διαμέτρου προέκυψε από το πρωτόκολλο RADIUS (Remote Authentication Dial In User Service) με πολλές βελτιώσεις. Αυτό το πρωτόκολλο χρησιμοποιείται ευρέως στην 3GPP Release 5 και μετά, όπου υπάρχει ανάγκη για υπηρεσίες ΑΑΑ. Οι αναδυόμενες νέες τεχνολογίες στην επικοινωνία που βασίζονται σε συνολικά δίκτυα IP έχουν επιδείξει αυξημένη απαίτηση για μηχανισμούς ελέγχου πρόσβασης περισσότερο από ποτέ, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια. Ως εκ τούτου, το πρωτόκολλο Diameter αναπτύχθηκε ως πλαίσιο για μελλοντικές υπηρεσίες AAA με βελτιώσεις στο υπάρχον πρωτόκολλο RADIUS. Το πρωτόκολλο διαμέτρου σχεδιάστηκε ως αρχιτεκτονική ομότιμης αξιολόγησης παρόλο που μοιάζει με ένα πρωτόκολλο πελάτη διακομιστή στην υλοποίηση. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο Διάμετρος υπάρχει ένας κόμβος που ονομάζεται διαμεσολαβητής, ο οποίος εκτελεί είτε λειτουργία αναμετάδοσης μηνυμάτων, είτε μεσολάβηση, ανακατεύθυνση ή μετάφραση. Δεδομένου ότι το πρωτόκολλο Diameter χρησιμοποιεί συγχρονισμένη μορφή ανταλλαγής μηνυμάτων, υπάρχουν συγκεκριμένες απαντήσεις για κάθε μήνυμα αίτησης. Χρησιμοποιεί τα ζεύγη Αξίας Αξίας (AVP) για τη μεταφορά αυτών των μηνυμάτων μεταξύ κόμβων. Η διάμετρος χρησιμοποιεί τα δίκτυα IP ως μέσο και εκτελείται πάνω από το TCP (Transport Control Protocol) ή το SCTP (Signaling Transport Transport Protocol), όπου μπορεί να έχει πιο αξιόπιστη επικοινωνία.
- SS7SS7 (Σύστημα σηματοδότησης αριθ. 7) αναπτύχθηκε για να καλεί τις απαιτήσεις διαχείρισης και υπηρεσίας σηματοδότησης των ψηφιακών δικτύων με βάση τα κανάλια πλήρους αμφίδρομης επικοινωνίας. Σε γενικές γραμμές, αναπτύσσονται διάφορες παραλλαγές σε όλο τον κόσμο για το SS7, όπου η βορειοαμερικανική έκδοση ονομάζεται CCIS7, ενώ η ευρωπαϊκή έκδοση ονομάζεται CCITT SS7, παρόλο που υπάρχει μία έκδοση που καθορίζεται από την ITU-T στη σειρά Q700 της. Στη δομή δικτύου SS7, οι κόμβοι ονομάζονται σημεία σηματοδότησης, ενώ η σύνδεση μεταξύ αυτών των κόμβων καλείται συνδέσεις σηματοδότησης. Στα δίκτυα SS7 εισάγονται Σημεία Μεταφοράς Σήματος (STPs) για την αναμετάδοση και τη δρομολόγηση των μηνυμάτων μεταξύ σημείων σηματοδότησης. Το SS7 έχει αρχιτεκτονική από σημείο σε σημείο με μία έως μία φυσική αντιστοιχία μεταξύ δύο σημείων σηματοδότησης. Η δομή SS7 αναπτύχθηκε αρχικά για να έχει συμβατότητα και με το μοντέλο OSI (Open Systems Interconnection). Το Μέρος Μεταφοράς Μηνυμάτων (MTP) 1 έως 3 που χρησιμοποιείται στο SS7 είναι παρόμοιο με τα πρώτα 3 στρώματα της OSI, ενώ το πρωτόκολλο SSC (Signaling Control Protocol) στο πρωτόκολλο SS7 παρέχει την επικοινωνία χωρίς σύνδεση ή σύνδεση μεταξύ σημείων σηματοδότησης.
