Διαφορά μεταξύ συμπολυμερούς και ομοπολυμερούς
Τα πολυμερή είναι μεγάλα μόρια με επαναλαμβανόμενες δομικές μονάδες μονομερών. Αυτά τα μονομερή συνδέονται μεταξύ τους με ομοιοπολικούς δεσμούς για να σχηματίσουν το πολυμερές. Έχουν υψηλό μοριακό βάρος και αποτελούνται από πάνω από 10, 000 άτομα. Στη μέθοδο σύνθεσης, η οποία είναι γνωστή ως πολυμερισμός, λαμβάνονται μεγαλύτερες αλυσίδες πολυμερούς. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι πολυμερών ανάλογα με τις μεθόδους σύνθεσης. Εάν τα μονομερή έχουν διπλούς δεσμούς μεταξύ των ανθράκων από τις αντιδράσεις προσθήκης, μπορούν να συντεθούν πολυμερή. Αυτά τα πολυμερή είναι γνωστά ως πολυμερή προσθήκης. Σε μερικές από τις αντιδράσεις πολυμερισμού, όταν συνδέονται δύο μονομερή, αφαιρείται ένα μικρό μόριο όπως το νερό. Τέτοια πολυμερή είναι πολυμερή συμπύκνωσης. Τα πολυμερή έχουν πολύ διαφορετικές φυσικές και χημικές ιδιότητες από το μονομερές τους. Επιπλέον, σύμφωνα με τον αριθμό επαναλαμβανόμενων μονάδων στο πολυμερές, οι ιδιότητες διαφέρουν. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός πολυμερών που υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον και παίζουν πολύ σημαντικούς ρόλους. Τα συνθετικά πολυμερή χρησιμοποιούνται επίσης ευρέως για διαφορετικούς σκοπούς. Πολυαιθυλένιο, πολυπροπυλένιο, PVC, νάιλον και βακελίτη είναι μερικά από τα συνθετικά πολυμερή. Κατά την παραγωγή συνθετικών πολυμερών, η διαδικασία θα πρέπει να ελέγχεται σε υψηλό βαθμό ώστε να επιτυγχάνεται πάντοτε το επιθυμητό προϊόν. Τα συνθετικά πολυμερή χρησιμοποιούνται ως κόλλες, λιπαντικά, χρώματα, μεμβράνες, ίνες, πλαστικά προϊόντα κ.λπ.
Τα μονομερή αποτελούν δομικά στοιχεία πολυμερών. Μπορούν να είναι απλά ή ένα σύνθετο μόριο με διπλούς δεσμούς ή άλλη λειτουργική ομάδα όπως -ΟΗ, -NH2 , -COOH, κλπ. Οι ακόρεστοι διπλοί δεσμοί ή λειτουργικές ομάδες χρειάζονται στη διαδικασία πολυμερισμού, μονομερή συνδέονται για να σχηματίσουν ένα πολυμερές. Κανονικά, υπάρχουν δύο λειτουργικές ομάδες και στις δύο πλευρές του μονομερούς, έτσι ώστε να μπορεί να σχηματίσει γραμμικές αλυσίδες συνδέοντας άλλα μόρια και από τις δύο πλευρές. Εάν υπάρχουν διάφορες λειτουργικές ομάδες, τα μονομερή μπορούν να συνδεθούν για να σχηματίσουν διακλαδισμένα πολυμερή.
Όταν υπάρχουν δύο τύποι μονομερών που ενώνουν το πολυμερές, αυτός ο τύπος πολυμερούς είναι γνωστός ως συμπολυμερές. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως ετεροπολυμερές. Δύο μονομερή μπορούν να ενωθούν με οποιονδήποτε τρόπο για να κάνουν ένα πολυμερές. Με βάση αυτές τις παραλλαγές σύνδεσης, τα συμπολυμερή μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής.
Εάν τα δύο μονομερή είναι διατεταγμένα με έναν εναλλακτικό τρόπο, είναι γνωστό ως εναλλασσόμενο συμπολυμερές. (για παράδειγμα, αν τα δύο μονομερή είναι Α και Β, θα τακτοποιήσουν όπως το ABABABABAB)
- Εάν τα μονομερή είναι διατεταγμένα σε οποιαδήποτε σειρά όπως το AABAAABBBBAB, είναι γνωστό ως τυχαίο συμπολυμερές.
- Μερικές φορές κάθε μονομερές μπορεί να ενωθεί με τον ίδιο τύπο μονομερών και στη συνέχεια να μπορούν να ενωθούν τα δύο μπλοκ ομοπολυμερών. Αυτός ο τύπος είναι γνωστός ως μπλοκ συμπολυμερή (π.χ. ΑΑΑΑΑΑΑΒΒΒΒΒΒΒ).
Όταν ένας μονομερής τύπος πολυμερίζεται για να σχηματίσει ένα μακρομόριο, είναι γνωστό ως ομοπολυμερές. Με άλλα λόγια, υπάρχει μια επαναλαμβανόμενη μονάδα. Το πολυστυρόλιο είναι ένα ομοπολυμερές όπου η επαναλαμβανόμενη μονάδα είναι υπολείμματα στυρολίου.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του
