Μητρικές είναι οι σωληνώσεις ή οι ραχοκοκαλιά όλων των υπολογιστών επειδή είναι εκείνοι που διατηρούν τη συνδεσιμότητα μεταξύ διαφορετικών εξαρτημάτων ενός υπολογιστή. Κάποιος μπορεί να δει όλα τα σημαντικά στοιχεία ενός υπολογιστή να συνδέεται και να βγαίνει από τη μητρική του. Η εξέλιξη των motherboards έχει διατηρήσει το ρυθμό με τις απαιτήσεις της υψηλότερης μνήμης RAM, ταχύτερους επεξεργαστές, ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων και άλλα μικρότερα και ταχύτερα στοιχεία. Από τις πολλές αλλαγές που έχει επιδείξει η εξέλιξη της μητρικής πλακέτας, είναι η αλλαγή στον παράγοντα μορφής που είναι πιο δραστική και εύκολα αντιληπτή. Ξεκινώντας με τον αρχικό παράγοντα μορφοποίησης από την IBM που ονομάζεται AT, οι μητρικές κάρτες έχουν προχωρήσει με τους παράγοντες ATX, LPX, BTX και τελικά NLX. Σε αυτό το άρθρο, οι διαφορές μεταξύ ATX και NLX θα επισημανθούν.
Όλα ξεκίνησαν με την εφεύρεση του Η / Υ από την IBM και η ΑΤ ήταν ο συντελεστής μορφής που χρησιμοποίησε η εταιρεία στην οποία οι τρεις υποδοχές, ο επεξεργαστής, η μνήμη και οι υποδοχές επέκτασης ήταν διατεταγμένες σε ευθεία γραμμή. Με το πέρασμα του χρόνου, αυτός ο παράγοντας μορφοποίησης παρουσίαζε προβλήματα καθώς το ύψος του επεξεργαστή παρεμπόδισε την εγκατάσταση της κατάλληλης κάρτας. Η απορρόφηση θερμότητας από τον επεξεργαστή δημιούργησε επίσης προβλήματα για κάρτες επέκτασης. Με τη μητρική πλακέτα 12 "ευρεία και 13,8" βαθιά, επικαλύπτονταν με τον χώρο που προοριζόταν για τους δίσκους οδήγησης. Όλα αυτά τα προβλήματα οδήγησαν στην ανάπτυξη του παράγοντα μορφής ATX επόμενης γενιάς. Σε αυτήν την επαναστατική διάταξη, ο επεξεργαστής και η μνήμη τοποθετούνται σε ορθές γωνίες στις εγκοπές επέκτασης, πράγμα που επιτρέπει αρκετό χώρο για κάρτες επέκτασης πλήρους μήκους. Οι περισσότεροι από τους νέους υπολογιστές, συμπεριλαμβανομένων των διακομιστών, άρχισαν να κατασκευάζονται κατά μήκος αυτού του μορφοποιητικού παράγοντα.
Το NLX είναι ένας παράγοντας μορφής που δεν είναι μόνο τελευταίος, αλλά και ένας από τους πιο χρησιμοποιημένους μορφότυπους, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας εργασίας σήμερα βασίζεται σε αυτόν τον παράγοντα μορφής. Επίσης, ονομάζεται εφαρμογή χαμηλού προφίλ, το NLX είναι ένας συμπαγής συντελεστής μορφής ο οποίος διαφοροποιείται εύκολα με άλλους παράγοντες μορφής λόγω της χρήσης καρτών ανύψωσης στις οποίες είναι συνδεδεμένες οι κάρτες επέκτασης. Ένα άλλο πλεονέκτημα έγκειται στην ικανότητα των αυξανόμενων καρτών να επιτρέπουν 2-4 κάρτες επέκτασης να συνδέονται με αυτές. Αυτές οι κάρτες επέκτασης βρίσκονται στην ίδια γραμμή με τη μητρική πλακέτα στο CPU των υπολογιστών. Ο παράγοντας φόρμας NLX επιτρέπει μια τεράστια εξοικονόμηση χώρου, καθώς οι παραδοσιακοί ογκώδεις διακομιστές μετατρέπονται σε σχήμα VCR. Ένα άλλο πλεονέκτημα αυτής της ρύθμισης είναι η ασφάλεια του εξοπλισμού.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ATX και NLX;
• Το ATX είναι ο παλαιότερος τύπος της μητρικής πλακέτας, ενώ ο NLX είναι ο πιο πρόσφατος παράγοντας μορφής.
• Το ATX χρησιμοποιείται σε συστήματα πύργων και επιτραπέζιων υπολογιστών, ενώ ο συντελεστής μορφής NLX χρησιμοποιείται κυρίως σε μικρότερους πύργους γραφείου και μίνι πύργους.
• Ο μέγιστος αριθμός θυρίδων επέκτασης που επιτρέπονται στο ATX είναι 7, ενώ στο NLX, ο αριθμός των υποδοχών επέκτασης που υποστηρίζονται συνεχίζει να ποικίλλει.
• Το ATX σημαίνει Advanced Technology Extended, ενώ το NLX σημαίνει New Low Profile Extended.
• Το ATX έκανε το ντεμπούτο του το 1995, ενώ το NLX έφτασε στη σκηνή το 1997.
• Τόσο το ATX όσο και το NLX έχουν υποστεί πολλές αναθεωρήσεις από την κυκλοφορία τους.
• Ο επεξεργαστής τοποθετείται στο ανώτερο μεσαίο τμήμα του ATX, ενώ βρίσκεται στο κάτω αριστερό τμήμα του NLX.
