Διαφορά μεταξύ της απλαστικής αναιμίας και της αιμολυτικής αναιμίας Διαφορά μεταξύ

Απλαστική αναιμία έναντι αιμολυτικής αναιμίας

Το αίμα περιέχει ερυθροκύτταρα (RBCs), τα οποία περιέχουν πλούσια σε σίδηρο πρωτεΐνη που ονομάζεται αιμοσφαιρίνη. Η αιμοσφαιρίνη μεταφέρει οξυγόνο από τους πνεύμονες στο υπόλοιπο σώμα και απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα από τα κύτταρα. Στην αναιμία παρατηρείται μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Ως εκ τούτου, υπάρχει μειωμένη ικανότητα μεταφοράς οξυγόνου στο αίμα. Ο μυελός των οστών είναι ένας σπόγγος όπως ο ιστός που υπάρχει μέσα στα οστά. Είναι υπεύθυνη για την παραγωγή RBCs, λευκών αιμοσφαιρίων (WBCs) και αιμοπεταλίων.

Η απλαστική αναιμία είναι μια κατάσταση στην οποία ο μυελός των οστών υφίσταται βλάβη και επηρεάζει την παραγωγή των κυττάρων του αίματος. Ο μυελός των οστών σταματά να παράγει κύτταρα αίματος ενώ η αιμολυτική αναιμία είναι μια κατάσταση στην οποία υπάρχει υπερβολική διάσπαση των RBCs. Τα RBCs καταστρέφονται πριν από την κανονική διάρκεια ζωής τους 120 ημερών. Η καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων ονομάζεται αιμόλυση και επομένως το όνομα. Η απλαστική αναιμία περιλαμβάνει όλα τα αιμοσφαίρια, ενώ η αιμολυτική αναιμία περιλαμβάνει μόνο τα ερυθροκύτταρα.

Η απλαστική αναιμία οφείλεται στην έκθεση σε χημειοθεραπεία, στην ακτινοθεραπεία που χρησιμοποιείται σε καρκίνους. χημικά όπως εντομοκτόνα, βενζόλιο, χρήση ναρκωτικών όπως χλωραμφενικόλη, αντιβιοτικά. λοιμώξεις όπως η ηπατίτιδα, ο παρβοϊός κ.λπ. ενώ η αιμολυτική αναιμία παρατηρείται σε κληρονομικά μειονεκτήματα της μεμβράνης των ερυθροκυττάρων ή της αιμοσφαιρίνης ή των ενζύμων που διατηρούν τα ερυθροκύτταρα. Τα ένζυμα είναι πρωτεΐνες που προκαλούν χημικές αντιδράσεις στο σώμα. Η αιμολυτική αναιμία εμφανίζεται στην Θαλασσαιμία και η ανεπάρκεια του ενζύμου G6PD (αφυδρογονάση 6-φωσφορικής γλυκόζης). Στη θαλασσαιμία υπάρχει ελαττωματική αιμοσφαιρίνη και παράγονται μη φυσιολογικά ερυθρά αιμοσφαίρια. Αυτά τα RBCs είναι εύθραυστα και σπάνε εύκολα. Η αιμολυτική αναιμία έχει επίσης αυτοάνοσες αιτίες i. μι. το ανοσοποιητικό μας σύστημα επιτίθεται στα RBC και καταρρέει εύκολα. Προκαλείται λόγω έκθεσης σε χημικές ουσίες. χρήση ναρκωτικών όπως η πενικιλίνη, η κινίνη και η υπερδραστήρια σπλήνα.

- Και στις δύο περιπτώσεις, ο ασθενής αναπτύσσει συμπτώματα αναιμίας όπως αδυναμία, κόπωση, δύσπνοια. Στην απλαστική αναιμία υπάρχει μια τάση για λοιμώξεις, εύκολη μώλωπα, ρινική και ελαστική αιμορραγία, ενώ στην αιμολυτική αναιμία υπάρχει ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος / οφθαλμών), σκοτεινά ούρα και διόγκωση του ήπατος και του σπλήνα. Κατά τη διάσπαση των RBC, απελευθερώνεται μια κίτρινη χρωστική ουσία που ονομάζεται χολερυθρίνη προκαλώντας ίκτερο.

Μπορούμε να διαγνώσουμε την απλαστική αναιμία με δοκιμές όπως πλήρες αίμα (CBC) και βιοψία μυελού των οστών. Η CBC εμφανίζει μειωμένη αιμοσφαιρίνη, RBCs, WBCs και αιμοπετάλια, ενώ στην αιμολυτική αναιμία, η CBC εμφανίζει μειωμένα RBC αλλά αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια και δικτυοερυθροκύτταρα. Άλλες δοκιμασίες για την ανίχνευση αιμολυτικής αναιμίας περιλαμβάνουν τη γαλακτική αφυδρογονάση ορού, την απυτοσφαιρίνη ορού, τις δοκιμές ούρων και τη δοκιμή της λειτουργίας του ήπατος που παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα χολερυθρίνης.

Η θεραπεία της απλαστικής αναιμίας περιλαμβάνει τη μετάγγιση αίματος, τα αντιβιοτικά για τον έλεγχο της λοίμωξης και τα ανοσοκατασταλτικά (φάρμακα που καταστέλλουν τη δραστηριότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που βλάπτουν το μυελό των οστών). Η μεταμόσχευση μυελού των οστών προτιμάται σε νεαρούς ασθενείς. Η θεραπεία της αιμολυτικής αναιμίας εξαρτάται από την αιτία. Σε κληρονομικά ελαττώματα, συμπληρώνεται το συμπλήρωμα φολικού οξέος και η μετάγγιση αίματος. Σε αυτοάνοσες καταστάσεις, χρησιμοποιούνται κορτικοστεροειδή. Σε σοβαρές περιπτώσεις, προτείνεται η απομάκρυνση της σπλήνας.

Περίληψη

Στην απλαστική αναιμία, ο μυελός των οστών έχει υποστεί βλάβη και σταματά να παράγει κύτταρα αίματος. Προκαλείται από έκθεση σε χημειοθεραπεία, λοιμώξεις, χημικές ουσίες, φάρμακα κλπ. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την αδυναμία, την τάση για λοιμώξεις, τον εύκολο μώλωπα και την αιμορραγία. Διαγνωρίζεται σε CBC και βιοψία μυελού των οστών. Η θεραπεία περιλαμβάνει μετάγγιση αίματος, ανοσοκατασταλτικά και μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Στην αιμολυτική αναιμία, υπάρχει υπερβολική διάσπαση των RBCs. Τα RBCs καταστρέφονται πριν από την κανονική διάρκεια ζωής τους. Προκαλείται λόγω ελαττώματος στην κυτταρική μεμβράνη, αιμοσφαιρίνη ή ένζυμα. Ο ασθενής αναπτύσσει κόπωση, δύσπνοια, ίκτερο, σκοτεινά ούρα κλπ. Η διάγνωση γίνεται με CBC, προφίλ ήπατος, εξέταση ούρων κλπ. Η θεραπεία περιλαμβάνει κορτικοστεροειδή, μετάγγιση αίματος και συμπληρώματα φυλλικού οξέος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, συνιστάται η αφαίρεση της σπλήνας.