Διαφορά μεταξύ αρχαίας ελληνικής και νεοελληνικής
Τα αρχαία ελληνικά και τα νεοελληνικά
Τα αρχαία ελληνικά και τα νεοελληνικά είναι δύο μορφές της ελληνικής γλώσσας μεταξύ των οποίων μερικές διαφορές παρατηρούνται από την άποψη των φιλολογικών αλλαγών. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η ελληνική ανήκει στην ελληνική ομάδα της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών. Αυτή η ομάδα περιέχει τις άλλες διαλέκτους, όπως η δωρική, η ιωνική και η αττική. Η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της νεοελληνικής είναι η προφορά. Ωστόσο, η πιο σημαντική παρατήρηση που μπορεί να γίνει παρά αυτές τις διαφορές είναι ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν είναι τόσο αλλοδαποί στη Νεοελληνική όσο και οι Λατίνοι στα Ισπανικά ή στα Γαλλικά. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, ας δούμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αρχαία ελληνική και τη νεοελληνική γλώσσα.
Πιστεύεται ότι τα αρχαία ελληνικά πήραν το σχήμα της νεοελληνικής στα 3000 περίπου χρόνια. Ως εκ τούτου, θεωρούνται συγγενείς γλώσσες που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, αλλά εξακολουθούν να παρουσιάζουν κάποια διαφορά μεταξύ τους. Μπορεί να λεχθεί ότι η νεοελληνική προέκυψε σε μεγάλο βαθμό κυρίως από την αρχαία ελληνική. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο μορφών της ελληνικής είναι τόσο στη φωνολογική όσο και στη μορφολογική έννοια. Υπάρχει, βεβαίως, κάποια διαφορά μεταξύ των δύο τύπων ελληνικών όταν πρόκειται για το σχηματισμό των λέξεων ή τη μορφολογία τους.
Είναι γενικώς αποδεκτό το γεγονός ότι ένα πρόσωπο που έχει σπουδάσει νεοελληνική γλώσσα θα είναι σε θέση να καταλάβει τουλάχιστον το 50% των αρχαίων ελληνικών κειμένων. Αν και οι περισσότερες ρίζες είναι οι ίδιες τόσο στη σύγχρονη όσο και στην αρχαία ελληνική, υπάρχει κάποια διαφορά όταν πρόκειται για τη χρήση της γραμματικής.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι και οι δύο τύποι παρουσιάζουν συντακτική διαφορά. Η σύνταξη είναι ο κλάδος της συγκριτικής φιλολογίας που ασχολείται με τον τρόπο με τον οποίο οι λέξεις ενώνονται για να σχηματίσουν μια πρόταση. Με άλλα λόγια, η σύνταξη ασχολείται με τη δημιουργία φράσεων. Είναι κατανοητό ότι τόσο οι αρχαίοι όσο και οι νεοελληνικοί ήταν διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον με τον τρόπο που σχηματίστηκαν οι προτάσεις.
Η Αρχαία Ελληνίδα υπέστη πολλές αλλαγές για να γίνει η Νεοελληνική. Αυτές οι αλλαγές έχουν τόσο φωνητικό όσο και σημασιολογικό χαρακτήρα. Οι φωνητικές αλλαγές είναι μεταβολές που συμβαίνουν στον ήχο ενώ οι σημασιολογικές αλλαγές είναι οι μεταβολές που λαμβάνουν χώρα κατά την έννοια μιας λέξης κατά βαθμιαίο τρόπο.
Τι είναι το αρχαίο ελληνικό;
Η αρχαία ελληνική είναι η μορφή της ελληνικής γλώσσας που υπήρχε στον κόσμο από τον 9ο αιώνα π.Χ. έως τον 6ο αιώνα μ.Χ. Όταν πρόκειται για τη φωνολογία, υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, μπορούμε να δούμε μακρά και σύντομα φωνήεντα, μια σειρά διφθόγγων, ενιαία και διπλά συμφώνια, και μια ακραία γωνία.
Όταν πρόκειται για τη μορφολογία και τη σύνταξη, το αρχαίο ελληνικό έχει χαρακτηριστικά όπως η καταθλιπτική διάθεση, ο άπειρος, ο διπλός αριθμός, η μαζική περίπτωση και οι συμμετοχές.
Ελληνικά Αλφάβητα
Τι είναι το Νεοελληνικό;
Το νεοελληνικό βρέθηκε γύρω στο 1453 μ.Χ. Στη φωνολογία της νεοελληνικής, μπορούμε να δούμε ότι η έμφαση στο γήπεδο έχει αλλάξει σε έμφαση στο στρες, οι περισσότερες διφθόγγες έχουν χαθεί και όλα τα συμφώνια και τα φωνήεντα είναι σύντομα.
Όταν πρόκειται για τη μορφολογία και τη σύνταξη, η νεοελληνική έχασαν χαρακτηριστικά όπως η καταθλιπτική διάθεση, ο άπειρος, ο διπλός αριθμός, η ματαιοδοξία και οι συμμετοχές. Ωστόσο, η νεοελληνική έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά όπως ο γέροντ, οι βοηθητικές μορφές ρήματος για ορισμένα ρήματα και τα σωματικά σωματίδια.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της νεοελληνικής;
• Περίοδοι:
• Η αρχαία ελληνική είναι η μορφή της ελληνικής γλώσσας που υπήρχε στον κόσμο από τον 9ο αιώνα π.Χ. έως τον 6ο αιώνα μ.Χ.
• Το νεοελληνικό βρέθηκε γύρω στο 1453 μ.Χ.
• Πρωτεύουσες και κατώτερες επιστολές:
• Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μόνο γράμματα κεφαλαίων.
• Στη νεοελληνική γλώσσα, μπορείτε να δείτε κεφαλαία, καθώς και κατώτερες περιπτώσεις ή απλά γράμματα.
• Ήχοι:
• Ήχοι όπως [b], [d] και [g] υπήρχαν στην αρχαία ελληνική γλώσσα.
• Τα νεοελληνικά δεν έχουν [b], [d] και [g] όπως αντικαταστάθηκαν από πιο ήπια ήχους όπως [v], [th] και [gh].
• Φωνολογία:
• Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, μπορούμε να δούμε μακρά και σύντομα φωνήεντα, μια σειρά διφθόγγων, ενιαία και διπλά συμφώνια, και μια ακουστική γωνία.
• Στη φωνολογία της νεοελληνικής, μπορούμε να δούμε ότι η προφορά του τόξου έχει αλλάξει σε έμφαση στο άγχος, οι περισσότεροι διφθόγγοι έχουν χαθεί και όλα τα συμφώνια και τα φωνήεντα είναι σύντομα.
• Μορφολογία και Σύνταξη:
• Η αρχαία ελληνική έχει χαρακτηριστικά όπως η καταθλιπτική διάθεση, η απεριόριστη, ο διπλός αριθμός, η ματαιοδοξία και οι συμμετοχές.
• Το νεοελληνικό έχασε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και έχει κερδίσει χαρακτηριστικά όπως ο γέροντ, τα βοηθητικά ρήματα για συγκεκριμένα ρήματα και τα σωματίδια.
Εικόνες Ευγένεια:
- Ελληνικά αλφάβητα από BishkekRocks (CC BY-SA 3. 0)