Διαφορά μεταξύ αλκαλίων και βάσεων
Αλκάλια vs Βάση
Η λέξη αλκάλι χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά για την αντιμετώπιση πολύ αλκαλικών διαλυμάτων και αλκαλικών μετάλλων. Στο πλαίσιο αυτό, τα αλκάλια αναφέρονται στα αλκαλικά μέταλλα.
Βάση
Οι βάσεις καθορίζονται με διάφορους τρόπους από διάφορους επιστήμονες. Ο Arrhenius ορίζει μια βάση ως ουσία που δίνει Ο-ιόντα στη λύση. Ο Bronsted-Lowry ορίζει μια βάση ως ουσία που μπορεί να δεχθεί ένα πρωτόνιο. Σύμφωνα με τον Lewis, κάθε δότης ηλεκτρονίων είναι μια βάση. Σύμφωνα με τον ορισμό του Arrhenius, μια ένωση θα πρέπει να έχει ένα ανιόν υδροξειδίου και την ικανότητα να το δωρίζει ως ιόν υδροξειδίου ως βάση. Ωστόσο, σύμφωνα με τους Lewis και Bronsted-Lowry, μπορεί να υπάρχουν μόρια, τα οποία δεν διαθέτουν υδροξείδια, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν ως βάση. Για παράδειγμα, το NH 3 είναι μια βάση Lewis, επειδή μπορεί να δώσει το ζεύγος ηλεκτρονίων στο άζωτο. Το Na 2 CO 3 είναι μια βάση Bronsted-Lowry χωρίς ομάδες υδροξειδίου, αλλά έχει την ικανότητα να δέχεται υδρογόνα.
Οι βάσεις έχουν ένα ολισθηρό σαπούνι σαν αίσθημα και πικρή γεύση. Αντιδρούν εύκολα με οξέα που παράγουν μόρια νερού και αλατιού. Η καυστική σόδα, η αμμωνία και η σόδα ψησίματος είναι μερικές από τις κοινές βάσεις που συναντάμε πολύ συχνά. Οι βάσεις μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο, με βάση την ικανότητά τους να διασπούν και να παράγουν ιόντα υδροξειδίου. Ισχυρές βάσεις όπως το Ν & ΟΗ, ΚΟΗ, ιονίζονται πλήρως σε ένα διάλυμα, για να δώσουν ιόντα. Οι αδύναμες βάσεις όπως το NH 3 αποσυντίθενται εν μέρει και δίνουν λιγότερες ποσότητες ιόντων υδροξειδίου. K b είναι η βασική σταθερά διάστασης. Δίνει μια ένδειξη της δυνατότητας να χάσουν ιόντα υδροξειδίου μιας ασθενούς βάσης. Τα οξέα με υψηλότερη τιμή pK a (περισσότερο από 13) είναι ασθενή οξέα, αλλά οι συζευγμένες βάσεις τους θεωρούνται ισχυρές βάσεις. Για να ελέγξουμε αν μια ουσία είναι η βάση ή όχι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αρκετούς δείκτες όπως χαρτί λακκούβας ή χαρτί pH. Οι βάσεις δείχνουν μια τιμή pH μεγαλύτερη από 7 και μετατρέπεται σε κόκκινο λακκούβας σε μπλε χρώμα.
Αλκάλια
Το αλκάλι είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συνήθως για τα μέταλλα στην ομάδα 1 του περιοδικού πίνακα. Αυτά είναι επίσης γνωστά ως αλκαλικά μέταλλα. Παρόλο που το Η περιλαμβάνεται επίσης σε αυτήν την ομάδα, είναι κάπως διαφορετικό. Συνεπώς, μέλη αυτής της ομάδας είναι το λίθιο (Li), το νάτριο (Na), το κάλιο (K), το Rubidium (Rb), το Cesium (Cs) και το Francium (Fr). Τα αλκαλικά μέταλλα είναι μαλακά, λαμπερά, αργυρόχρωμα μέταλλα. Όλοι έχουν μόνο ένα ηλεκτρόνιο στο εξωτερικό τους κέλυφος και θέλουν να το αφαιρέσουν και να σχηματίσουν +1 κατιόντα. Όταν τα εξωτερικά περισσότερα ηλεκτρόνια είναι ενθουσιασμένα, επανέρχεται στην κατάσταση του εδάφους, ενώ εκπέμπει ακτινοβολία στην ορατή περιοχή. Η εκπομπή αυτού του ηλεκτρονίου είναι εύκολη. Έτσι, τα αλκαλικά μέταλλα είναι πολύ δραστικά. Η αντιδραστικότητα αυξάνει τη στήλη. Δημιουργούν ιονικές ενώσεις με άλλα ηλεκτροαρνητικά άτομα. Πιο συγκεκριμένα, τα αλκάλια αναφέρονται στο ανθρακικό ή στο υδροξείδιο ενός αλκαλικού μετάλλου.Έχουν επίσης βασικές ιδιότητες. Έχουν πικρή γεύση, ολίσθηση και αντιδρούν με οξέα, ώστε να εξουδετερωθούν.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ βάσης και αλκαλίων; • Τα μέταλλα της ομάδας 1 αναφέρονται ως αλκάλια, ή ακριβέστερα, τα ανθρακικά και τα υδροξείδια τους αναφέρονται ως αλκάλια. Ωστόσο, έχουν βασικές ιδιότητες, επομένως είναι ένα υποσύνολο βάσεων. • Έτσι όλα τα αλκάλια είναι βάσεις, αλλά όχι όλες οι βάσεις είναι αλκάλια. • Το αλκάλι είναι ένα ιονικό άλας, ενώ οι βάσεις δεν είναι απαραιτήτως. |