Διαφορά μεταξύ της αλδοστερόνης και της ADH Διαφορά μεταξύ

Aldosterone Vs ADH

Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα πολύ περίπλοκο και πολύπλοκο σύστημα. Μια απλή ανισορροπία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Ομοίως, όταν το σώμα παρουσιάζει ανισορροπίες στον όγκο του υγρού ή σημαντικές πτώσεις της αρτηριακής πίεσης (BP), προσπαθεί να αντισταθμίσει χρησιμοποιώντας διάφορους μηχανισμούς για να ανακτήσει την αρχική του ισορροπία. Έτσι, οι δύο πολύ σημαντικές ορμόνες: η αλδοστερόνη και η ADH (αντι-διουρητική ορμόνη) μπαίνουν στο παιχνίδι.

Επίσης γνωστή ως AVP (αγγειοπιεσίνη αργινίνης) ή βασοπρεσίνη per se, η ADH συντηρεί τα σωματικά υγρά αυξάνοντας την επαναρρόφηση του νερού ειδικά στα μακρινά σπειροειδή σωληνάρια των νεφρών (τη βασική μονάδα των νεφρών). Επιπλέον, μπορεί επίσης να προκαλέσει κατακράτηση ουρίας η οποία περαιτέρω απορροφά το νερό πίσω στο σύστημα μέσω της όσμωσης. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στο νερό να ταξιδεύει από δύο διαφορετικές περιοχές συγκέντρωσης (από χαμηλότερες έως υψηλότερες περιοχές συγκέντρωσης).

Από την άλλη πλευρά, η αλδοστερόνη εξακολουθεί να προκαλεί τα μακρινά σπειροειδή σωληνάρια και επίσης τους αγωγούς συλλογής των νεφρών. Έτσι, βοηθάει στην επαναρρόφηση περισσότερου ύδατος με την πρώτη αναρρόφηση του νατρίου. Όπως παρατηρήθηκε, το αλάτι είναι φιλικό προς το νερό. Έτσι, όπου υπάρχει αλάτι, υπάρχει και νερό!

Η διαδικασία συγκράτησης του νατρίου στο σώμα είναι μια πιο σύνθετη οδός γιατί το κάλιο πρέπει να ανταλλάσσεται έτσι ώστε να διατηρείται το νάτριο. Καθώς όλο το κάλιο αποβάλλεται από το σύστημα, τόσο περισσότερο νάτριο (και συνεπώς νερό) θα διατηρηθεί. Σε σχέση με τις ιδιότητες διατήρησης του νερού, η αλδοστερόνη διαδραματίζει μείζονα ρόλο στον μηχανισμό rennan-angiotensin (RAM). Η μνήμη RAM είναι μια πολύ σημαντική βιολογική διαδικασία που βοηθά στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Ο λόγος για τον οποίο οι ορμόνες ADH και αλδοστερόνη είναι τόσο σημαντικές στη ρύθμιση της ΒΡ είναι επειδή η αύξηση του όγκου του υγρού στο σώμα αυξάνει επίσης την αρτηριακή πίεση. Ωστόσο, σε περίπτωση που η ΒΡ είναι ήδη πολύ υψηλή τότε η έκκριση της ADH και της αλδοστερόνης σταματά και η άλλη ορμόνη που είναι γνωστή ως ΑΝΡ ή κολπικό νατριουρητικό πεπτίδιο προκαλεί έκκριση περίσσειας υγρών και νατρίου αυξάνοντας την ταχύτητα σπειραματικής διήθησης (GFR) νεφρά.

Σε σχέση με το πού παράγονται ADH και αλδοστερόνη, το πρώτο γίνεται στον υποθάλαμο. Ωστόσο, η πραγματική απελευθέρωση της ορμόνης προέρχεται από το οπίσθιο τμήμα της υπόφυσης. Το τελευταίο γίνεται στο φλοιό των επινεφριδίων, το οποίο είναι το εξωτερικό κάλυμμα των επινεφριδίων.

Συνολικά, αν και η ADH και η αλδοστερόνη μοιράζονται το ίδιο τελικό αποτέλεσμα με τον περιορισμό της παραγωγής ούρων και την αύξηση της απορρόφησης του νερού, έτσι ώστε να αυξηθεί η ΒΡ και να βελτιωθεί η κατάσταση ενυδάτωσης του σώματος, εξακολουθούν να διαφέρουν στις ακόλουθες πτυχές:

1. Η ADH γίνεται στον υποθάλαμο ενώ η αλδοστερόνη (όπως και άλλες στεροειδείς ορμόνες) δημιουργείται από τον φλοιό των επινεφριδίων.

2. Η ADH διατηρεί το νερό με πιο άμεσο τρόπο ενώ η αλδοστερόνη διατηρεί το νερό με πιο έμμεσο τρόπο διατηρώντας πρώτα το νάτριο.