Διαφορά μεταξύ αλδεϋδών και κετονών Διαφορά μεταξύ
Οι αλδεΰδες και οι κετόνες είναι δύο διαφορετικά είδη οργανικών ενώσεων. Και τα δύο μπορούν να γίνουν τεχνητά αν και υπάρχουν πολλές φυσικές πηγές τέτοιων. Η σύγχυση μεταξύ των δύο μπορεί να είχε ρίζες στις χημικές τους δομές. Αν και οι δύο έχουν ένα άτομο οξυγόνου που είναι διπλό δεσμευμένο σε ένα άτομο άνθρακα (C = O), η διαφορά στην εναπομένουσα ατομική διάταξη και επίσης στα άλλα άτομα που δεσμεύονται στο άνθρακα (στο C = O) είναι το κύριο και μόνο αρχική ανομοιογένεια μεταξύ τους. Με την ευκαιρία, το C = O αναφέρεται τεχνικά ως ομάδα καρβονυλίου.
Στις αλδεϋδες, το (C = O) βρίσκεται στο άκρο της αλυσίδας άνθρακα. Αυτό σημαίνει ότι το (C) άτομο άνθρακα θα δεσμεύεται σε ένα άτομο υδρογόνου συν ένα άλλο άτομο άνθρακα. Με τις κετόνες, η ομάδα (C = O) βρίσκεται συνήθως στο κέντρο της αλυσίδας. Έτσι, το άτομο άνθρακα στο C = O θα συνδεθεί με δύο ξεχωριστά άτομα άνθρακα σε κάθε πλευρά.
Αυτή η διάταξη καρβονυλομάδων των αλδεϋδών το καθιστά μια καλύτερη ένωση για οξείδωση σε καρβοξυλικά οξέα. Για τις κετόνες, είναι ένα σκληρότερο κατόρθωμα γιατί πρέπει πρώτα να σπάσετε έναν δεσμό άνθρακα προς άνθρακα (C-C). Αυτό το χαρακτηριστικό δείχνει μία από τις σημαντικότερες λειτουργικές διαφορές μεταξύ των δύο.
Επιπλέον, οι δύο ενώσεις εμφανίζουν πολλά διαφορετικά αποτελέσματα όταν αναμειγνύονται με ορισμένα αντιδραστήρια. Αυτή η διαδικασία είναι η βάση για πολλές χημικές δοκιμές που βοηθούν στην ανίχνευση του τύπου της υπό μελέτη χημικής ουσίας. Έτσι, διακρίνοντας τις δύο αυτές δοκιμασίες εμφανίζονται συχνά ποικίλα αποτελέσματα:
o Για τη δοκιμή του Schiff, οι αλδεΰδες εμφανίζουν ροζ χρώμα ενώ οι κετόνες δεν έχουν καθόλου χρώμα.
o Στη δοκιμή Fehling, υπάρχει μια εμφάνιση ενός κοκκινωπό ίζημα, ενώ στις κετόνες δεν υπάρχει.
o Για τη δοκιμή του Tollen, σχηματίζεται ένα μαύρο ίζημα, ενώ στις κετόνες δεν υπάρχει πάλι κανένα.
o Με τη δοκιμή υδροξειδίου του νατρίου, οι αλδεΰδες εμφανίζουν καστανό ρητινώδες υλικό (εκτός από φορμαλδεΰδη) ενώ οι κετόνες δεν έχουν καμία αντίδραση σε αυτές.
o Για το αντιδραστήριο νιτροπρωσσικό νάτριο συν μερικές σταγόνες υδροξειδίου του νατρίου, οι αλδεΰδες εκπέμπουν βαθύ κοκκινωπό χρώμα ενώ οι κετόνες παρουσιάζουν ένα κοκκινωπό χρώμα το οποίο αργότερα μετατρέπεται σε πορτοκαλί χρώμα.
Ένα παράδειγμα αλδεΰδης είναι η κινναμαλδεΰδη ενώ η απλούστερη μορφή της κετόνης είναι μάλλον ακετόνη.
1. Σε αλδεϋδες, το άτομο άνθρακα στην ομάδα καρβονυλίου συνδέεται με ένα άτομο υδρογόνου και ένα άτομο άνθρακα ενώ στις κετόνες δεσμεύεται σε δύο άλλα άτομα άνθρακα.
2. Οι αλδεΰδες έχουν ομάδες καρβονυλίου που βρίσκονται στο τέλος της αλυσίδας άνθρακα ενώ οι κετόνες έχουν ομάδες καρβονυλίου που συνήθως τοποθετούνται στο κέντρο της αλυσίδας.
3. Οι αλδεΰδες και οι κετόνες εμφανίζουν ποικίλα αποτελέσματα όταν συνδυάζονται με χημικά αντιδραστήρια.Για την πλειονότητα αυτών, οι κετόνες συνήθως δεν δίνουν καμία αντίδραση σε σύγκριση με τις αλδεΰδες.
