Διαφορά μεταξύ αισθητικής και αισθητικής Διαφορά μεταξύ

Η αισθητική και η αισθητική <> έχουν μια σημαντική και ζωτική σχέση. Είναι πανομοιότυπα με κάθε τρόπο και αμφότερα ενσωματώνουν την ίδια ιδέα. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο είναι στην ορθογραφία τους. Η ορθογραφία της "αισθητικής" είναι πιο γνωστή και χρησιμοποιείται σε σύγκριση με την "αισθητική". "Ο τελευταίος αυτός όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντικαταστήσει τον πρώην όρο.

Η "αισθητική" και η "αισθητική" μοιράζονται την ίδια λέξη ετυμολογία. Οι παλαιότερες μορφές της λέξης έχουν τις απαρχές της στο ελληνικό «αϊστανομαλ» και «αισθητικό». "Η σύγχρονη μορφή της" αισθητικής "και της" αισθητικής "είναι η γερμανική" αστεχιστική ", η οποία σχεδιάστηκε από τον Γερμανό φιλόσοφο Αλέξανδρο Baumgarten το 1735.

Η αισθητική και η αισθητική θεωρούνται αμφότερα ως κλάδος σπουδών, πιο συγκεκριμένα φιλοσοφία που ασχολείται με την τόνωση των πέντε αισθητηρίων οργάνων καθώς και θέματα τέχνης, ομορφιάς και γεύσης σε όλες τις μορφές. Η μελέτη προσπαθεί επίσης να γενικεύσει τις αρχές της τέχνης και της ομορφιάς. Και οι δύο λέξεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ουσιαστικά ή επίθετα. Ως ουσιαστικά, αναφέρονται στην ίδια τη μελέτη και στην εφαρμογή του νόηματός της.

Κάθε κουλτούρα και άνθρωπος έχει το δικό του σύνολο αισθητικής και μερικά κριτήρια για το τι είναι ελκυστικό και όμορφο. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ορισμένες γενικές υποκείμενες τάσεις ή επιλογές που καθορίζουν τι είναι όμορφο και ευχάριστο για τον γενικό πληθυσμό.

Η "αισθητική" προέρχεται από την έννοια της γεύσης. Αυτό είναι προφανές σε αυτό που οι άνθρωποι παράγουν (συνήθως στον τομέα της εμπειρογνωμοσύνης των καλλιτεχνών) και σε αυτό που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται (αυτό περιλαμβάνει το ευρύ κοινό καθώς και τους ειδικούς, τους κριτικούς και τους καλλιτέχνες). Τα άτομα έχουν τη δική τους μοναδική γεύση, ενώ άλλα προσεγγίζουν την εν λόγω γεύση είτε συμφωνώντας είτε απορρίπτοντάς την.

Η αισθητική μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορα θέματα ή τομείς πειθαρχίας. Μπορεί να εφαρμοστεί σε τρόπο ζωής, στέγασης, ένδυσης, κουζίνας και γαστρονομίας, ρομποτικής, βιολογίας, μαθηματικών και άλλων πεδίων και κλάδων που είτε επιτρέπουν τη χρήση των πέντε αισθήσεων είτε μια μεγάλη εκτίμηση κάθε υλικού. Η αισθητική παίζει με την αίσθηση της όρασης ή της όρασης επειδή αυτή η αίσθηση είναι συνήθως η πρώτη που εντοπίζει ένα ερέθισμα, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα.

Η αισθητική καλύπτει επίσης τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιδρούν στην ομορφιά, είτε ανθρωπογενείς είτε όχι. Τα πιο συνηθισμένα παραδείγματα αισθητικής είναι η φύση και τα έργα τέχνης. Η φύση συνήθως περιλαμβάνει γραφικά υπόβαθρα, τοπία και άλλες περιβαλλοντικές οντότητες. Τα έργα τέχνης περιλαμβάνουν: ζωγραφική, λογοτεχνία, τέχνη του σώματος, μουσική, διακόσμηση, αντικείμενα τέχνης, κοσμήματα, μόδα και άλλα τεχνητά έργα που προσελκύουν την ανθρώπινη αντίληψη της ομορφιάς.Αυτά τα αντικείμενα μπορούν να αφορούν τις πέντε αισθήσεις του ατόμου, αλλά και τα συναισθήματα και τις αντιλήψεις τους.

Ως μελέτη, η αισθητική υπήρξε ήδη και συζητήθηκε σε πρώιμους πολιτισμούς και κοινωνίες. Ωστόσο, δεν θεωρήθηκε σημαντική μελέτη μέχρι τον 18ο αιώνα. Ο Joseph Addison, δημοσιογράφος, δημοσίευσε μια σειρά άρθρων με τίτλο "Οι απολαύσεις της φαντασίας" στο περιοδικό "Ο θεατής" και τσιμέντο μια πιο συγκεκριμένη εκτίμηση αυτής της μελέτης. Ο Immanuel Kant συνεισέφερε επίσης μια θεωρία σχετικά με την καθαρή ομορφιά και μοιράστηκε τις τέσσερις πτυχές: την ελευθερία του από την έννοια, την αντικειμενικότητά του, την αδιαφορία του θεατή και τις υποχρεώσεις του.

Περίληψη:

1. Η "αισθητική" και "αισθητική" είναι εναλλάξιμοι όροι.

2. Η αισθητική (ή αισθητική) αφορά την αντίληψη της τέχνης και της ομορφιάς. Τόσο η τέχνη όσο και η ομορφιά μπορούν να υπάρχουν σε μια φυσική κατάσταση, ή μπορούν να αναφέρονται σε ένα έργο τέχνης - μια τεχνητή ερμηνεία του ό, τι είναι όμορφο.

3. Κάθε άτομο έχει μια αίσθηση αισθητικής που ριζώνει από την αντίληψη της γεύσης. Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια γενικότερη και ευρύτερα αποδεκτή άποψη του τι είναι όμορφο και ευχάριστο.