Διαφορά μεταξύ ADHD και αυτισμού

ADHD έναντι Αυτισμός > Βασικά, η ADHD (εντελώς γνωστή ως Διαταραχή Υπερκινητικότητας Ελλειμματικής Προσοχής) είναι όταν ένα άτομο απολαμβάνει πάρα πολλή δραστηριότητα στο σημείο ότι δεν μπορεί πλέον να εστιάζει την προσοχή του σε ένα δεδομένο αντικείμενο ή εργασία υπό κανονικές συνθήκες. Υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό του να είναι παρορμητικό, εκτός από την κοινή απροσεξία σε άλλα πράγματα. Η παρορμητική και η έλλειψη προσοχής είναι δύο από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της ADHD.

Επειδή αυτά τα άτομα δεν μπορούν να επικεντρωθούν σε μία εργασία για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, θα παρατηρήσετε σχεδόν πάντα την αλλαγή καθηκόντων και την κίνηση συχνά. Δεν μπορούν πραγματικά να παραμείνουν σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα ή αλλιώς θα γίνουν ανήσυχοι ή θα βαρεθούν. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε πολύ γιατί εάν το παιδί σας έχει ADHD, υπάρχει ακόμη μεγάλη πιθανότητα να ξεπεράσει την πάθηση ιδιαίτερα όταν φτάσει την ηλικία των είκοσι ετών και άνω.

Ο αυτισμός είναι όταν ένα άτομο έχει κακές ή υποανάπτυκτες κοινωνικές δεξιότητες. Από αυτή την άποψη, ο αυτισμός δεν είναι σε θέση να ερμηνεύσει ή να διακρίνει σαφώς τη γλώσσα του σώματος. Δεν είναι επίσης σε θέση να τονίσει με άλλους ανθρώπους. Αυτά τα χαρακτηριστικά λέγεται ότι αποδίδονται στην απουσία καθρέφτη νευρώνων στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Ο αυτισμός είναι μια πιο πολύπλοκη αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει πολλές αναπτυξιακές διαστάσεις του ατόμου. Όταν σε ηλικία 3 ετών, το παιδί επιδεικνύει ορισμένους σημαντικούς περιορισμούς στην επικοινωνία, την αλληλεπίδραση και τη συμπεριφορά (επαναλαμβανόμενο), τότε κατά πάσα πιθανότητα είναι αυτιστικός. Μερικές φορές οι επιφάνειες αυτισμού σε ηλικία ενός έτους και άλλες περιπτώσεις εκδηλώνονται ακόμη και νωρίς κατά τη γέννηση (αν και δεν μπορείτε να καταλήξετε απευθείας ότι πρόκειται για αυτιστική συμπεριφορά, εκτός εάν υπάρχουν αρκετές δοκιμές). Επειδή υπάρχουν πολλές διαστάσεις και άλλες μεταβλητές που πρέπει να ληφθούν υπόψη, ο αυτισμός είναι συνήθως πολύ δύσκολο να διαγνωστεί.

Τα αυτιστικά παιδιά έχουν δυσκολία στην ανάπτυξη της γλώσσας. Ακόμη και αν έχουν ήδη μάθει μερικές νέες λέξεις, υπάρχει ακόμη μεγάλη πιθανότητα να χάσουν αυτές τις γνώσεις όσο περνά ο καιρός. Τα αυτιστικά παιδιά ασκούν μια αίσθηση «κοινωνικής υποχώρησης». «Αυτό σημαίνει ότι είναι ως επί το πλείστον εσωστρεφής και δεν θέλουν να αλληλεπιδράσουν με άλλα παιδιά ακόμα και στο παιχνίδι. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν καν να κάνουν επαφή με τα μάτια καθόλου. Έχουν επίσης αισθητήρια προβλήματα, όπως όταν εντοπίζουν ορισμένα ερεθίσματα ως εθιστικά (π.χ., περιστρεφόμενα πτερύγια ανεμιστήρων). Κάνουν επίσης επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως χτύπημα χεριών.

Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι πολλά αυτιστικά παιδιά βρέθηκαν να έχουν υψηλά ερωτηματικά. Αν και έχουν αυτή τη μεγάλη νοητική ικανότητα, έχουν στην πραγματικότητα δημιουργήσει έναν δικό τους «κόσμο», ο οποίος είναι δύσκολο να διεισδύσει από το εξωτερικό.

Συνολικά, αν και οι δύο καταστάσεις ταξινομούνται ως αναπτυξιακές διαταραχές, εξακολουθούν να διαφέρουν ως προς τις ακόλουθες πτυχές:

1.Ο αυτισμός είναι ένα πιο περίπλοκο πρόβλημα σε σύγκριση με τη ΔΕΠΥ.

2. Ο αυτισμός χαρακτηρίζει χαρακτηριστικά επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς, προβλήματα γλώσσας και αισθήσεων και κοινωνική υποχώρηση. Η ADHD εμφανίζεται όταν το άτομο είναι παρορμητικό, υπερκινητικό, απρόσεκτο και εύκολα βαρεθεί.