Διαφορά μεταξύ ενεργητικής και παθητικής μεταφοράς Διαφορά μεταξύ των
Όσο λεπτό είναι, τα κύτταρα του σώματος φέρουν κάποια πολύ σημαντικά επεξεργάζεται βαθιά μέσα. Αυτές οι διαδικασίες είναι όλες ζωτικές για τη γενική ανάπτυξη και ανάπτυξη κάθε οργανισμού, μπορεί να είναι ζώο ή φυτό. Αλλά κάθε εσωτερική διαδικασία πρέπει να έχει κάνει μερικούς μοναδικούς μηχανισμούς για να γίνει επιτυχής. Από αυτή την άποψη, τα θρεπτικά συστατικά, τα χημικά και άλλες ουσίες ρέουν προς και από τα κύτταρα με τη χρήση ορισμένων συστημάτων μεταφοράς. Αυτοί οι μηχανισμοί μεταφοράς ταξινομούνται σε δύο, συγκεκριμένα συστήματα ενεργητικής και παθητικής μεταφοράς.
Με απλά λόγια, η ενεργός μεταφορά ονομάζεται «ενεργή» λόγω της συμπερίληψης ενός ζωτικού στοιχείου και είναι η χρήση ενέργειας. Αυτή η ενέργεια χρησιμοποιείται από το κύτταρο, με τη μορφή ΑΤΡ (τριφωσφορική αδενοσίνη) για να είναι σε θέση να μεταφέρει τις περισσότερες ουσίες μέσα και έξω από τις κυτταρικές μεμβράνες. Αντίθετα, η παθητική μεταφορά θεωρείται ως τέτοια, διότι είναι απλώς ένας παλαιός «παθητικός» μηχανισμός. Δεν χρησιμοποιεί ενέργεια (ATP) από το κελί για να εκτελέσει τις εν λόγω διαδικασίες.
Ένα άλλο ξεχωριστό χαρακτηριστικό που διαχωρίζει το ενεργό από το παθητικό σύστημα μεταφοράς είναι η διαφορά στις βαθμίδες συγκέντρωσης. Πρέπει να γίνει γνωστό ότι η συγκέντρωση ουσιών που διαχωρίζονται από κυτταρικές μεμβράνες είναι σχετικά διαφορετικές. Για παράδειγμα, το εσωτερικό του κυττάρου έχει βαθμίδα συγκέντρωσης που είναι υψηλότερη (πιο συγκεντρωμένη) από το εξωτερικό της κυψέλης (λιγότερο συγκεντρωμένη) ή μπορεί επίσης να είναι το αντίστροφο ανάλογα με διάφορους βιολογικούς παράγοντες. Ως εκ τούτου, στην ενεργό μεταφορά, προσπαθεί να επιτύχει ένα πιο δύσκολο έργο αντίθεσης της βαθμίδας συγκέντρωσης. Εάν η κυψέλη θέλει να μεταφέρει ορισμένες ουσίες προς την ίδια (σε αυτή την περίπτωση, συμβαίνει να είναι πιο συγκεντρωμένη) τότε χρειάζεται πολύ ενέργεια για τις πρωτεΐνες ή τις αντλίες νατρίου να λειτουργούν και να μεταφέρουν τις εν λόγω ουσίες.
Στην περίπτωση της παθητικής μεταφοράς, δεν είναι αντίθετα, αλλά κατά μήκος της κλίσης της συγκέντρωσης. Επειδή το κύτταρο βλέπει ότι τα ίδια ιόντα ή μόρια μπορούν να μεταφερθούν στην άλλη πλευρά αμέσως λόγω μιας «ευνοϊκής» βαθμίδας συγκέντρωσης, δεν καταναλώνει πλέον ενέργεια. Η λέξη «ευνοϊκή» απλά σημαίνει ότι ακολουθεί τους κανόνες της κανονικής διάχυσης. Όταν οι ουσίες από το πιο συγκεντρωμένο εσωτερικό περιβάλλον του κυττάρου πρόκειται να μεταφερθούν έξω, αυτό είναι για παράδειγμα το εξωτερικό που συμβαίνει να είναι λιγότερο συγκεντρωμένο, τότε οι ουσίες μπορούν εύκολα να εκρέουν.
Εν συντομία, η ενεργή και η παθητική μεταφορά διαφέρουν επειδή:
1. Η ενεργός μεταφορά χρησιμοποιεί ενέργεια με τη μορφή ATP ενώ η παθητική μεταφορά δεν χρησιμοποιεί κανένα.
2. Η ενεργή μεταφορά συνεπάγεται τη μεταφορά μορίων ή ιόντων σε κλίση συγκέντρωσης ενώ η παθητική μεταφορά είναι η μεταφορά κατά μήκος μιας βαθμίδας συγκέντρωσης.
