Διαφορά μεταξύ της απαγωγής και της απαγωγής Διαφορά μεταξύ της απαγωγής

Απαγωγή εναντίον της απαγωγής

Η απαγωγή και η απαγωγή σε ορισμό απλούς είναι μόνο δύο εναλλάξιμοι και όμοιοι όροι που σχετίζονται με την ίδια πράξη ή εγκληματικότητα. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές συγχύσεις γύρω από τους δύο όρους, λόγω του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιείται κάθε ένα από τα ξεχωριστά νομικά πρόσωπα σε όλο τον κόσμο.

Στο αγγλικό πεδίο και στην Ουαλία, η απαγωγή μπορεί να σημαίνει την παραλαβή ενός παιδιού με τη συγκατάθεσή του ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση, τη γνώση ή την άδεια των γονέων του παιδιού. Επίσης, αν το παιδί είναι κάτω των 16 ετών η πράξη θα χαρακτηριστεί ως μορφή απαγωγής παιδιών. Σε άλλες χώρες, αυτό το όριο ηλικίας μπορεί να μειωθεί ή να αυξηθεί.

Η απαγωγή μπορεί επίσης να αναφέρεται στην απόσυρση ενός ανηλίκου χωρίς τη θέλησή του. Αυτό σημαίνει ότι ένας τρίτος μπορεί να είναι ένας στενός συγγενής ή ένας πλήρης ξένος δεν διαπράττει έγκλημα εάν απομακρύνει το παιδί με την άδειά του και χωρίς τη γνώση του γονέα του. Είναι ακόμα πιο υπονοούμενος της απαγωγής όταν οι γονείς παίρνουν το παιδί τους κάπου ενάντια στη θέλησή του.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι η διαφορά μεταξύ των δύο είναι στο σκοπό. Η λήψη κάποιας από τη θέλησή του χωρίς να γνωρίζει την πρόθεση του απαγωγέα ή μόνο μέχρι να ανακτηθεί το θύμα περιγράφεται ως απαγωγή. Ο απαγωγέας διατηρεί χαμηλό προφίλ κλειδιού και μπορεί ακόμη και να κρατήσει το θύμα ως μυστικό αιχμάλωτο.

Αντισύλληψη, αντίθετα, τείνουν περισσότερο σε νομισματικούς στόχους. Ο απαγωγέας παίρνει επίσης κάποιον ενάντια στη θέλησή του και κρατά την θύρα ως όμηρο. Το θύμα θα αποτελέσει στοιχείο διαπραγμάτευσης, διαπραγμάτευσης και / ή λύτρα. Έτσι, η πραγματική πρόθεση για απαγωγή κάποιος σχεδόν πάντα αποκαλύπτεται αμέσως μετά το ατύχημα της απαγωγής.

Σύμφωνα με άλλες δικαιοδοσίες όπως το Δικαστήριο της Orissa (κράτος της Ινδίας), το Ανώτατο Δικαστήριο ορίζει ειδικά την απαγωγή ως την απομάκρυνση ενός ανηλίκου και πρέπει να είναι αντίθετη με τη βούληση του θύματος. Αντίστροφα, η απαγωγή είναι η απομάκρυνση ενός ατόμου (δεν αναφέρεται αν ένας ανήλικος ή ένας ενήλικας), όπου το θύμα υποχρεώνεται ή προκαλείται με δόλο να πάει με τον απαγωγέα. Ως εκ τούτου, είναι ασφαλές να πούμε ότι η απαγωγή μπορεί να αφορά είτε ανήλικα είτε σημαντικά θύματα.

Όσον αφορά την τιμωρία (ακόμα σύμφωνα με το νόμο της Orissa), η απαγωγή τιμωρείται με νόμο, ενώ η απαγωγή δεν τιμωρείται, εκτός αν ο τελικός σκοπός ή ο στόχος του απαγωγέα θα είναι γνωστός. Με τον σκοπό αυτό εξαρτάται η σοβαρότητα της τιμωρίας.

Σήμερα, η απαγωγή και η απαγωγή δεν περιορίζονται στην ηλικία του θύματος. Είτε ένα παιδί είτε ένας ενήλικας μπορεί να απαχθεί ή να απαχθεί. Ως εκ τούτου, και οι δύο όροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν κάθε περίπτωση.

1. Στην απαγωγή, ο στόχος του απαγωγέα δεν είναι γνωστός σε αντίθεση με τον στόχο ενός απαγωγού ο οποίος δηλώνει τα αιτήματά του μετά την απαγωγή. Η απαγωγή είναι επίσης περισσότερο διατεθειμένη να κερδίσει χρήματα για τους απαγωγείς.

2. Σύμφωνα με το νόμο της Orissa, απαγωγή είναι όταν το θύμα είναι είτε ανήλικος είτε σημαντικό, ενώ σε μια απαγωγή το θύμα πρέπει πάντα να είναι ανήλικος.