Διαφορά μεταξύ βολφραμίου και τιτανίου Διαφορά μεταξύ
Βολφράμιο
Ονοματολογία, προέλευση και ανακάλυψη
Το βολφράμιο προέρχεται από το σουηδικό tung sten πέτρα". Αντιπροσωπεύεται από το σύμβολο W, όπως είναι γνωστό ως Wolfram σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό προέρχεται από τη γερμανική για "αφρό του λύκου", όπως πρώιμο ανθρακωρύχοι παρατηρήσει ότι ένα ορυκτό που ονόμασαν wolframite μειωμένη απόδοση κασσίτερου όταν είναι παρόντα σε μεταλλεύματα κασσίτερου, έτσι φάνηκε να καταναλώνει κασσίτερο σαν λύκος καταβροχθίζει πρόβατα. [i]
Το 1779, ο Peter Woulfe εξέτασε τη σέελιτ από τη Σουηδία και ανακάλυψε ότι περιείχε νέο μέταλλο. Δύο χρόνια αργότερα, ο Carl Wilhelm Scheele μείωσε το βολφραμικό οξύ από αυτό το ορυκτό και απομόνωσε ένα όξινο λευκό οξείδιο. Άλλα δύο χρόνια αργότερα, ο Juan και ο Fausto Elhuyar στην Βεργάρα της Ισπανίας απομόνωσαν το ίδιο οξείδιο μετάλλου από ένα όμοιο οξύ που ανάγεται από το wolframite. Αυτές θερμαίνουν το οξείδιο του μετάλλου με άνθρακα, μειώνοντάς το σε βολφράμιο μέταλλο.
-Φυσικές και χημικές ιδιότητες
Το βολφράμιο είναι λαμπερό, αργυρόχρωμο μέταλλο και έχει τον ατομικό αριθμό 74 στον περιοδικό πίνακα στοιχείων και ένα πρότυπο ατομικό βάρος (A r >) του 183. 84. [ii] Έχει το υψηλότερο σημείο τήξης όλων των στοιχείων, εξαιρετικά υψηλή πυκνότητα και είναι πολύ σκληρό και σταθερό. Έχει τη χαμηλότερη τάση ατμών, τον χαμηλότερο συντελεστή θερμικής διαστολής και την υψηλότερη αντοχή σε εφελκυσμό όλων των μετάλλων. Αυτές οι ιδιότητες οφείλονται στους ισχυρούς ομοιοπολικούς δεσμούς μεταξύ των ατόμων βολφραμίου που σχηματίζονται από τα 5d ηλεκτρόνια. Τα άτομα σχηματίζουν κυκλική κρυσταλλική δομή με κέντρο το σώμα.
Εμπορικές χρήσεις
Τα κράματα βολφραμίου είναι εξαιρετικά σκληρά, όπως το καρβίδιο του βολφραμίου, το οποίο συνδυάζεται με κεραμικά για να σχηματίσει "χάλυβα υψηλής ταχύτητας" - αυτό χρησιμοποιείται για να κάνει τρυπάνια, μαχαίρια και εργαλεία κοπής, πριονίσματος και φρεζαρίσματος. Αυτά χρησιμοποιούνται σε βιομηχανίες κατεργασίας μετάλλων, εξόρυξης, επεξεργασίας ξύλου, κατασκευών και πετρελαίου και αντιπροσωπεύουν εμπορικά το 60% του βολφραμίου.
Το βολφράμιο χρησιμοποιείται σε θερμαντικά στοιχεία και κλιβάνους υψηλής θερμοκρασίας. Βρίσκεται επίσης σε στραγγαλιστικά πηνία σε ουρές αεροσκαφών, καρίλες σκαφών αναψυχής και αγωνιστικά αυτοκίνητα, καθώς και σε βάρη και πυρομαχικά.
Τα βότανα ασβεστίου και μαγνησίου χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για νημάτια σε λαμπτήρες πυρακτώσεως, αλλά θεωρούνται ότι δεν είναι ενεργειακά αποδοτικοί. Ωστόσο, το κράμα βολφραμίου χρησιμοποιείται σε υπεραγωγικά κυκλώματα χαμηλής θερμοκρασίας.
Τα κρύσταλλα χρησιμοποιούνται για την πυρηνική φυσική και πυρηνική ιατρική, σωλήνες ακτίνων Χ και καθοδικών ακτίνων, ηλεκτρόδια συγκόλλησης τόξου και ηλεκτρονικά μικροσκόπια. Το τριοξείδιο του βολφραμίου χρησιμοποιείται σε καταλύτες, όπως το ένα που χρησιμοποιείται σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με άνθρακα. Άλλα άλατα βολφραμίου χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία χημικών και μαυρίσματος.
Ορισμένα κράματα χρησιμοποιούνται ως κοσμήματα, ενώ είναι γνωστό ότι σχηματίζουν μόνιμους μαγνήτες και ορισμένα υπερκράματα χρησιμοποιούνται ως ανθεκτικά στη φθορά επικαλύψεις.
Το βολφράμιο είναι το βαρύτερο μέταλλο που έχει βιολογικό ρόλο, αλλά μόνο στα βακτήρια και τα αρχαία. Χρησιμοποιείται από ένα ένζυμο που μειώνει τα καρβοξυλικά οξέα σε αλδεΰδες.
Τιτανίου
Ονοματολογία, προέλευση και ανακάλυψη
Το τιτάνιο προέρχεται από τη λέξη «Τιτάνες», γιους της θεάς της γης στην ελληνική μυθολογία. Ο αιδεσιμότατος William Gregor, ένας ερασιτέχνης γεωλόγος, παρατήρησε ότι η μαύρη άμμος από ένα ρεύμα στην Κορνουάλη, το 1791, προσελκύστηκε από έναν μαγνήτη. Το ανέλυσε και έμαθε ότι η άμμος περιείχε οξείδιο σιδήρου (εξηγώντας τον μαγνητισμό), καθώς και ένα ορυκτό γνωστό ως μεναακανίτη, το οποίο συνήγαγε από ένα άγνωστο άσπρο μεταλλικό οξείδιο. Αυτό ανέφερε στη Βασιλική Γεωλογική Εταιρεία της Κορνουάλης.
Το 1795 ο πρωσός επιστήμονας Martin Heinrich Klaproth από τον Boinik διερεύνησε ένα κόκκινο μετάλλευμα γνωστό ως Schörl από την Ουγγαρία και ονόμασε το στοιχείο του άγνωστου οξειδίου που περιείχε το τιτάνιο. Επιβεβαίωσε επίσης την παρουσία τιτανίου στο μενακαπάνι.
Η ένωση TiO
2 είναι ένα ορυκτό γνωστό ως ρουτίλιο. Το τιτάνιο εμφανίζεται επίσης στα ιχνοστοιχεία του ιλμενίτη και του σφαιρίου, τα οποία απαντώνται κυρίως σε πυριγενή πετρώματα και ιζήματα που προέρχονται από αυτά, αλλά διανέμονται επίσης σε ολόκληρη τη λιθόσφαιρα της Γης. Το καθαρό τιτάνιο κατασκευάστηκε για πρώτη φορά από τον Matthew A. Hunter το 1910 στο Πολυτεχνείο Rensselaer με θέρμανση τετραχλωριούχου τιτανίου (που παράγεται με θέρμανση διοξειδίου του τιτανίου με χλώριο ή θείο) και μεταλλικό νάτριο σε αυτό που είναι τώρα γνωστό ως διαδικασία Hunter. Ο William Justin Kroll στη συνέχεια μείωσε το τετραχλωριούχο τιτάνιο με ασβέστιο το 1932 και αργότερα επεξεργάστηκε τη διαδικασία χρησιμοποιώντας μαγνήσιο και νάτριο. Αυτό επέτρεψε να χρησιμοποιηθεί το τιτάνιο εκτός του εργαστηρίου και αυτό που είναι τώρα γνωστό ως η διαδικασία Kroll εξακολουθεί να χρησιμοποιείται εμπορικά σήμερα.
Το τιτάνιο πολύ υψηλής καθαρότητας παρήχθη σε μικρές ποσότητες από τον Anton Eduard van Arkel και τον Jan Hendrik de Boer στη διαδικασία ιωδίου ή κρυστάλλων το 1925 αντιδρώντας το τιτάνιο με ιώδιο και διαχωρίζοντας τους ατμούς που σχηματίστηκαν πάνω από ένα καυτό νήμα. [iv]
Φυσικοχημικές ιδιότητες
Το τιτάνιο είναι ένα σκληρό, λαμπερό, αργυροειδές μέταλλο που αντιπροσωπεύεται από το σύμβολο Ti στον περιοδικό πίνακα. Έχει τον ατομικό αριθμό 22 και ένα πρότυπο ατομικό βάρος (A
r ) 47. 867. Τα άτομα σχηματίζουν μια εξαγωνική στενή κρυσταλλική δομή η οποία έχει ως αποτέλεσμα το μέταλλο να είναι τόσο ισχυρό όσο ο χάλυβας αλλά πολύ λιγότερο πυκνός. Στην πραγματικότητα, το τιτάνιο έχει την υψηλότερη αναλογία αντοχής προς πυκνότητα όλων των μετάλλων. Το τιτάνιο είναι όλκιμο σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο και μπορεί να αντέξει ακραίες θερμοκρασίες λόγω του σχετικά υψηλού σημείου τήξης του. Είναι μη μαγνητικό και έχει χαμηλή ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα.
Το μέταλλο είναι ανθεκτικό στη διάβρωση στο θαλασσινό νερό, στο όξινο νερό και στο χλώριο, καθώς και σε έναν καλό ανακλαστήρα υπέρυθρης ακτινοβολίας. Ως φωτοκαταλύτης, απελευθερώνει ηλεκτρόνια παρουσία φωτός, τα οποία αντιδρούν με μόρια για να σχηματίσουν ελεύθερες ρίζες που σκοτώνουν βακτήρια. [v]
Το τιτάνιο συνδέεται καλά με τα οστά και είναι μη τοξικό, αν και το λεπτό διοξείδιο του τιτανίου είναι υποψήφιο καρκινογόνο. Το ζιρκόνιο, το πιο συνηθισμένο ισότοπο τιτανίου, έχει πολλές διαφορετικές χημικές και φυσικές ιδιότητες.
Εμπορικές χρήσεις
Το τιτάνιο χρησιμοποιείται συνήθως με τη μορφή διοξειδίου του τιτανίου, το οποίο είναι ένα κύριο συστατικό ενός λαμπρού λευκού χρωστικού που βρίσκεται σε χρώματα, πλαστικά, σμάλτα, χαρτί, οδοντόκρεμα και το πρόσθετο τροφίμων Ε171 το οποίο λευκαίνει τα είδη ζαχαροπλαστικής, τυριά και παγωτά. Οι ενώσεις του τιτανίου είναι ένα συστατικό των αντηλιακών και των καπνών, χρησιμοποιούνται σε πυροτεχνήματα και βελτιώνουν την ορατότητα στα ηλιακά παρατηρητήρια. [vi]
Το τιτάνιο χρησιμοποιείται επίσης στη βιομηχανία χημικών και πετροχημικών και στην ανάπτυξη μπαταριών λιθίου. Ορισμένες ενώσεις τιτανίου σχηματίζουν συστατικά καταλύτη, για παράδειγμα αυτά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πολυπροπυλενίου.
Το τιτάνιο είναι γνωστό για τη χρήση του σε αθλητικά εργαλεία όπως ρακέτες του τένις, κλαμπ γκολφ και πλαίσια ποδηλάτων και ηλεκτρονικό εξοπλισμό όπως τα κινητά τηλέφωνα και οι φορητοί υπολογιστές. Οι χειρουργικές εφαρμογές περιλαμβάνουν χρήση σε ορθοπεδικά εμφυτεύματα και ιατρικές προσθέσεις.
Όταν αλείφεται με αλουμίνιο, μολυβδαίνιο, σίδηρο ή βανάδιο, το τιτάνιο χρησιμοποιείται για την επικάλυψη εργαλείων κοπής και προστατευτικών επιστρώσεων ή ακόμη και σε κοσμήματα ή ως διακοσμητικό φινίρισμα. TiO
2 επιχρίσματα σε γυάλινες επιφάνειες ή σε κεραμίδια μπορεί να μειώσουν τις μολύνσεις στα νοσοκομεία, να αποτρέψουν την ομαλοποίηση των καθρεπτών πλευρικής όρασης στα αυτοκίνητα και να μειώσουν τη συγκέντρωση ακαθαρσιών σε κτίρια, πεζοδρόμια και δρόμους. Το τιτάνιο αποτελεί ένα σημαντικό μέρος των δομών που εκτίθενται στο θαλασσινό νερό, όπως μονάδες αφαλάτωσης, σκάφη πλοίων και υποβρυχίων και άξονες έλικα, καθώς και σωλήνες συμπυκνωτή εργοστασίων ισχύος. Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν την κατασκευή εξαρτημάτων για τις αεροδιαστημικές και μεταφορικές βιομηχανίες και το στρατό, όπως τα αεροσκάφη, τα διαστημόπλοια, τα πυραύλους, η θωράκιση, οι κινητήρες και τα υδραυλικά συστήματα. Διεξάγεται έρευνα για τον προσδιορισμό της καταλληλότητας του τιτανίου ως υλικού περιέκτη αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων. iv
Βασικές διαφορές μεταξύ βολφραμίου και τιτανίου
Το βολφράμιο προέρχεται από τα ορυκτά scheelite και το wolframite. Το τιτάνιο βρίσκεται στα ιχνοστοιχεία, το ρουτίλιο και το σφαιρίδιο.
- Το βολφράμιο παράγεται με τη μείωση του βολφραμικού οξέος από το ορυκτό, απομονώνοντας το οξείδιο του μετάλλου και μειώνοντάς το σε μέταλλο με θέρμανση με άνθρακα. Το τιτάνιο παράγεται σχηματίζοντας τετραχλωριούχο τιτάνιο μέσω χλωριούχων ή θειικών διεργασιών και θερμαίνοντάς το με μαγνήσιο και νάτριο.
- Το βολφράμιο είναι ο αριθμός 74 στον περιοδικό πίνακα, με σχετικό ατομικό βάρος 84. Το τιτάνιο είναι ο αριθμός 22, με σχετικό ατομικό βάρος 47. 867.
- Τα άτομα βολφραμίου σχηματίζουν κυβική δομή κυψελικού σώματος. Τα άτομα του τιτανίου σχηματίζουν μια εξαγωνική στενή κρυσταλλική δομή.
- Το βολφράμιο είναι εξαιρετικά ισχυρό, σκληρό και πυκνό.Το τιτάνιο είναι πολύ ισχυρό και σκληρό και έχει πολύ χαμηλότερη πυκνότητα.
- Το βολφράμιο είναι ελαφρώς μαγνητικό και ελαφρώς ηλεκτρικά αγώγιμο. Το τιτάνιο είναι μη μαγνητικό και λιγότερο ηλεκτρικά αγώγιμο.
- Το βολφράμιο δεν είναι ανθεκτικό στη διάβρωση στο αλμυρό νερό ως τιτάνιο και δεν είναι φωτοκαταλύτης όπως το τιτάνιο.
- Το βολφράμιο έχει βιολογικό ρόλο, αλλά το τιτάνιο δεν το κάνει.
- Το βολφράμιο είναι εύπλαστο στην καθαρότερη μορφή του. Το τιτάνιο είναι εύπλαστο σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο.
- Το βολφράμιο χρησιμοποιείται σε θερμαντικά στοιχεία, βάρη, υπεραγωγικά κυκλώματα χαμηλής θερμοκρασίας και έχει εφαρμογές στην πυρηνική φυσική και στις συσκευές εκπομπής ηλεκτρονίων. Το τιτάνιο χρησιμοποιείται σε λευκές χρωστικές, αθλητικό εξοπλισμό, χειρουργικά εμφυτεύματα και ναυτικές δομές.
