Διαφορά μεταξύ πίνακα περιεχομένων και ευρετηρίου Διαφορά μεταξύ

Πίνακας Περιεχομένων vs. Ευρετήριο

Όταν γράφετε ένα βιβλίο, ένα έγγραφο έρευνας ή οποιοδήποτε έγγραφο για δημοσίευση, απαιτείται να περιέχει συγκεκριμένα τμήματα ή σελίδες. Δύο μέρη που απαιτούνται σε οποιοδήποτε βιβλίο ή επίσημη αναφορά είναι ο πίνακας περιεχομένων και ο δείκτης. Ενώ και οι δύο περιέχουν λίστες σημαντικών στοιχείων που βρίσκονται στο έγγραφο, περιέχουν διαφορετικά υλικά.

Ο πίνακας περιεχομένων (TOC) ορίζεται ως κατάλογος των τμημάτων ενός βιβλίου ή ενός εγγράφου που είναι διατεταγμένα σύμφωνα με τη σειρά εμφάνισης ή της ακολουθίας τους στο βιβλίο ή στο έγγραφο. Τα έγγραφα που έχουν περισσότερες από δέκα σελίδες έχουν συνήθως έναν πίνακα περιεχομένων.

Περιλαμβάνει τους τίτλους και την περιγραφή των κεφαλίδων ή τμημάτων του βιβλίου ή του εγγράφου και σε βιβλία που περιέχουν έργα διαφορετικών δημιουργών, τα ονόματά τους παρατίθενται επίσης στον πίνακα περιεχομένων. Οι αριθμοί σελίδων αναφέρονται επίσης στο TOC. Εμφανίζεται μετά τη σελίδα τίτλου και τις σημειώσεις πνευματικών δικαιωμάτων, πριν από το πρόλογο, τον πρόλογο και τις λίστες των πινάκων. Ένας καλός πίνακας περιεχομένων είναι αυτός που έχει μόνο δύο σελίδες στο μέγιστο. Παρόλο που δεν υπάρχουν επαγγελματίες δημιουργοί ενός πίνακα περιεχομένων, είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένας σε απευθείας σύνδεση κάνοντας απλώς κλικ στο κουμπί "Δημιουργία TOC".

Από την άλλη πλευρά, ένας δείκτης ορίζεται ως ένας κατάλογος λέξεων ή επικεφαλίδων που χρησιμοποιούνται ως εντοπιστές χρήσιμων υλικών που περιέχονται σε βιβλίο ή έγγραφο. Μπορεί να υπάρχουν όσες σελίδες υπάρχουν καθώς υπάρχουν πολλά σημαντικά στοιχεία στο έγγραφο.

Υπάρχουν ευρετήρια συγγραφέων, άρθρων, αναφορών και άλλων που παρατίθενται αλφαβητικά και δεν είναι σε σειρά. Εμφανίζεται στο τέλος του βιβλίου ή του εγγράφου που περιέχει συγκεκριμένες λέξεις, σελίδες και έννοιες που περιλαμβάνονται στο έγγραφο. Ένας καλός δείκτης χρησιμοποιεί δύο ή τρεις καταχωρήσεις ανά θέμα, παρέχει στους χρήστες το είδος των υλικών που θέλουν και χρησιμοποιεί την τυπική πρακτική ευρετηρίασης. Κάθε σημαντικό θέμα πρέπει να αναπροσαρμόζεται, αποφεύγοντας την παροχή κυκλικών παραπομπών και εσφαλμένων αλφαβητισμών και υποδιαιρέσεων.

Υπάρχουν πολλοί επαγγελματικοί ευρετηριογράφοι που ειδικεύονται σε διαφορετικές μορφές όπως ευρετηρίαση ιστού, ευρετηρίαση βάσεων δεδομένων, βιβλιογραφική βιβλιογραφία και βιβλιογραφία εφημερίδων, περιοδικών και περιοδικών. Τα θέματα μπορεί να κυμαίνονται από επιχειρήσεις, υπολογιστές, εκπαίδευση, μέχρι τις επιστήμες και το δίκαιο.

Περίληψη:

1. Ένας πίνακας περιεχομένων είναι ένας κατάλογος των τμημάτων ενός βιβλίου ή εγγράφου, ενώ ένα ευρετήριο είναι μια λίστα με σημαντικές λέξεις, έννοιες και άλλα χρήσιμα υλικά σε ένα βιβλίο ή έγγραφο.

2. Ένας πίνακας περιεχομένων βρίσκεται στην αρχή του εγγράφου συνήθως μετά από τη σελίδα τίτλου και τις σημειώσεις πνευματικών δικαιωμάτων ενώ ένα ευρετήριο βρίσκεται στο τέλος του εγγράφου.

3. Μόνο τα έγγραφα που έχουν περισσότερες από δέκα σελίδες πρέπει να έχουν έναν πίνακα περιεχομένων, ενώ οποιοδήποτε έγγραφο μπορεί να έχει ένα ευρετήριο.

4. Τα περιεχόμενα σε έναν πίνακα περιεχομένων είναι διατεταγμένα ανάλογα με την εμφάνισή τους στο έγγραφο ή κατά σειρά, ενώ τα περιεχόμενα ενός δείκτη είναι διατεταγμένα αλφαβητικά.

5. Υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες ευρετήρια, ενώ δεν υπάρχουν επαγγελματίες δημιουργοί πίνακα περιεχομένων.