Διαφορά μεταξύ Salafi και Deobandi Η διαφορά μεταξύ των

Όπως γνωρίζουν ήδη πολλοί από μας, ο Salafi και ο Deobandi είναι δύο θρησκείες στη θρησκεία του Ισλάμ. Πηγαίνοντας βαθύτερα στις τομεακές διαιρέσεις του Ισλάμ, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι και οι δύο αυτές ομάδες, δηλαδή ο Salafi και ο Deobandi, εμπίπτουν στην πρωταρχική ομάδα των Σουνιτών.

Ο σαλαφισμός, ο οποίος μερικές φορές αναφέρεται και ως ουαχαμπισμός, είναι συνήθως γνωστός με την αυστηρή, κυριολεκτική και πορειανική του προσέγγιση στο Ισλάμ. Για μερικούς ανθρώπους, ο Salafi μπορεί να φέρει στο μυαλό τους τους Τζιχάντ που καταβάλλουν τζιχάντ ενάντια στις καταπιεστικές δυνάμεις στην επικράτειά τους για να επιβάλουν την καθαρή μορφή της ισλαμικής ιδεολογίας, Κοράνι και Σούννα. Από την άλλη πλευρά, οι Deobandis είναι περισσότερο γνωστοί ως Hanafi Muslims, ένας όρος που προέρχεται από τον ηγέτη και τον οδηγό τους, τον Imam Abu Hanifa, τον οποίο ακολούθησαν εδώ και δεκαετίες. Ο Deobandi, υπό τη σχολή σκέψης Hanafi, είναι ένα ανανεωτικό κίνημα στο σουνιτικό κλάδο του Ισλάμ και ισχυρίζεται ότι είναι απόλυτα καθαρό.

Μια μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο αιρέσεων του Ισλάμ είναι η γνώμη τους για την καθοδήγηση ενός ιμάμη. Ενώ οι Deobandis είναι Hanafis και ακολουθούν τον Imam Abu Hanifa, οι Wahhabis είναι ghair muqallid, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ακολουθούν κανένα ιμάμη για τη νομολογία. Η ιδέα του Taqleed, δηλαδή η παρακολούθηση κάποιας, υποστηρίζεται έντονα από τον Deobandis, ενώ υπάρχει μια διαίρεση μεταξύ του Salafis σε αυτήν την ιδέα, με τους περισσότερους από αυτούς να το αντιτίθενται.

Ο όρος Ahl al-Hadith (άνθρωποι που ακολουθούν την παράδοση του Προφήτη) χρησιμοποιείται συνήθως στη χερσόνησο (η οποία περιλαμβάνει το Πακιστάν, την Ινδία και το Μπαγκλαντές) για να δείξει τους υποστηρικτές της ιδεολογίας του Salafi. Στη Μέση Ανατολή, ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιείται συχνότερα για να διαφοροποιήσει τη λατρεία του Salafi από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους σουνίτες.

Οι ρίζες του Salafism καταλήγουν σε ορισμένες ομάδες όπως η Al-Qaeda, Jabha Al Nusra καθώς και πολλοί άλλοι που είναι πολύ ισχυροί στη θεολογία της Τζιχάντ ως υποχρέωση γι 'αυτούς. Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο το ανέφεραν ως τη βάση της τρομοκρατίας που, δυστυχώς, εξαπλώνεται προς τα έξω από την ισλαμική θρησκεία. Αυτή η φονταμενταλιστική φιλοσοφία είναι ένα παράδειγμα Salafism ή Wahhabism και είναι η κρατική θρησκεία πολλών χωρών, το πιο σημαντικό, Σαουδική Αραβία. Ο ιδρυτής του Wahhabism ήταν ο Abdul Wahab στη Σαουδική Αραβία. Σε αντίθεση με αυτό, το κίνημα Deobandi, που βασίζεται κυρίως στην Ινδία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, εντοπίζεται στις αρχές του 18ου αιώνα. Το όνομα είναι πλακόστρωτο από το Deoband στην Ινδία, όπου υπάρχει το σχολείο Dar-ul-Uloom, το οποίο δημιουργήθηκε στο πνεύμα του εμπνευσμένου ισλαμικού μεταρρυθμιστή Shah Wali Ullah. Επηρεασμένος από τους ομοίους του Ibn Taymiyyah, ο Shah Wali Ullah ήταν ο ιδρυτής της αίρεσης Deobandi. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Ibn Taymiyyah ήταν επίσης η έμπνευση του Abdul Wahab!

Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των διδασκαλιών και των απόψεων των δύο αιρέσεων. Αρχικά, οι διδασκαλίες της Wahhabi θεωρούνται πολύ ανυπόφορες από μερικούς ανθρώπους, οι οποίοι λένε επίσης ότι οι άνθρωποι αυτής της αίρεσης είναι πολύ βίαιοι. Η μισαλλοδοξία τους απλώνεται όχι μόνο στους μη μουσουλμάνους, αλλά και στους μη-Σαλαφείους. Ο ιδρυτής, Abdul Wahab, είχε εμπνεύσει μίσος εναντίον και των άλλων αιρέσεων του Ισλάμ, συμπεριλαμβανομένων των σιιτών, των Σουνιτών Σουφί κ.α. Πιστεύουν ότι η κατάλληλη καθοδήγηση του λαού του Ισλάμ μπορεί να γίνει μόνο με το συνδυασμό Κορανίου, Χαντίθ, Ijma από Ulama και μια κατανόηση του Salaf-us-Salih. Ο Deobandis, από την άλλη πλευρά, πιστεύει μόνο στις τρεις πρώτες πηγές καθοδήγησης και είναι αρκετά ανεκτικός απέναντι στους μη μουσουλμάνους και τους μη-Deobandi.

Άλλες σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο περιλαμβάνουν αντιτιθέμενες απόψεις για το Tawassul του Προφήτηρπουμ (θρησκευτική πρακτική στην οποία κάποιος φιλοδοξεί να είναι κοντά στον Αλλάχ), Shuhada (εκείνοι που πέτυχαν μαρτύριο), Aulia (σαχάβης και ευλογημένοι σύντροφοι του Προφήτηρπουμ) κλπ.

Περίληψη των διαφορών που εκφράζονται στα σημεία:

Salafi- Ισχυρές, αυστηρές αρχές-έννοια της Τζιχάντ εξαιρετικά ισχυρή? Όχι αυστηρά σε κάθε

1. Έννοια του Taqleed (ακολουθώντας κάποιον όπως ο Imam) -Deobandis, υποστηρικτές. Salafis-μικτή άποψη με την πλειοψηφία των αντιπάλων
2. Προέλευση και ρίζες? Salafi-Al-Qaeda και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες, που ιδρύθηκε από τον Abdul Wahab. Deobandis-17ος και 18ος αιώνας υποκείμενη, που ιδρύθηκε από Shah Wali Ullah, Dar-ul-Uloom σχολείο, Deoband, Ινδία
3. Salafi-Πολύ δυσανεκτική έναντι μη μουσουλμάνων και μη Wahhabis? Deobandis - αρκετά ανεκτική
4. Διαφορά απόψεων σχετικά με πηγές καθοδήγησης. Και οι δυο συμφωνούν για το Κοράνι, το Χάιντ και το Ίιμα, μόνο οι Σαλάφι πιστεύουν στο Σαλάφ-μας-Σάλι
5. Μεταβλητές πεποιθήσεις μεταξύ των δύο στην Shuhada, Aulia, Tawassul και άλλες θρησκευτικές ιδέες