Διαφορά μεταξύ RDL και RDLC Διαφορά μεταξύ

RDL vs RDLC

Το RDL αναφέρεται στη Γλώσσα ορισμού αναφοράς, την οποία δημιουργεί ένα πρόγραμμα που βοηθά στη διαχείριση του τελικού διακομιστή. Αυτό το πρόγραμμα τέθηκε σε εφαρμογή το 2005, όταν δημιουργήθηκε από την έκδοση του SQL Server του σχεδιαστή έκθεσης. Το RDLC, από την άλλη πλευρά, αναφέρεται στη γλώσσα ορισμού αναφοράς, την πλευρά πελάτη. Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα θα λειτουργεί κυρίως στο τέλος του πελάτη. Αυτό το πρόγραμμα σχεδιάστηκε από το Visual Studio.

Μία από τις κύριες διαφορές μεταξύ των δύο είναι οι άξονες στους οποίους λειτουργεί ένα από τα δύο προγράμματα. Το RDL λειτουργεί στην πλευρά του διακομιστή, βοηθώντας στη διαχείριση του περιβάλλοντος εκτέλεσης. Το RDLC, από την άλλη πλευρά, εργάζεται στην πλευρά του πελάτη, βοηθώντας τους να διαχειριστούν το περιβάλλον τους.

Όταν πρόκειται για το σχήμα που χρησιμοποιείται, τόσο το RDL όσο και το RDLC ακολουθούν ένα παρόμοιο σχήμα XML. Υπάρχει, ωστόσο, μεγάλη διαφορά όσον αφορά τις αξίες. Σε ορισμένα αρχεία RDLC, υπάρχουν κάποιες τιμές που δεν μπορούν με κανένα τρόπο να αφεθούν κενές. Αυτές οι τιμές δείχνουν ότι δεν είναι έτοιμες να αναπτυχθούν προς το διακομιστή αναφορών. Για να λυθεί αυτό το σφάλμα έλλειψης τιμών, το αρχείο RDLC θα πρέπει να εκτελείται από έναν SQL Server 2005 για το Report Designer. Στη συνέχεια απαιτείται να γίνει μετονομασία. RDLC ή σε. RDL.

Όλα τα αρχεία RDL είναι συμβατά με τον έλεγχο χρόνου εκτέλεσης αναφοράς του Viewer. Οι πληροφορίες στα αρχεία RDL ενδέχεται να μην είναι παρόμοιες, ειδικά όταν πρόκειται για το χρόνο σχεδιασμού του ελέγχου προβολής αναφορών. Αυτό εξαρτάται από τη δημιουργία μιας αναφοράς χρόνου σχεδιασμού. Ο έλεγχος προβολής αναφοράς (Report Viewer) εξαρτάται από την αυτόματη δημιουργία δεσμευτικού κώδικα δεδομένων. Εάν υπάρχει ανάγκη χρήσης αρχείων RDL στο Report Viewer, τότε τα δεδομένα πρέπει να δεσμεύονται χειροκίνητα.

Ο έλεγχος αναφοράς του Reporter δεν συνοδεύεται από λογική που να επιτρέπει τη σύνδεση βάσεων δεδομένων ή οποιαδήποτε λογική που πρέπει να χρησιμοποιηθεί ή ακόμα και με την εκτέλεση ερωτημάτων. Η κατάργηση αυτής της λογικής καθιστά το Report Viewer συμβατό με όλες τις διαθέσιμες πηγές δεδομένων και με πηγές εκτός βάσης δεδομένων. Ως αποτέλεσμα, ένα αρχείο RDL είναι το μόνο αρχείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον Έλεγχο προβολής αναφοράς. Οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικές με την SQL που βρίσκονται στο αρχείο RDL έρχονται και αγνοούνται από τον έλεγχο. Ο κεντρικός υπολογιστής επομένως καθίσταται υπεύθυνος για τη σύνδεση των δεδομένων παροχής δεδομένων της βάσης δεδομένων και επίσης για την εκτέλεση ερωτημάτων στους ελέγχους Report Viewer, τα οποία έχουν τη μορφή ADO. NET πίνακες δεδομένων.

Μια άλλη διαφορά που παρατηρείται μεταξύ RDL και RDLC είναι ότι το RDL απαιτεί την εισαγωγή τιμών σε όλα τα στοιχεία για να διασφαλιστεί ότι η επιθυμητή λειτουργικότητα επιτυγχάνεται στο διακομιστή. Αυτή η απαίτηση στο RDLC, ωστόσο, δεν είναι απαραίτητη, καθώς δεν απαιτεί την ύπαρξη αξιών σε όλα τα στοιχεία, με τέλειο παράδειγμα το κείμενο ερωτήματος όπου κάποιες τιμές μπορούν να αφεθούν κενές. Κάθε φορά που ασχολείται με μεγάλα σύνολα δεδομένων, το RDL θα χρειαστεί λίγο χρόνο για την παραγωγή αυτών των αναφορών που έχουν μεγάλα δεδομένα.Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το RDL εκτελείται με άδεια διακομιστή και δεν απαιτούνται υπηρεσίες αναφοράς. Στην RDLC, απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος για την παραγωγή των αποτελεσμάτων από μεγάλα σύνολα δεδομένων, καθώς εκτελείται με τοπική άδεια.

Περίληψη

Το RDL σημαίνει Γλώσσα ορισμού αναφοράς.

Το RDLC αναφέρεται στη Γλώσσα ορισμού αναφοράς, πλευρά πελάτη.

RDL που αναπτύχθηκε από το πρόγραμμα προβολής αναφοράς SQL Server 2005.

Το RDLC δημιουργήθηκε από το Visual studio.

Το RDL ασχολείται με αντικείμενα στο τέλος του διακομιστή.

Το RDLC ασχολείται με ζητήματα από την πλευρά του πελάτη.

Το RDL απαιτεί ειδικά όλα τα στοιχεία να έρχονται με τιμές.

Το RDLC δεν χρειάζεται να έχει όλα τα στοιχεία σε τιμές.

Το RDL χρειάζεται λίγο χρόνο για να παράγει μεγάλα σύνολα δεδομένων λόγω της χρήσης άδειας διακομιστή.

Μια RDLC που εκτελείται σε μια τοπική άδεια, παίρνει περισσότερο χρόνο για να δώσει μια έξοδο ενός μεγάλου συνόλου δεδομένων.