Διαφορά μεταξύ κατακρημνίσεων και συν-καθίζησης
Καθίζηση έναντι Συμπύκνωσης
Στην αναλυτική χημεία, η καθίζηση είναι μια σημαντική τεχνική για τον διαχωρισμό ενός συστατικού / υλικό από μια λύση. Η αδιαλυτότητα, η καθαρότητα, η ευκολία φιλτραρίσματος, η μη αντιδραστικότητα με ατμοσφαιρικές ουσίες είναι μερικά από τα σημαντικά χαρακτηριστικά ενός ιζήματος, το οποίο τους επιτρέπει να χρησιμοποιηθούν για αναλυτικούς σκοπούς.
Καταβύθιση
Τα κατακρημνίσματα είναι στερεά που αποτελούνται από σωματίδια σε διάλυμα. Μερικές φορές τα στερεά είναι αποτέλεσμα μιας χημικής αντίδρασης σε ένα διάλυμα. Αυτά τα στερεά σωματίδια τελικά θα καθίστανται λόγω της πυκνότητάς τους και είναι γνωστά ως ένα ίζημα. Κατά την φυγοκέντρηση, το προκύπτον ιζηματοποιημένο είναι επίσης γνωστό ως σφαιρίδιο. Το διάλυμα πάνω από το ίζημα είναι γνωστό ως το υπερκείμενο υγρό. Το μέγεθος των σωματιδίων στο ίζημα αλλάζει από την περίσταση σε περίπτωση. Τα κολλοειδή εναιωρήματα περιέχουν μικροσκοπικά σωματίδια, τα οποία δεν αποκαθίστανται και δεν μπορούν εύκολα να διηθηθούν. Τα κρύσταλλα μπορούν εύκολα να φιλτραριστούν και είναι μεγαλύτερα σε μέγεθος.
Αν και πολλοί επιστήμονες έχουν διερευνήσει τον μηχανισμό σχηματισμού ιζήματος, η διαδικασία δεν έχει καταλάβει πλήρως. Ωστόσο, έχει βρεθεί ότι το μέγεθος σωματιδίων του ιζήματος επηρεάζεται από τη διαλυτότητα των ιζημάτων, τη θερμοκρασία, τις συγκεντρώσεις αντιδραστηρίων και τον ρυθμό με τον οποίο αναμιγνύονται τα αντιδραστήρια. Τα ιζήματα μπορούν να σχηματιστούν με δύο τρόπους. με πυρήνωση και ανάπτυξη σωματιδίων. Στην πυρήνωση, λίγα ιόντα, άτομα ή μόρια συνενώνονται για να σχηματίσουν ένα σταθερό στερεό. Αυτά τα μικρά στερεά είναι γνωστά ως πυρήνες. Συχνά, αυτοί οι πυρήνες σχηματίζονται στην επιφάνεια των αιωρούμενων στερεών μολυσματικών ουσιών. Όταν αυτός ο πυρήνας εκτίθεται περαιτέρω στα ιόντα, τα άτομα ή τα μόρια, μπορεί να συμβεί επιπλέον πυρήνωση ή περαιτέρω ανάπτυξη του σωματιδίου. Εάν συνεχίζεται η δημιουργία πυρήνων, προκύπτει ένα ίζημα που περιέχει μεγάλο αριθμό μικρών σωματιδίων. Αντιθέτως, αν κυριαρχεί η ανάπτυξη, παράγεται ένας μικρότερος αριθμός μεγαλύτερων σωματιδίων. Με την αύξηση του σχετικού υπερκορεσμού αυξάνεται ο ρυθμός πυρήνωσης. Κανονικά, οι αντιδράσεις καθίζησης είναι αργές. Συνεπώς, όταν προστίθεται βραδέως ένα αντιδραστήριο καταβύθισης σε διάλυμα ενός αναλύτη, μπορεί να συμβεί υπερκορεσμός. (Το υπερκορεσμένο διάλυμα είναι ένα ασταθές διάλυμα που περιέχει υψηλότερη συγκέντρωση διαλελυμένης ουσίας σε σχέση με ένα κορεσμένο διάλυμα)"Η συν-καταβύθιση είναι μια διαδικασία στην οποία κανονικά διαλυτές ενώσεις διεξάγονται από το διάλυμα με ένα ίζημα. "Υπάρχουν τέσσερις τύποι συν-κατακρήμνισης όπως επιφανειακή προσρόφηση, σχηματισμός μικτών κρυστάλλων, απόφραξη και μηχανική παγίδευση. Η προσρόφηση επιφάνειας λαμβάνει χώρα για τα ιζήματα με μεγαλύτερες επιφάνειες. Ειδικά πήγματα κολλοειδών μολύνουν με αυτή τη μέθοδο.Στον σχηματισμό μικτών κρυστάλλων, ένα από τα ιόντα στο κρυσταλλικό πλέγμα αντικαθίσταται από ένα άλλο ιόν. Η προσρόφηση επιφάνειας και ο σχηματισμός μικτών κρυστάλλων είναι διεργασίες ισορροπίας, ενώ οι άλλες δύο είναι κινητικά φαινόμενα. Όταν ένας κρύσταλλος αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς, ο μολυντής μπορεί να παγιδευτεί μέσα στον αναπτυσσόμενο κρύσταλλο και αυτό είναι γνωστό ως απόφραξη. Η μηχανική παγίδευση είναι ο μηχανισμός όπου κάποια ποσότητα διαλύματος παγιδεύεται μέσα στους κρυστάλλους. Αυτό συμβαίνει όταν δύο αναπτυσσόμενοι κρύσταλλοι είναι κοντά μεταξύ τους, έτσι ώστε να αναπτυχθούν μαζί.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της καθίζησης και της συν-καθίζησης;
