Διαφορά μεταξύ εξωτερικών ασθενών και νοσηλευόμενων

Ασθενείς / νοσηλευτές

Οι εξωτερικοί και εσωτερικοί ασθενείς είναι δύο όροι που χρησιμοποιούνται στον τομέα της ιατρικής επιστήμης και της νοσηλείας. Πρόκειται για δύο είδη ασθενών που εμφανίζονται διαφορετικά στα νοσοκομεία. Ένας εξωτερικός ασθενής για το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται στο νοσοκομείο ως ασθενής που έχει επισκεφθεί το νοσοκομείο για διαβούλευση. Από την άλλη πλευρά, ένας νοσηλευόμενος αντιμετωπίζεται στο νοσοκομείο μόνο μετά την εισαγωγή. Αυτή είναι μια από τις κυριότερες διαφορές μεταξύ εξωτερικών και εσωτερικών ασθενών.

Ένας εσωτερικός ασθενής εισέρχεται στο νοσοκομείο κατά την άφιξή του στις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου. Θα περάσει μια ορισμένη χρονική περίοδο στο νοσοκομείο και θα του δοθεί χώρος για να παραμείνει στις εγκαταστάσεις. Παρακολουθεί τακτικά από τους γιατρούς που διορίζονται από το νοσοκομείο. Ένα αρχείο των διαφόρων αποτελεσμάτων που διεξάγονται σε αυτόν διατηρείται από τις νοσοκομειακές αρχές.

Από την άλλη πλευρά, ένας εξωτερικός ασθενής εγκαταλείπει τις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου μετά από διαβούλευση με έναν γιατρό που επισκέπτεται το νοσοκομείο ή διορίζεται από το νοσοκομείο. Σε αντίθεση με τον νοσηλευτή δεν ξοδεύει κάποιο χρονικό διάστημα (ημέρες) στο νοσοκομείο.

Ένας εσωτερικός ασθενής παίρνει απορρίπτεται όταν θεραπεύεται από την πάθηση ή την ασθένειά του. Από την άλλη πλευρά, ένας εξωτερικός ασθενής δεν βιώνει την εκδήλωση της απόρριψης από τότε που δεν εισέρχεται ποτέ στο νοσοκομείο για θεραπεία.

Ο λόγος για τον οποίο ένας εξωτερικός ασθενής θεραπεύεται χωρίς να γίνει δεκτός είναι ότι η σοβαρότητα της ασθένειας ή του τραυματισμού δεν είναι πολύ υψηλή. Από την άλλη πλευρά, η σοβαρότητα της νόσου ή ο τραυματισμός είναι πολύ υψηλή στην περίπτωση του νοσηλευτή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εισάγεται στο νοσοκομείο πριν αρχίσει η θεραπεία.

Μερικές φορές η απόφαση κατά πόσο ένας ασθενής εμπίπτει στην κατηγορία των εξωτερικών ασθενών ή του νοσηλευτή λαμβάνεται κατά την άφιξή του στις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου. Εάν οι γιατροί θεωρούν ότι ο τραυματισμός ή η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς να εισέλθει στο νοσοκομείο τότε αντιμετωπίζεται ως εξωτερικός ασθενής.

Από την άλλη πλευρά, αν ο γιατρός αισθάνεται ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο εάν εισέλθει στο νοσοκομείο τότε λέγεται ότι αντιμετωπίζεται σαν ενδονοσοκομειακός. Είναι φυσικό ότι ένας νοσηλευτής παίρνει όλη τη βοήθεια από το νοσοκομείο. Μπορεί να αγοράσει φάρμακο από το φαρμακείο που είναι συνδεδεμένο με το νοσοκομείο, να έχει πραγματοποιήσει όλες τις εξετάσεις του στο κλινικό εργαστήριο που συνδέεται με το νοσοκομείο και να απολαμβάνει τις άλλες εγκαταστάσεις στο νοσοκομείο, όπως βιβλία και περιοδικά, τηλεόραση στο δωμάτιο, γεύματα σε τροχούς και τα παρόμοια.

Από την άλλη πλευρά, οι εξωτερικοί ασθενείς πρέπει να αγοράζουν φάρμακο από οποιοδήποτε άλλο φαρμακείο και οι έλεγχοι του διεξάγονται σε κλινικό εργαστήριο μακριά από το νοσοκομείο. Αυτές είναι οι διάφορες διαφορές μεταξύ ενός νοσηλευτή και ενός εξωτερικού ασθενούς.