Διαφορά μεταξύ σύγχρονου φιλελευθερισμού και κλασσικού φιλελευθερισμού

Anonim

Σύγχρονος Φιλελευθερισμός εναντίον Κλασσικού Φιλελευθερισμού

Η γνώμη για την κυβερνητική εξουσία είναι μια πολύ αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ του σύγχρονου φιλελευθερισμού και του κλασσικού φιλελευθερισμού. Όταν κάποιος περιγράφεται ως φιλελεύθερος, τον απεικονίζετε ως προοδευτικό, καλό, υποστηρικτή της ισότητας και έχοντας μια σύγχρονη στάση. Λοιπόν, έτσι αντιλαμβάνονται τα καθεστώτα ή οι κυβερνήσεις των δημοκρατικών χωρών, καθώς αντιτίθενται στα καθεστώτα με τους δικτάτορες και διαφέρουν επίσης από τις κομμουνιστικές κυβερνήσεις. Ωστόσο, αυτή είναι μια μάλλον απλοϊκή εξήγηση της λέξης φιλελευθερισμός και τα πράγματα γίνονται πολύ συγκεχυμένα όταν μιλάμε για τον σύγχρονο φιλελευθερισμό και τον κλασικό φιλελευθερισμό. Ήταν απλώς φιλελευθερισμός μέχρι την άφιξη του όρου του κοινωνικού φιλελευθερισμού ή του σύγχρονου φιλελευθερισμού. Ο φιλελευθερισμός τον 19ο αιώνα χαρακτηρίστηκε ως κλασσικός φιλελευθερισμός. Ας δούμε ποιες είναι οι πραγματικές διαφορές μεταξύ του κλασσικού φιλελευθερισμού και του σύγχρονου φιλελευθερισμού.

Τι είναι ο Κλασσικός Φιλελευθερισμός;

Ο κλασσικός φιλελευθερισμός είναι ένας συνδυασμός πολιτικής ελευθερίας, πολιτικής ελευθερίας και οικονομικής ελευθερίας. Το πιο σημαντικό, ο κλασικός φιλελευθερισμός έκρινε ότι η κυβέρνηση πρέπει να φύγει από τη ζωή των ανθρώπων για να απολαμβάνουν την ελευθερία και να διαμορφώνουν τη ζωή τους χωρίς κυβερνητική παρέμβαση.

Παρόλο που προτάθηκε ακόμη νωρίτερα τον 18ο αιώνα, ο κλασσικός φιλελευθερισμός μάλλον επαναπροσδιορίστηκε τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη μετά από τη βιομηχανική επανάσταση και την αστικοποίηση. Υπογράμμισε ή έθιξε τον περιορισμένο ρόλο της κυβέρνησης, το κράτος δικαίου, τις ελευθερίες λόγου και θρησκείας και, κυρίως, τις ελεύθερες αγορές.

Οι προσωπικότητες που συνέβαλαν στο κλασσικό φιλελευθερισμό περιλάμβαναν τους οικονομολόγους Αδάμ Σμιθ, Τόμας Μάλθους και Ντέιβιντ Ρικάρντο. Οι υποστηρικτές του κλασσικού φιλελευθερισμού ευνόησαν πολύ μικρό ρόλο της κυβέρνησης με όλο και περισσότερη ατομική ελευθερία. Οι θεωρητικοί προέβησαν σε υποθέσεις σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά, οι οποίες έχουν ως εξής.

Οι ενέργειες των ατόμων ήταν παρακινημένες από τον πόνο και την ευχαρίστησή τους, καθώς ήταν εγωιστικές.

Οι άνθρωποι υπολογίζουν καθώς λαμβάνουν αποφάσεις για να μεγιστοποιήσουν την ευχαρίστηση και να ελαχιστοποιήσουν τον πόνο.

Οι άνθρωποι παραμένουν αδρανείς εάν δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να αυξηθεί η ευχαρίστηση ή να μειωθεί ο πόνος.

Ο φόβος της πείνας ή οι πιθανότητες μιας μεγάλης ανταμοιβής ήταν το μόνο κίνητρο για εργασία.

Η κοινωνία περιγράφηκε ως ατομική έννοια και δεν ήταν παρά το άθροισμα των μεμονωμένων μελών.

Adam Smith

Τι είναι ο σύγχρονος φιλελευθερισμός;

Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός είναι ένας συνδυασμός κοινωνικής δικαιοσύνης και μικτής οικονομίας. Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός κατανοούσε ότι η εκδίωξη της εξουσίας της κυβέρνησης έβλαπτε περισσότερο από το καλό. Αυτό έγινε κατανοητό γιατί εκείνοι που είχαν ανάγκη δεν είχαν κανέναν να τους υποστηρίξουν, καθώς καμία εξουσία δεν μπορούσε να παρέμβει στην κοινωνία όπως μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση. Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός συνειδητοποίησε ότι για να προστατεύσει τα δικαιώματα των ανθρώπων, έπρεπε να συμμετάσχει η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση έπρεπε να φροντίσει τους άπορους, φροντίζοντας παράλληλα να βρεθούν τα υψηλότερα βάρη στους πλούσιους.

Καθώς ο 19ος αιώνας έφτασε στο τέλος, ο κόσμος έτρωγε την αυξανόμενη ανεργία και μείωσε την οικονομική ανάπτυξη που οδήγησε σε απογοήτευση με τον κλασσικό φιλελευθερισμό. Η στέρηση και η κακομεταχείριση των εργατικών τάξεων και ο αγώνας της οργανωμένης εργασίας για μια πιο αξιοπρεπή ζωή σε σχέση με εκείνους για τους οποίους εργάστηκαν παρουσίαζαν συνθήκες που ώριμα για μια νέα σχολή σκέψης που αναφέρθηκε αργότερα ως

κοινωνικός φιλελευθερισμός ή τον σύγχρονο φιλελευθερισμό. Ο ρομαντισμός των αυτο-δημιουργημένων ανδρών που εργάστηκαν σκληρά για να αυξηθεί το ανάστημα στην κοινωνία ξεθωριάσει, και τέτοιες περιπτώσεις έγιναν πράγμα του παρελθόντος. Ο σύγχρονος ή κοινωνικός φιλελευθερισμός ευνόησε την παρέμβαση της κυβέρνησης στην οικονομία. Δεν ευνοούσε μόνο τις εργατικές τάξεις, αλλά οδήγησε επίσης σε κοινωνικό ακτιβισμό σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός δίνει έμφαση στους εργατικούς νόμους, τα ελάχιστα πρότυπα ασφάλειας στη βιομηχανία και τους κατώτατους μισθούς. John Stuart Mill - Συντελεστής του σύγχρονου φιλελευθερισμού

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του σύγχρονου φιλελευθερισμού και του κλασσικού φιλελευθερισμού;

Οι μεταβαλλόμενες συνθήκες και η αφύπνιση των φτωχών και των καταπιεσμένων οδήγησαν επίσης σε αλλαγές στον φιλελευθερισμό. Από την κυβέρνηση laissez-faire σε μια κυβέρνηση που διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην ευημερία των φτωχών, υπήρξαν πολλές αλλαγές στη σκέψη των φιλελευθέρων, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στον σύγχρονο φιλελευθερισμό ή στον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Πέρασαν τα ιδανικά των αυτοσυντηρημένων ανδρών, καθώς η αυξανόμενη ανεργία και η φτώχεια των εργατικών τάξεων κάνουν τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν ότι οι ρομαντικές ιδέες της σκληρής δουλειάς και της δημιουργίας ενός χώρου για τον εαυτό της στην υψηλή κοινωνία είναι πολύ κοντά.

• Ορισμός του σύγχρονου φιλελευθερισμού και του κλασσικού φιλελευθερισμού:

• Ο κλασικός φιλελευθερισμός είναι ένας συνδυασμός της πολιτικής ελευθερίας, της πολιτικής ελευθερίας και της οικονομικής ελευθερίας.

• Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός είναι ένας συνδυασμός κοινωνικής δικαιοσύνης και μικτής οικονομίας.

• Κυβερνητική Εξουσία:

• Ο κλασσικός φιλελευθερισμός θεωρούσε την κυβερνητική εξουσία ως απαραίτητο κακό.

• Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός συνιστά έναν πολύ μεγαλύτερο ρόλο της κυβέρνησης.

• Οικονομικοί Προτιμήσεις:

• Ο κλασσικός φιλελευθερισμός άρεσε τη φορολογία με χαμηλό φόρο, χαμηλό ή καθόλου τιμολόγιο κ.λπ.

• Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός άρεσε τα υψηλά φορολογικά συστήματα, πολλοί νόμοι για τις επιχειρήσεις, Εικόνες Ευγένεια: Adam Smith και John Stuart Mill μέσω του Wikicommons (δημόσιος τομέας)