Διαφορά μεταξύ της μείωσης στους άνδρες και τις γυναίκες

Η αναπαραγωγή είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία απαραίτητη για τη συνέχιση των απογόνων. Οι αναπαραγωγές σεξουαλικού και ασεξουαλικού τύπου είναι οι δύο διαφορετικοί τύποι μεθόδων με τους οποίους αναπαράγονται τα φυτά και τα ζώα. Η ασεξουαλική αναπαραγωγή είναι η μορφή αναπαραγωγής στην οποία οι νέοι γεννιούνται από έναν μόνο γονέα. Στη σεξουαλική αναπαραγωγή, τόσο οι αρσενικοί όσο και οι θηλυκοί γαμέτες ενώνονται για να σχηματίσουν απόγονο. Η μίτωση και η μείοσις είναι τα δύο σημαντικά βήματα της κυτταρικής διαίρεσης που οδηγούν στο σχηματισμό νέας ζωής.

Η μεΐωση είναι ένας ειδικός τύπος αναπαραγωγής που χρησιμοποιείται από ανθρώπους, ζώα και ορισμένα φυτά. Η μεΐωση εμφανίζεται σε δύο διαφορετικά στάδια, τη μείωση 1 και τη μείοσιη 2. Στα ανθρώπινα αρσενικά, η μεΐωση εμφανίζεται στα σπερματοειδή σωληνάρια των όρχεων ενώ στα θηλυκά εμφανίζεται στα κύτταρα που ονομάζονται ωογονία. Στα αρσενικά, η μεΐωση συμβαίνει στην εφηβεία, ενώ στις γυναίκες συμβαίνει ακριβώς κατά τη γέννηση. Το ρητινοϊκό οξύ που σχηματίζεται από τους πρωτόγονους νεφρούς διεγείρει τη διαδικασία της μείωσης σε γυναίκες κατά τη γέννηση, αλλά στους άνδρες αυτός ο σχηματισμός ρετινοϊκού οξέος καταστέλλεται μέχρι την εφηβεία από τους ιστούς των όρχεων. Αυτή η καταστολή ξεπερνιέται όταν στην εφηβεία τα κύτταρα sertoli ξεκινούν την παραγωγή ρετινοϊκού οξέος μόνοι τους. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική διαφορά στα βήματα της μείωσης των αρσενικών και των θηλυκών.

Στην μεΐωση 1, υπάρχει διάσπαση των γαμετών σε δύο με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει μείωση του αριθμού των χρωμοσωμάτων στο μισό από αυτό που υπάρχει αρχικά στο γονικό κύτταρο. Αρχικά, υπάρχει διάσχιση χρωμοσωμάτων που προέρχονται από τα γονικά κύτταρα και τα οποία βοηθούν στην ανάμειξη των χαρακτηριστικών από κάθε γονέα και στη συνέχεια το ήμισυ των συνολικών χρωμοσωμάτων διαχωρίζεται σαφώς από το άλλο. Όλα τα χρωμοσώματα κατανέμονται εξίσου στα μισά. ως εκ τούτου, φέρουν επίσης χαρακτηριστικά των γονικών κυττάρων τους σε ίσο ποσοστό. Αυτό το βήμα καλείται επίσης ως «αναγωγική διαίρεση», καθώς στη διάρκεια της διαδικασίας της διαίρεσης, τα χρωμοσώματα μειώνουν το μισό του αριθμού από ό, τι υπήρχε αρχικά. Το επόμενο βήμα είναι η μείοσις 2. σε αυτό το στάδιο υπάρχει εσωτερική διάσπαση του μισού των θυγατρικών κυττάρων και αυτό που παίρνουμε είναι τέσσερα θυγατρικά κύτταρα με διαφορετική μετάθεση και συνδυασμό των χρωμοσωμάτων.

Η μεΐωση είναι σημαντική στα θηλαστικά γιατί όταν οι αρσενικοί και θηλυκοί γαμετοί συντήκονται για να σχηματίσουν το ζύγω, τότε κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του ζυγώτου υπάρχει αντικατάσταση του χαμένου αριθμού χρωμοσωμάτων για την αποκατάσταση του αριθμού στο αρχικά 42 χρωμοσώματα. Εάν κατά τη διάρκεια της μείωσης 1 ή της μείωσης 2, υπάρχει ένα σφάλμα κατά τη διάρκεια της διαίρεσης, έτσι ώστε να υπάρχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα ή ένα χρωμόσωμα λιγότερο, τότε ονομάζεται μη διαζύγιο.Αν υπάρχει μη-διάσπαση, τότε θα οδηγήσει στον σχηματισμό ζυγωτών με επιπλέον χρωμοσώματα και θα οδηγήσει στη γέννηση ενός παιδιού με πολλές ανωμαλίες ή ακόμα και νοητική καθυστέρηση. Ως εκ τούτου, η μείωση είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα στην αναπαραγωγή. Τα θυγατρικά κύτταρα που σχηματίζονται από θηλυκά γαμέτες φέρουν μόνο το χρωμόσωμα X του φύλου, ενώ τα θυγατρικά κύτταρα που σχηματίζονται από αρσενικούς γαμέτες φέρουν είτε ένα χρωμόσωμα φύλου X ή Y. Στην πραγματικότητα, η μείοσις είναι σημαντική για το σχηματισμό του ζυγώτη αλλά μόλις σχηματιστεί το ζύγω αυξάνεται περαιτέρω για να γίνει έμβρυο με μιτωτική κυτταρική διαίρεση. Η μίτωση είναι απλή ανατύπωση των κυττάρων διατηρώντας τον αριθμό χρωμοσωμάτων ανέπαφο ως τα γονικά κύτταρα.

Περίληψη:

Η μεΐωση εμφανίζεται κατά τη γέννηση σε θηλυκά κύτταρα ογογόνων, αλλά εμφανίζεται στην εφηβεία σε αρσενικά στους σπερματοδόχους σωλήνες. Η μεΐωση είναι μια διαδικασία αναπαραγωγής κυττάρων όπου υπάρχει μείωση του αριθμού των χρωμοσωμάτων στο μισό από το πρωτότυπο.