Διαφορά μεταξύ διαλογισμού και προσευχής
Διαλογισμός εναντίον προσευχής
. Δεν έχει σημασία σε ποια πίστη ανήκετε στον εαυτό σας, ο τρόπος να φτάσετε στον εσωτερικό σας εαυτό και να επιτύχετε την ειρήνη με τον εαυτό σας και ο Θεός είναι συχνά μέσα από προσευχή και διαλογισμό. Η αληθινή ευτυχία είναι όταν κάποιος βρίσκεται σε ειρήνη με τον εαυτό του και η ενέργεια του σώματος και του νου είναι ισορροπημένες. Ο τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία είναι μέσω της προσευχής και του διαλογισμού. Καθώς αυτές οι μέθοδοι είναι παρόμοιες και συχνά επικαλύπτονται, υπάρχει πάντα σύγχυση στα μυαλά των πιστών. Αυτό το άρθρο επιχειρεί να ξεκαθαρίσει όλες τις αμφιβολίες διαχωρίζοντας τον διαλογισμό από την προσευχή.
Η προσευχή είναι ο τρόπος που αναπτύσσονται από τους πιστούς για να μιλήσει στον Ανώτατο Θεό, να του μιλήσει για τα δεινά του και να ζητήσει από τον ΕΙΜ να προσφέρει ανακούφιση και λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος. Η προσευχή κοιτάζει προς τα μέσα για να επικεντρωθεί στον εαυτό της, ανοίγει και ρίχνει την καρδιά μας μπροστά από τον ίδιο. Η προσευχή μας θυμίζει τη δυαδικότητα ανάμεσα στον Θεό και τους εαυτούς μας, καθώς τραγουδάμε τις δοξασίες Του. Εν ολίγοις, η προσευχή είναι ένα τελετουργικό που γίνεται για να συνδεθεί με τον Θεό σε κάθε θρησκεία. Κάνει το ένα να νιώθει σημαντικό, καθώς αυτό το τελετουργικό επιτρέπει σε κάποιον να επικοινωνεί με το θεϊκό. Αν και η προσευχή δεν προοριζόταν να ζητάει υλικά και φυσικά πράγματα και προοριζόταν να παρέχει μια σύνδεση μεταξύ θεού και ανθρώπου, έχει γίνει ένας τρόπος να ζητάς όλα τα κοσμικά πράγματα και λύσεις στα προβλήματα και τα βάσανα του καθενός.Ο διαλογισμός είναι ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας με τον Θεό, αν και εφαρμόζεται σε μεγάλο βαθμό στον ανατολικό κόσμο, ο Ινδουισμός και ο Βουδισμός είναι δύο μεγάλες θρησκείες που κηρύττουν διαλογισμό. Ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός στη Δύση κηρύττουν προσευχή ως μέσο κοινωνίας με τον Θεό και μιλούν λίγα για το διαλογισμό. Ο διαλογισμός είναι μια πρακτική όπου ένα άτομο προσπαθεί να επικεντρωθεί στον εσωτερικό εαυτό του αφαιρώντας όλες τις εξωτερικές διοχετεύσεις. Είναι όταν δεν ακούγονται αποκρούσεις μέσα στο κεφάλι σας, είστε σε θέση να ακούσετε τον ήχο του Θεού. Όταν το μυαλό σταματάει να σκέφτεται και είναι σε θέση να επικεντρωθεί σε ένα θεϊκό σύμβολο ή ένα ψαλμπό, είστε σε κατάσταση διαλογισμού καθώς κάθεστε κοντά στο μυαλό σας αντί να το χρησιμοποιείτε αυτό που κάνετε όλη την ημέρα. Ο διαλογισμός δεν γίνεται με σκοπό στο μυαλό. δεν είναι να επιτύχουμε τίποτα. Ο στόχος του διαλογισμού είναι να επιτύχει μια βαθιά αίσθηση χαλάρωσης, μια αίσθηση της αφήγησης.
• Η προσευχή είναι μια μέθοδος της ομιλίας της καρδιάς μας προς το θεϊκό ενώ ο διαλογισμός επιτρέπει σε κάποιον να ακούει τη φωνή του.
• Η προσευχή κηρύσσει τη δυαδικότητα του πιστού και του Θεού ενώ ο διαλογισμός κηρύσσει την ενότητα του Θεού και του πιστού. Υπάρχουν δύο στην προσευχή, ενώ υπάρχει μόνο ένας στο διαλογισμό.
• Ενώ προσευχηθείτε, νιώθετε σαν να μιλάτε στο Θεό ενώ ο διαλογισμός σας κάνει να αισθάνεστε σαν ένας ίδιος ο θεός.
