Διαφορά μεταξύ λυσοσωμάτων και υπεροξεισωμάτων Διαφορά μεταξύ

Λυσοσόμος εναντίον του υπεροξειδίου

Το κύτταρο είναι η βασική μονάδα της ζωής όπως όλοι γνωρίζουμε. Ανακαλύφθηκε το 1600 από τον Sir Robert Hooke. Κατά την ανακάλυψη των κυττάρων, ο άνθρωπος ήταν σε θέση να γνωρίζει ότι όταν τα κύτταρα ομαδοποιούνται, σχηματίζουν ιστούς. Στη συνέχεια, όταν οι ιστοί ομαδοποιούνται, γίνονται μυς. Όταν οι μύες ομαδοποιούνται, γίνονται όργανο. Και όταν τα όργανα είναι ομαδοποιημένα, γίνονται ένα σύστημα σώματος. Αυτό εξηγεί πώς ένα κύτταρο γίνεται η βασική μονάδα της ζωής.

Τα κύτταρα έχουν διάφορα μέρη και λειτουργίες. Ένα παράδειγμα είναι τα μιτοχόνδρια που είναι γνωστά ως η δύναμη της κυψέλης. Δεδομένου ότι είναι η δύναμη, είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ATP ή τριφωσφορικής αδενοσίνης για την ενέργεια που θα χρησιμοποιηθεί από τα οργανίδια του κυττάρου. Κάτω από τα τμήματα που περιλαμβάνουν ένα κύτταρο είναι τα λυσοσώματα και τα υπεροξυσώματα. Ας μάθουμε τις διαφορές.

Τα λυσοσώματα είναι αρχικά υπεύθυνα για την ενδοκυτταρική πέψη των κυττάρων. Είναι όπως αυτές οι δομές είναι το πεπτικό σύστημα των κυττάρων. Τα λυσοσώματα λέγεται ότι είναι κοινά στα κύτταρα των ζώων και πολύ μικρά ή σπάνια στα φυτά. Τα λυσοσώματα είναι επίσης ευεργετικά στο σώμα μας. Μπορούν επίσης να βρεθούν σε λευκά αιμοσφαίρια. Η λειτουργία τους είναι ότι αυτά τα λυσοσώματα παράγουν κάποια περιεχόμενα που θα περιβάλλουν και θα χώνουν τα βακτήρια και στη συνέχεια θα τα σκοτώνουν.

Τα υπεροξυσώματα, από την άλλη πλευρά, είναι υπεύθυνα για την προστασία του κυττάρου από μια σημαντική τοξική ουσία που επίσης έρχεται μέσα από το κύτταρο. Αυτή η τοξική ουσία είναι το υπεροξείδιο του υδρογόνου. Τα υπεροξυσώματα προστατεύουν τα κύτταρα από τη δική τους παραγωγή αυτής της επιβλαβούς ουσίας. Τα υπεροξυσώματα το κάνουν αυτό καταστρέφοντας το υπεροξείδιο του υδρογόνου και μετατρέποντάς το σε νερό και οξυγόνο. Ωστόσο, όταν το υπεροξείδιο του υδρογόνου σκοτώνει τα βακτηρίδια, προστατεύει μόνο το κύτταρο από το παραγόμενο υπεροξείδιο του υδρογόνου αλλά όχι από τα βακτηρίδια.

Τα λυσοσώματα περιέχουν υδρολάση. Αυτό είναι το συστατικό ή το ένζυμο που είναι υπεύθυνο για την πέψη. Τα υπεροξυσώματα, από την άλλη πλευρά, περιέχουν τρία οξειδωτικά ένζυμα όπως είναι η καταλάση, η οξειδάση ϋ-αμινοξέος και η οξειδάση του ουρικού οξέος. Τα λυσσοσώματα ανακαλύφθηκαν στη δεκαετία του 1960 από τον Christian de Duve, βελγικό κυτταρολόγο. Ο κ. Rhodin, από την άλλη πλευρά, περιγράφει για πρώτη φορά υπεροξυσώματα το 1954.

Περίληψη:

1. Τα λυσοσώματα περιέχονται σε υδρολάση. Αυτό είναι το συστατικό ή το ένζυμο που είναι υπεύθυνο για την πέψη. Τα υπεροξυσώματα, από την άλλη πλευρά, περιέχουν τρία οξειδωτικά ένζυμα όπως είναι η καταλάση, η οξειδάση ϋ-αμινοξέος και η οξειδάση του ουρικού οξέος.

2. Τα λυσοσώματα ευθύνονται για την πέψη των κυττάρων ενώ τα υπεροξυσώματα είναι υπεύθυνα για την προστασία των κυττάρων από το υπεροξείδιο του υδρογόνου.

3. Τα λυσσοσώματα ανακαλύφθηκαν στη δεκαετία του 1960 από τον Christian de Duve, βελγικό κυτταρολόγο.Ο κ. Rhodin, από την άλλη πλευρά, περιγράφει για πρώτη φορά τα υπεροξυσώματα το 1954.