Διαφορά μεταξύ υγρού και διαλύματος
Υγρό έναντι διαλύματος
Όλοι γνωρίζουμε τα υγρά που είναι παραδείγματα μιας από τις τρεις φάσεις που υπάρχουν στην ύλη (το πλάσμα είναι η τέταρτη φάση). Τα υγρά χαρακτηρίζονται από την ικανότητά τους να ρέουν και την ικανότητά τους να παίρνουν το σχήμα του δοχείου στο οποίο τοποθετούνται. Το νερό είναι το καλύτερο παράδειγμα υγρών και επίσης λύσεων που είναι μια υπο-κατηγορία υγρών. Ένα διάλυμα σχηματίζεται όταν προστίθεται ή διαλύεται κάτι σε ένα υγρό. Κάνετε μια λύση όταν προσθέτετε αλάτι ή ζάχαρη σε ένα ποτήρι νερό. Γνωρίζετε τις διαφορές μεταξύ ενός υγρού και μιας λύσης που μοιάζουν με εσάς; Ας μάθουμε σε αυτό το άρθρο.
Όσο ένα υγρό αποτελείται από μία μόνο ουσία, παραμένει καθαρό και ονομάζεται υγρό. Όταν προστίθεται κάτι σε αυτό, γίνεται λύση. Ένα διάλυμα ορίζεται ως ένα ομοιογενές μείγμα ουσιών με μεταβλητή σύνθεση. Όταν προσθέτετε κάποια ζάχαρη στο νερό, το νερό είναι μεγαλύτερο ποσοστό από τη ζάχαρη και ονομάζεται διαλύτης, ενώ η μικρότερη αναλογία ζάχαρης ονομάζεται διαλυμένη ουσία. Κάποιος μπορεί να προσθέσει πολλές διαλυμένες ουσίες σε μια λύση όπως μπορείτε να προσθέσετε αλάτι στην ίδια λύση με νερό και ζάχαρη. Κάποιος μπορεί να πάρει μια λύση λόγω της ιδιότητας των διαλελυμένων ουσιών να διαλύονται στο νερό. Ενώ υπάρχουν μίγματα που είναι ετερογενή (όπως σκυρόδεμα με συστατικά που δεν κατανέμονται ομοιόμορφα σε όλο το μείγμα) τα διαλύματα είναι ομοιογενή καθώς έχουν ομοιόμορφη σύνθεση και ιδιότητες.
Υπάρχουν πολλές άλλες ιδιότητες των διαλυμάτων εκτός από την ομοιογένεια. Τα συστατικά μιας λύσης δεν διαχωρίζονται από μόνα τους και περνούν χωρίς να αλλάζουν ούτε τα λεπτά φίλτρα. Αν προσθέσετε ζάχαρη σε ένα ποτήρι νερό και δεν ανακατεύετε ούτε νερό, η ζάχαρη διαλύεται αργά στο νερό που καταλαμβάνει τους κεντούς διαμοριακούς χώρους στο νερό. Αυτή η διαδικασία διάλυσης διαλελυμένων ουσιών σε διαλύτη είναι παρόμοια με τη διαδικασία διάχυσης όπως φαίνεται στα αέρια.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι λύσεων και αν νομίζατε ότι τα διαλύματα περιέχουν μόνο στερεά σε υγρά, ξανασκεφτείτε. Υπάρχουν λύσεις διαφόρων υγρών, επιπλέον των διαλυμάτων που αποτελούνται από τα τρία, στερεά, υγρά και αέρια. Γνωρίζουμε περισσότερο τις λύσεις των στερεών σε υγρά και υγρά και υγρά. Αλλά η ατμόσφαιρα είναι ένα πολύ όμορφο παράδειγμα διαλύματος αερίων όπου το άζωτο είναι ο διαλύτης ενώ άλλα σημαντικά αέρια όπως το οξυγόνο, το διοξείδιο του άνθρακα, το νέον, το αργό κλπ. Βρίσκονται σε ίχνη και οι υδρατμοί επίσης αναμιγνύονται.
Τα διαλύματα ονομάζονται συμπυκνωμένα ή αραιωμένα ανάλογα με το ποσοστό της διαλυμένης ουσίας σε αυτά. Υπάρχει μια άλλη ιδιότητα που ονομάζεται διαλυτότητα, η οποία λέει πόση ποσότητα διαλυμένης ουσίας μπορεί να διαλυθεί σε ένα υγρό. Μπορείτε να προσθέσετε αλάτι ή ζάχαρη σε ένα ποτήρι νερό, αλλά έρχεται μια στιγμή που το διάλυμα γίνεται κορεσμένο και δεν μπορεί να προστεθεί περισσότερο διάλυμα στο διάλυμα.
