Διαφορά μεταξύ διατήρησης In-Situ και Ex-Situ

Διατήρηση σε κατάσταση εν εξελίξει έναντι εξ αποστάσεως

Η διατήρηση της βιοποικιλότητας και των γενετικών πόρων αποτελεί σημαντικό φαινόμενο. Κυρίως η διατήρηση της βιοποικιλότητας και των γενετικών πόρων έχει δύο στρατηγικές. Εάν η συντήρηση έγινε στους φυσικούς πληθυσμούς φυτικών ή ζωικών ειδών, τότε λέγεται "

In-situ διατήρηση" και αν γίνει εκτός του φυσικού της περιβάλλοντος, τότε ονομάζεται " Ex-situ συντήρηση ". Ωστόσο, και οι δύο μέθοδοι είναι απαραίτητες για την προστασία των ζωικών και φυτικών ειδών. Τι είναι

On-situ

Διατήρηση; Η επιτόπια προστασία είναι επίσης γνωστή ως "

επιτόπου συντήρηση ". Ο κύριος σκοπός αυτής της στρατηγικής είναι η διατήρηση των οικοσυστημάτων και των φυσικών οικοτόπων και η διατήρηση των πληθυσμών της. Η επιτόπια προστασία περιλαμβάνει τον καθορισμό, τη διαχείριση και την παρακολούθηση των ταξινομικών στόχων όπου έχουν εμφανιστεί. Αυτή η τεχνική είναι πιο εφαρμόσιμη για τη διατήρηση των άγριων ειδών και για την καλλιέργεια του αγροκτήματος. Αυτός ο τύπος συντήρησης είναι πιο δυναμικός επειδή γίνεται στους φυσικούς οικότοπους του.

Η διατήρηση σε επιτόπια περιοχή

μπορεί να υποδιαιρεθεί σε προστασία της προστατευόμενης περιοχής, διατήρηση στο αγρόκτημα και συντήρηση του κήπου. Αυτή είναι η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος διατήρησης της βιοποικιλότητας και ως εκ τούτου, η διατήρηση της άγριας ζωής και της κτηνοτροφίας βασίζεται κατά κύριο λόγο στην προστασία

in situ. Τι είναι Ex-situ

Διατήρηση; " Η προστασία εκτός περιοχής

" είναι ένα άλλο όνομα για τη διατήρηση ex-situ . Στην τεχνική αυτή, η συντήρηση των συστατικών της βιοποικιλότητας γίνεται εκτός των φυσικών οικοτόπων τους. Η δειγματοληψία, η μεταφορά και η αποθήκευση των ταξινομικών στόχων από τους φυσικούς τους οικότοπους συνεπάγεται αυτή τη μέθοδο. Αυτή η μέθοδος διατήρησης έχει περισσότερο στατικό χαρακτήρα σε σύγκριση με την συντήρηση in-situ. Η διατήρηση εκτός περιοχής μπορεί να γίνει με τη χρήση αποθήκευσης σπόρων, αποθήκευσης in vitro, αποθήκευσης DNA, αποθήκευσης γύρης και μεθόδων αποθήκευσης βοτανικών κήπων. Αυτή η μέθοδος είναι η πλέον κατάλληλη για τη διατήρηση των καλλιεργειών και των άγριων συγγενών τους.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της διατήρησης

In-situ

και της Ex-situ; Η επιτόπια προστασία

γίνεται στα φυσικά ενδιαιτήματα των συστατικών της βιοποικιλότητας ενώ η διατήρηση ex-situ πραγματοποιείται εκτός των φυσικών οικοτόπων τους. Η διατήρηση επιτόπου

είναι πιο δυναμική, ενώ η διατήρηση ex-situ είναι πιο στατική. • Η επιτόπια διατήρηση

περιλαμβάνει τον χαρακτηρισμό, τη διαχείριση και την παρακολούθηση των ταξινομικών στόχων στα φυσικά ενδιαιτήματά τους, ενώ η διατήρηση ex-situ περιλαμβάνει δειγματοληψία, μεταφορά και αποθήκευση των στόχων από τους φυσικούς τους οικότοπους. • Στη διατήρηση επιτόπου, οι πληθυσμοί παραμένουν εντός του οικοσυστήματος που ενέχει τη διαδικασία εξέλιξης, ενώ στην διατήρηση ex-situ δεν εμπλέκονται η διαδικασία φυσικής εξέλιξης. Η επιτόπια διατήρηση

είναι χρονοβόρα, αλλά πιο βιώσιμη ενώ οι μέθοδοι διατήρησης ex-situ αποσκοπούν στη χρήση των γενετικών συστατικών σε άμεσες περιπτώσεις.