Διαφορά μεταξύ του βασικού κόστους και του ρητού κόστους
Υποτιθέμενο κόστος έναντι ρητού κόστους
Το υποτιθέμενο κόστος και το ρητό κόστος είναι όροι που χρησιμοποιούνται στη λογιστική. Όπως ακριβώς για οτιδήποτε στη λογιστική, υπάρχει πάντα αυτό που ονομάζουμε ως σχετικό κόστος για κάθε συναλλαγή. Ωστόσο, καθώς μετριέται αυτό το κόστος, οι πιο συνηθισμένοι τύποι που αναφέρονται είναι σιωπηρό και σαφές κόστος. Είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τι τους θέτει και τα δύο χωριστά.
Βασικό κόστος
Το έμμεσο κόστος θεωρείται ως το κόστος που έχει σημειωθεί σε μια επιχείρηση, αλλά δεν αντικατοπτρίζεται αρχικά και αναφέρεται ως άμεση δαπάνη. Συνήθως αναφέρεται ως έλλειμμα από ενδεχόμενο εισόδημα. Είναι αποτέλεσμα όταν το άτομο παραιτείται από την ικανότητά του να κερδίσει υψηλότερη κερδοφορία. Αυτό εξισώνεται όταν μια εταιρεία παραιτείται από την ικανοποίηση και τα οφέλη που μπορεί να δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο έργο.
Το ρητό κόστος
Το ρητό κόστος είναι το κόστος που αναφέρεται σταθερά με βάση αριθμούς και στατιστικά στοιχεία. Αυτό το πραγματικό κόστος είναι πολύ λεπτομερές όσον αφορά τα στοιχεία που δημιουργήθηκαν. Παρέχει μια σαφή και συνεχή ταμειακή ροή από δαπάνες που δεν αποδεικνύονται αναγκαστικά να είναι προφανείς γι 'αυτό και να αποκαθιστούν το δικαίωμα από τη σκέψη της κερδοφορίας. Κατώτατη γραμμή, αυτό το είδος του κόστους συχνά εμφανίζεται ως η απτή πτυχή της επιχείρησης και λίγο πολύ θεωρείται ως το εισόδημα.
Η διαφορά μεταξύ των δυο μπορεί να αποδοθεί με αυτόν τον τρόπο, το σιωπηρό κόστος είναι μια αναμενόμενη απώλεια εσόδων, ακόμη και προτού ολοκληρωθεί ολόκληρη η συναλλαγή. Αυτά δεν αντικατοπτρίζονται σε μετρητά, αλλά βασίζονται σε οφέλη που μια συγκεκριμένη επένδυση φαίνεται πολύ ελπιδοφόρα.Το ρητό κόστος από την άλλη πλευρά είναι η ασπρόμαυρη λογοδοσία όλων των κερδών. Αυτό μετράται βεβαίως από τη χρηματική του αξία ή από οποιοδήποτε ισοδύναμο στοιχείο που μπορεί να μετρηθεί και να επαληθευτεί σε μια έκθεση. Μπορεί επίσης να ειπωθεί ότι το ρητό κόστος είναι σαφές στη φύση και πολύ ακριβές, ενώ σιωπηρή αφ 'ετέρου επικεντρώνεται περισσότερο στην αξία και την προσωπικότητα μιας συγκεκριμένης συναλλαγής.
Έτσι εκεί πηγαίνει, μπορεί να φαίνονται εντελώς αντίθετα μεταξύ τους αλλά στη συνέχεια σε κάθε έλεγχο, υπάρχουν δίπλα-δίπλα. Όπως και ο yin yang, δεν θα μπορούσε να είναι χωρίς το άλλο. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η σχετικότητα, επειδή εξαιτίας αυτού, μπορεί κανείς να κάνει την ορθή κρίση εάν μια συγκεκριμένη επένδυση διεισδύει ή όχι.
Εν συντομία:
• Το έμμεσο κόστος θεωρείται ως το κόστος που έχει σημειωθεί σε μια επιχείρηση, αλλά δεν αντικατοπτρίζεται αρχικά και αναφέρεται ως άμεση δαπάνη.
