Διαφορά μεταξύ του ΔΛΠ 17 και του ΔΠΧΠ 16 | ΔΛΠ 17 έναντι ΔΠΧΠ 16

Βασικές διαφορές - ΔΛΠ 17 έναντι ΔΠΧΑ 16

Η Επιτροπή Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASC), η οποία ιδρύθηκε το 1973, εισήγαγε σειρά λογιστικών προτύπων που ονομάζονται Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (ΔΛΠ), τα οποία ήταν στην πράξη μέχρι την ενσωμάτωση του Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων) το 2001. Όταν το IASB συστάθηκε το 2001, συμφώνησε να υιοθετήσει όλα τα πρότυπα του ΔΛΠ και να ονομάσει τα μελλοντικά πρότυπα ως ΔΠΧΑ (International Financial Reporting Standards). Σε περίπτωση αντιφάσεων, τα πρότυπα του ΔΛΠ αντικαθίστανται από τα πρότυπα των ΔΠΧΠ. Τόσο το ΔΛΠ 17 όσο και το ΔΠΧΑ 16 αφορούν τις μισθώσεις. όπου το ΔΛΠ 17 είναι το παλαιό πρότυπο το οποίο αντικαταστάθηκε από το ΔΠΧΠ 16. Η βασική διαφορά μεταξύ του ΔΛΠ 17 και του ΔΠΧΠ 16 είναι ότι

σύμφωνα με το παλαιό πρότυπο (ΔΛΠ 17) λειτουργικές μισθώσεις δεν κεφαλαιοποιούνται, ενώ θεωρούνται κεφαλαιοποιημένα περιουσιακά στοιχεία και που καταγράφονται στον ισολογισμό σύμφωνα με το ΔΠΧΠ 16.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Επισκόπηση και διαφορά κλειδιού

2. Τι είναι το ΔΛΠ 17

3. Τι είναι το ΔΠΧΑ 16

4. Συγκριτική σύγκριση - ΔΛΠ 17 έναντι ΔΠΧΑ 16

5. Περίληψη

Τι είναι το ΔΛΠ 17;

Το παρόν Πρότυπο καθορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές για την αναγνώριση και τις επακόλουθες απαιτήσεις γνωστοποίησης για μισθώσεις (συμφωνία όπου ένα μέρος εκμισθώνει γη, κτίριο κλπ. Σε άλλο μέρος). Ως «μισθωτής» σε μίσθωση νοείται το μέρος που μισθώνει το περιουσιακό στοιχείο ενώ ο «εκμισθωτής» είναι ο συμβαλλόμενος που χορηγεί τη μίσθωση.

Η κατάταξη των μισθώσεων εξαρτάται από το αν πρόκειται για χρηματοδοτική μίσθωση ή λειτουργική μίσθωση.

Figure_1: Χρηματοδοτική μίσθωση έναντι λειτουργικής μίσθωσης

Λογιστική αντιμετώπιση χρηματοδοτικής μίσθωσης

Στην αρχή, το μισθωμένο περιουσιακό στοιχείο πρέπει να αναγνωρίζεται ως περιουσιακό στοιχείο από τον μισθωτή. Ένα χρηματοδοτικό τέλος καταβάλλεται από τον μισθωτή στον εκμισθωτή με σταθερό επιτόκιο της μίσθωσης για την εκκρεμούσα υποχρέωση. Οι αποσβέσεις χρεώνονται με βάση την πολιτική της εταιρείας και το περιουσιακό στοιχείο θα πρέπει να αποσβένεται στη μικρότερη διάρκεια της μίσθωσης ή στην εκτιμώμενη διάρκεια ζωής του περιουσιακού στοιχείου.

• Στην αρχή της περιόδου μίσθωσης, ο εκμισθωτής πρέπει να αναγνωρίζει τη χρηματοδοτική μίσθωση ως απαίτηση στον ισολογισμό και τους επόμενους τόκους που εισπράττει ως χρηματοοικονομικό εισόδημα.

Λογιστική αντιμετώπιση μιας λειτουργικής μίσθωσης

Εδώ, οι πληρωμές μισθωμάτων αναγνωρίζονται ως έξοδο και καταχωρούνται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων γενικά σε σταθερή βάση (ίσες δόσεις που καταβάλλονται κάθε χρόνο). Δεν θα υπάρχουν αντίστοιχες εγγραφές στον ισολογισμό σχετικά με τη μίσθωση. Επομένως, μια λειτουργική μίσθωση αναφέρεται επίσης ως στοιχείο «εκτός ισολογισμού»

• Ο εκμισθωτής πρέπει να αναγνωρίσει την πληρωμή που εισπράττει ως έσοδο από μίσθωση.
• Το μειονέκτημα της μη αναγνώρισης της μίσθωσης στον ισολογισμό είναι ότι αυτό παρέχει στους χρήστες της οικονομικής κατάστασης ένα ανακριβές λογαριασμό των ανεξόφλητων εξόδων μιας εταιρείας. Επιπλέον, δεν επιτρέπει συγκρίσεις μεταξύ εταιρειών που αγοράζουν περιουσιακά στοιχεία και εταιρειών που εκμισθώνουν περιουσιακά στοιχεία. Αυτός ο περιορισμός εξετάζεται στο ΔΠΧΠ 16.

Τι είναι το ΔΠΧΑ 16;

Σύμφωνα με το ΔΠΧΠ 16 όλες οι μισθώσεις, οι λειτουργικές μισθώσεις κεφαλαιοποιούνται και καταγράφονται με παρόμοιο τρόπο για τη χρηματοδότηση μισθώσεων ανεξάρτητα από το αν η χρηματοδότηση ή η εκμετάλλευση θα αντιμετωπίζονται παρομοίως. Εδώ, το κύριο επιχείρημα βασίζεται στο «Δικαίωμα Χρήσης» (ROU), όπου τα περιουσιακά στοιχεία αναγνωρίζονται στον ισολογισμό, εάν χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία οικονομικού οφέλους.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του ΔΛΠ 17 και του ΔΠΧΑ 16;

- diff Άρθρο Μέσο πριν από τον πίνακα ->

ΔΛΠ 17 έναντι ΔΠΧΑ 16

Το ΔΛΠ 17 αναπτύχθηκε από την Επιτροπή Διεθνών Λογιστικών Προτύπων.
Το ΔΠΧΠ 16 αναπτύχθηκε από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων.	Αναγνώριση Μισθώσεων
Οι χρηματοδοτικές μισθώσεις αναγνωρίζονται ως περιουσιακά στοιχεία και οι λειτουργικές μισθώσεις αναγνωρίζονται ως έξοδα.
Όλες οι μισθώσεις αναγνωρίζονται ως στοιχεία ενεργητικού.	Focus
Η προσοχή εστιάζεται στο ποιος φέρει τους κινδύνους και τα οφέλη της μίσθωσης
Το επίκεντρο είναι το ποιος έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το περιουσιακό στοιχείο.	Περίληψη - ΔΛΠ 17 έναντι ΔΠΧΠ 16

Η διαφορά μεταξύ του ΔΛΠ 17 και του ΔΠΧΑ 16 παρέχει ένα σωστό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η λογιστική αντιμετώπιση διαφόρων εισροών και εκροών μιας επιχείρησης υπόκειται σε μεταβολή με την πάροδο του χρόνου, παλιές από περιορισμένη χρήση. Νέα πρότυπα αναπτύσσονται προκειμένου να αποφεύγονται τα μειονεκτήματα των παλαιών. Η ανάπτυξη του ΔΠΧΠ 16 για την ενεργοποίηση της κεφαλαιοποίησης είναι ένα παράδειγμα για το ίδιο, όπου μπορούν να παρουσιαστούν ακριβέστερες πληροφορίες στους χρήστες των οικονομικών καταστάσεων.

Αναφορά:

1. Γκολιπάνα, Πάρι. "Διαφορά μεταξύ ΔΛΠ και ΔΠΧΑ. Msgid. Linkedin. Ν. Ρ., n. ρε. Ιστός. 8 Φεβρουαρίου 2017.

2. Χάντρι, Ράιαν. "Η διαφορά μεταξύ του ΔΛΠ 17 και του ΔΠΧΑ 16: Πώς μεταβάλλεται η λογιστική μισθώσεων. "Innervision. Ν. Ρ., n. ρε. Ιστός. 08 Φεβρουαρίου 2017.

3. "ΔΛΠ Plus. "ΔΛΠ 17 - Μισθώσεις. Ν. Ρ., n. ρε. Ιστός. 08 Φεβρουαρίου 2017.

4. "ΔΠΧΑ 16 Μισθώσεις: Εφαρμογή. "ΔΠΧΑ 16 Μισθώσεις: Εφαρμογή. Ν. Ρ., n. ρε. Ιστός. 08 Φεβρουαρίου 2017.