Διαφορά μεταξύ υδρόπονδου και εδάφους

Υδροπονικά έναντι εδάφους

Τα φυτά μπορούν να καλλιεργηθούν χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους. Η υδροπονία και οι καλλιέργειες εδάφους είναι δύο διαφορετικές μέθοδοι καλλιέργειας φυτών τόσο σε μικρά όσο και σε μεγάλης κλίμακας γεωργικά συστήματα. Γενικά, όλα τα φυτά έχουν βασικές απαιτήσεις για να ολοκληρώσουν την ανάπτυξή τους, την αναπαραγωγή και άλλες σημαντικές δραστηριότητες. Το νερό είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την ανάπτυξη των φυτών, ενώ οι άλλες βασικές απαιτήσεις είναι ο αέρας, τα θρεπτικά συστατικά και το φως. Τότε η ερώτηση «γιατί χρειαζόμαστε ένα μέσο για να μεγαλώσουμε ένα φυτό; "Προκαλείται. Η απλή απάντηση είναι ότι τα φυτά χρειάζονται μέσα ενημέρωσης για να αγκυροβολούν τις ρίζες τους και να έχουν τη φυσική τους συνέπεια. επίσης, τα φυτά πρέπει να έχουν τα θρεπτικά τους συστατικά απαραίτητα για την ανάπτυξη. Το έδαφος ή οποιοδήποτε άλλο μέσο με θρεπτικά συστατικά θα τα παρέχει στο φυτό και το ριζικό σύστημα τα απορροφά. Όχι μόνο αυτό, αλλά και τα μέσα βοηθούν στη διάλυση των αερίων και στη διευκόλυνση της απορρόφησης. Το άρθρο αυτό επεξεργάζεται δύο βασικές μεθόδους καλλιέργειας σύμφωνα με τον τύπο των μέσων που ονομάζονται υδροπονία και καλλιέργεια εδάφους.

Τι είναι η υδροπονική καλλιέργεια;

Η υδροπονική αναφέρεται επίσης ως καλλιέργεια χωρίς ρύπους. Ορίζεται ως μέθοδος καλλιέργειας φυτών σε διάλυμα θρεπτικών συστατικών. Η σύνθεση του διαλύματος είναι προκαθορισμένη και εξαρτάται από το φυτό που καλλιεργείται σε αυτό. Η λύση αποτελείται συνήθως από βασικά ανιόντα και κατιόντα, δηλαδή ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, νιτρικό άλας και θειικά άλατα. Μερικοί από τους κύριους τύπους υδροπονίας είναι η καλλιέργεια του διαλύματος και η μεσαία καλλιέργεια, τα οποία υποδιαιρούνται και πάλι. Η καλλιέργεια στατικού διαλύματος, η καλλιέργεια διαλύματος συνεχούς ροής και οι αεροπονίες είναι οι κύριοι τύποι καλλιεργειών διαλύματος, ενώ η μέθοδος μεσαίας καλλιέργειας ονομάζεται ανάλογα με τον τύπο του μέσου, όπως η καλλιέργεια άμμου και η καλλιέργεια του αμμοχάλικου. Το υδροπονικό σύστημα έχει πολλά πλεονεκτήματα. Λόγω της μη απαίτησης εδάφους, αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για καλλιέργειες σε οποιαδήποτε αστική περιοχή όπου είναι αδύνατη η υπαίθρια γεωργία. Η απώλεια θρεπτικών ουσιών και η απώλεια μέσων θα είναι πολύ χαμηλή, επειδή όλα αυτά είναι προκαθορισμένα σε αυτή την καλλιέργεια. Η μέθοδος αυτή αναγνωρίζεται ως φιλική προς το περιβάλλον, λιγότερο ρυπογόνος. Κατά την εξέταση της απόδοσης, είναι συνήθως υψηλότερη από την κανονική καλλιέργεια του εδάφους λόγω εντατικών πρακτικών και η συγκομιδή είναι πολύ εύκολη. Παρόλο που αυτή η μέθοδος έχει πολλά πλεονεκτήματα, μπορεί να υπάρχουν και αρκετά μειονεκτήματα. Το παθογόνο επιτίθεται στα φυτά λόγω υψηλών επιπέδων υγρασίας. Η ευαισθησία σε ένα γρήγορο θάνατο λόγω της χαμηλής χωρητικότητας ρύθμισης από το έδαφος μπορεί να αναγνωριστεί ως τα πιο κοινά μειονεκτήματα στην υδροπονική.

Τι είναι η καλλιέργεια στο έδαφος;

Συνήθως τα φυτά καλλιεργούνται στο έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι τα μέσα για αυτά τα φυτά είναι φυσιολογικό έδαφος. Οι καλλιέργειες εδάφους μπορούν πάλι να κατηγοριοποιηθούν σε διάφορες άλλες υποκατηγορίες.Περιλαμβάνουν καλλιέργειες πεδίου και καλλιέργειες με γλάστρες. Στην καλλιέργεια του αγρού, οι γεωργικές εκτάσεις είναι προετοιμασμένες για την καλλιέργεια με την προετοιμασία της γης και άλλες προ καλλιεργητικές πρακτικές. Η γη μπορεί να τροποποιηθεί ως κρεβάτια καλλιέργειας για την ευκολία άλλων πρακτικών διαχείρισης. Στην αρχαία γεωργία, οι άνθρωποι δεν χρησιμοποίησαν επιπλέον λιπάσματα για τις καλλιέργειες εδάφους τους. Αντί αυτού, άλλαξαν τη γη τους σε περιστροφή. Ωστόσο, με τον περιορισμό των γεωργικών εκτάσεων, τώρα οι άνθρωποι δεν έχουν αρκετά εδάφη για να περιστρέψουν. Με άλλα λόγια, δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι να αποκατασταθεί η γη. Επομένως, για να επιτευχθούν πιο γρήγορες αντιδράσεις, οι γεωργοί τείνουν να προσθέτουν χημικά λιπάσματα στο πεδίο. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το έδαφος γόνιμο, και τα θρεπτικά συστατικά είναι διαθέσιμα για να απορροφήσουν τα φυτά. Διαφορετικοί τύποι εδάφους χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια διαφορετικών καλλιεργειών. Για παράδειγμα, οι ρίζες καλλιέργειας χρειάζονται λεπτά εδάφη για καλύτερη ανάπτυξη των ριζών, ενώ οι πολυετείς καλλιέργειες φρούτων δεν το κάνουν. Οι καλλιέργειες σε γλάστρες χρησιμοποιούνται κυρίως για την κηπουρική ή την εξαγωγή. Τα μέσα που γεμίζουν στο δοχείο μπορεί να εξαρτώνται από το φυτό που αναπτύσσεται πάνω σε αυτό.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των υδροπονικών καλλιεργειών και των καλλιεργειών εδάφους; • Η απλούστερη διαφορά μεταξύ των υδροπονικών και των καλλιεργειών εδάφους είναι η χρήση του εδάφους. Όπως δείχνει το όνομα, η καλλιέργεια του εδάφους απαιτεί έδαφος, ενώ η υδροπονική αναφέρεται ως καλλιέργεια χωρίς ρύπους. • Η απόδοση που επιτυγχάνεται με υδροπονική μέθοδο είναι υψηλότερη από την καλλιέργεια του εδάφους και είναι εύκολη στη συγκομιδή. • Η υδροπονία είναι κατάλληλη για μεγάλες εμπορικές καλλιέργειες και για αστικές περιοχές όπου δεν είναι κατάλληλη η καλλιέργεια εδάφους.