Καρδιακή ανεπάρκεια έναντι συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας | Η διαφορά μεταξύ καρδιακής ανεπάρκειας και συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας

Καρδιακή ανεπάρκεια έναντι συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας

Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να καλύψει τρεις διακριτές κλινικές παρουσιάσεις. Η ανθρώπινη καρδιά έχει τέσσερις θαλάμους που συστέλλουν και χαλαρώνουν για να αντλούν αίμα σε όλο το σώμα. Υπάρχουν δύο αίτια και δύο κοιλίες. Σε μια κανονική καρδιά, υπάρχουν ανοικτές συνδέσεις μεταξύ του δεξιού κόλπου και της δεξιάς κοιλίας μέσω της τρικυκλικής βαλβίδας και επίσης μεταξύ του αριστερού κόλπου και της αριστερής κοιλίας μέσω της μιτροειδούς βαλβίδας. Δεν υπάρχουν ανοιχτές συνδέσεις μεταξύ των δύο κόλπων και των δύο κοιλιών. Επομένως, τα αριστερά και τα δεξιά μισά της καρδιάς λειτουργούν ως δύο καρδιές. Η αποτυχία του αριστερού μισού προκαλεί μια ξεχωριστή σειρά συμπτωμάτων και συμπτωμάτων που ονομάζεται αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια . Η αποτυχία του δεξιού ημίσεος προκαλεί ένα ξεχωριστό σύνολο χαρακτηριστικών που συλλογικά ονομάζεται δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια . Ο συνδυασμός των δύο είναι γνωστή ως συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είναι ένας τύπος καρδιακής ανεπάρκειας και όχι μια εντελώς διαφορετική κατάσταση.

Αιτίες για καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να είναι πολλές. Υπάρχουν τρεις κύριες παθολογίες που οδηγούν σε καρδιακή ανεπάρκεια. την αποτυχία της αντλίας, την αυξημένη προφόρτιση και την αυξημένη μεταφόρτωση. Η ανεπάρκεια της αντλίας μπορεί να παρουσιαστεί λόγω εμφράγματος του μυοκαρδίου, καρδιομυοπάθειας, κακής καρδιακής συχνότητας (αρνητικά χρονοτροπικά φάρμακα), κακής συσπάθειας (αρνητικά ινοτροπικά φάρμακα) και κακής πλήρωσης (περιοριστική περικαρδίτιδα). Η προφόρτιση μπορεί να ανέβει λόγω της υπερφόρτωσης του υγρού, της αορτικής και πνευμονικής παλινδρόμησης. Το τέλος του φορτίου μπορεί να αυξηθεί λόγω της υπερβολικά υψηλής συστηματικής αρτηριακής πίεσης, της αορτικής και της πνευμονικής στένωσης. Η αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας προκαλεί κακή απόδοση και αυξημένες πνευμονικές φλεβικές πιέσεις. Ως εκ τούτου, ο ασθενής παρουσιάζει ζάλη, λήθαργος, κακή ανοχή στην άσκηση, συγκοπή, προσβολές λιποθυμίας, φούξαμα αμαύρωσης (λόγω κακής απόδοσης), δύσπνοια, ορθοφνική, παροξυσμική νυκτερινή δύσπνοια και ροζ αφρώδη πτύελα. Η σωστή καρδιακή ανεπάρκεια προκαλεί κακή πνευμονική κυκλοφορία και αυξημένες συστηματικές φλεβικές πιέσεις. Επομένως, ο ασθενής εμφανίζει εξαρτημένο οίδημα, αυξημένο ήπαρ, αυξημένη φλεβική πίεση στο σφιγκτήρα (λόγω αυξημένης συστηματικής φλεβικής πίεσης), μειωμένη ανοχή στην άσκηση και δύσπνοια (λόγω κακής πνευμονικής κυκλοφορίας).

- 2 ->

ΗΚΓ, 2Δ ηχώ, Troponin T, ηλεκτρολύτες ορού και κρεατινίνη ορού είναι σημαντικές έρευνες που πραγματοποιούνται σε όλους τους τύπους καρδιακής ανεπάρκειας. Η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια εμφανίζεται με συνδυασμό των συμπτωμάτων τόσο της αριστερής όσο και της δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας. Η οξεία καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί επείγουσα ιατρική κατάσταση. Ο ασθενής πρέπει να γίνει δεκτός αμέσως. Ο ασθενής πρέπει να τεθεί σε κρεβάτι, να στηριχθεί, να δοθεί οξυγόνο μέσω μάσκας, να συνδεθεί με καρδιακό μόνιτορ, να διοχετευτεί με καθετήρα και να ληφθεί αίμα για δευτερεύουσες έρευνες. ΗΚΓ θα πρέπει να είναι άμεση. Ενδοφλέβιες ενέσεις φουροσεμίδης πρέπει να αρχίσουν να μειώνουν το πνευμονικό οίδημα. Η ένεση φουροσεμίδης μπορεί να επαναληφθεί με παράλληλη παρακολούθηση των επιπέδων ηλεκτρολυτών και της αρτηριακής πίεσης. Η μορφίνη είναι χρήσιμη, αλλά πρέπει να χορηγείται σε πολύ μικρές δόσεις, επειδή μειώνει την αρτηριακή πίεση. Σε περίπτωση διακοπής της αρτηριακής πίεσης, θα πρέπει να χορηγηθεί ινοτροπική υποστήριξη, δίνοντας στην Furosemide να καθαρίσει τους πνεύμονες. Η διαχείριση των αιτιολογικών παραγόντων πρέπει να συμβαδίζει με το χέρι. Μόλις ο ασθενής είναι σταθερός, θα πρέπει να ξεκινήσει η προφορική φουροσεμίδη. Αναστολείς του ACE, επιλεκτικοί βήτα αναστολείς (με προσοχή), αναστολείς διαύλων ασβεστίου (μόνο φάρμακα κατηγορίας νιφεδιπίνης μπορούν να συνταγογραφούνται με βήτα αναστολείς), θα πρέπει να δίνονται διουρητικά που εξοικονομούν καλίου, νιτρικά, υδραλαζίνη και πραζοσίνη.

Καρδιακή ανεπάρκεια έναντι συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας

• Η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είναι συνδυασμός αριστερής και δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας.

• Οι αρχές διαχείρισης είναι οι ίδιες για αμφότερες τις συνθήκες.

• Η διαφορά μεταξύ συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων τύπων είναι ότι η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια παρουσιάζει χαρακτηριστικά και των δύο άλλων τύπων ενώ απομονώνεται αριστερή ή δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια με τα χαρακτηριστικά συμπτώματα και σημεία.