Διαφορά μεταξύ FDMA και TDMA Διαφορά μεταξύ

Χωρίς τη χρήση τεχνολογιών πολυπλεξίας, θα ήταν πολύ δύσκολο για τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών να παρέχουν το επίπεδο υπηρεσίας που έχουν με το ίδιο κόστος. Απλώς καταγράφεται σε πόσους συνδρομητές μπορούν να εξυπηρετήσουν ταυτόχρονα με τον ίδιο αριθμό υποδομών που αναπτύσσονται. Το FDMA και το TDMA είναι δύο τεχνολογίες προ-3G που έχουν χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της απόδοσης του δικτύου 2G.

Η πρόσβαση πολυπλεξίας FDMA ή διαίρεσης συχνότητας είναι μια μέθοδος διαίρεσης μίας ζώνης σε 30 διακριτά κανάλια. Κάθε κανάλι θα μπορούσε τότε να χειριστεί χωριστή κίνηση, είτε πρόκειται για κλήση είτε για μεταφορά δεδομένων. Αυτό είναι ένα υψηλότερο επίπεδο πολυπλεξίας και δεν πρέπει να συγχέεται με την πολυπλεξία FDM (Multiplexing Division Frequency Division) η οποία είναι μια διαδικασία πολυπλεξίας χαμηλού επιπέδου και εμφανίζεται στο φυσικό στρώμα. Για να επιτύχει το σκοπό της, το υλικό FDMA περιλαμβάνει φίλτρα υψηλής απόδοσης, τα οποία βοηθούν επίσης στην αποφυγή σχεδόν παντός προβλήματος που μπορεί να επιδεινώσει την ποιότητα της κλήσης.

Η πρόσβαση σε πολυπλεξία με διαίρεση χρόνου ή η TDMA είναι η δεύτερη μορφή πολυπλεξίας υψηλού επιπέδου που επιτρέπει επίσης σε περισσότερους συνδρομητές να χρησιμοποιούν την ίδια ζώνη συχνοτήτων. Το TDMA διαιρεί ένα κανάλι σε 3 χωριστά χρονικά διαμερίσματα. Κάθε φορά που το διαμέρισμα είναι μόνο για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε φορά, επομένως κάθε κανάλι στέλνει δεδομένα με τρόπο γύρο. Για να διασφαλιστεί ότι τα δεδομένα είναι σωστά συγχρονισμένα, κάθε φορά που το πακέτο περιέχει δεδομένα μεταξύ 2 περιόδων προστασίας. Οι διαδικασίες του TDMA είναι λίγο πιο δύσκολο να υλοποιηθούν λόγω του απαιτούμενου χρονισμού ώστε να διακρίνονται τα πακέτα δεδομένων. Απαιτεί επίσης λίγο περισσότερη επιβάρυνση στον συγχρονισμό λόγω των πολλαπλών πακέτων που πρέπει να επανατοποθετηθούν για να σχηματίσουν ένα μόνο σήμα.

Ωστόσο, οι FDMA και TDMA δεν είναι αλληλοαποκλειόμενες διαδικασίες. μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα για τη συμπίεση ακόμη περισσότερων καναλιών σε μία ζώνη συχνοτήτων. Η υλοποίηση και των δύο τεχνολογιών πολυπλεξίας μπορεί να κοστίσει περισσότερο από ό, τι αν απλώς θα το εφαρμόσετε. Θα ήταν ακόμα πολύ λιγότερο από το να επεκτείνετε την ικανότητά σας δημιουργώντας περισσότερους ραδιοφωνικούς πύργους. Παρόλο που πρόκειται για τεχνολογίες 2G και οι τεχνολογίες 2G καθίστανται σιγά σιγά στις πιο εξελιγμένες και τόσο ταχύτερες τεχνολογίες 3G, οι διαδικασίες πολυπλεξίας θα εξακολουθούν να υπάρχουν στα επόμενα χρόνια. Το οικονομικό όφελος που παρέχουν οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών θα εξασφάλιζε ότι σε μια ή την άλλη μορφή θα εφαρμοζόταν η πολυπλεξία.