Διαφορά μεταξύ των μυών γρήγορης και βραδείας ανάδευσης Διαφορά μεταξύ των

Γρήγοροι έναντι αργών μυών

Στην αθλητική επιστήμη, δεν είμαστε βέβαιοι ότι μερικές δομές σώματος είναι καλύτερες από τις άλλες. Μπορούν να έχουν το μέγιστο δυναμικό και πλεονέκτημα εάν ένα άτομο έχει αυτές τις δομές σώματος. Θα απολαύσουν το νικητήριο μέρος και όχι το χαμένο τμήμα. Φυσικά, πρέπει επίσης να εκπαιδεύσουν σκληρά για να επιτύχουν αυτό το κατόρθωμα.

Χάρη στους αθλητικούς επιστήμονες, είναι σε θέση να μελετήσουν ποιοι είναι οι μύες και ποιοι είναι ανώτεροι ή κατώτεροι. Οι μύες μας, ιδιαίτερα οι σκελετικοί μύες μας, αποτελούνται από μυϊκές ίνες. Αυτές οι μυϊκές ίνες ονομάζονται μυοκύτταρα. Αυτά τα μυοκύτταρα περιέχουν μυοϊμπρίλια που προκαλούν συστολή μυών. Οι ίνες μυών κατανέμονται σε δύο κύριους τύπους, δηλαδή: μυϊκές ίνες βραδείας σύσπασης (τύπου 1) και μυϊκές ίνες γρήγορης σύσπασης (τύπου 2). Ας προσπαθήσουμε να διαφοροποιήσουμε και τα δύο.

Οι μυϊκές ίνες αργής ρωγμής είναι ιδανικές για εκδηλώσεις όπως οι μαραθώνιοι και η ποδηλασία. Γιατί; Επειδή οι αργές ριπές μυϊκές ίνες καταναλώνουν αργά οξυγόνο, έτσι παράγει περισσότερο καύσιμο το οποίο χρειάζεται το σώμα. Πυροβολεί πιο αργά από έναν γρήγορο μυ. Το αποτέλεσμα είναι η κόπωση είναι λιγότερο πιθανό να συμβεί σε μια στιγμή, επειδή ο αργός-τσίμπημα μυς καταναλώνει ενέργεια πιο αργή.

Οι μυϊκές ίνες γρήγορης συστολής, από την άλλη πλευρά, είναι το αντίθετο των μυϊκών ινών αργής ρωγμής. Πυροδοτούν πιο γρήγορα από την αργή συστροφή. Επίσης, καταναλώνουν και καίουν ενέργεια πιο γρήγορα. Έτσι, η κόπωση είναι γρήγορα εμφανής. Η κόπωση είναι πιο πιθανή να συμβεί σε μια στιγμή σε σύγκριση με μια αργή-συστροφή μυϊκές ίνες. Αυτός ο τύπος μυός έχει επίσης πολύ υψηλό ρυθμό συστολής των μυών.

Οι διαφορές αυτές φαίνεται να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι μύες ανταποκρίνονται στην εκπαίδευση και τη σωματική άσκηση, και κάθε τύπος ινών είναι μοναδικός στην ικανότητά του να συστέλλεται με κάποιο τρόπο. Οι ανθρώπινοι μύες περιέχουν ένα γενετικά καθορισμένο μείγμα τόσο αργών όσο και ταχέων ινών. Κατά μέσο όρο, έχουμε περίπου 50 τοις εκατό βραδείας συσπάσεως και 50 τοις εκατό ινών ταχείας συσπάσεως στους περισσότερους από τους μυς που χρησιμοποιούνται για κίνηση. Ωστόσο, διαφέρει μεταξύ των αθλητών. Οι σπινθηριστές λέγονται ότι έχουν 80% ίνες γρήγορης συστροφής. Από την άλλη πλευρά, οι δρομείς μαραθωνίου έχουν 80% αργές μυϊκές ίνες.

Περίληψη:

1. Οι μυϊκές ίνες αργής ρωγμής καταναλώνουν οξυγόνο με έναν πολύ αποτελεσματικό τρόπο, αλλά οι ίνες με γρήγορες ρωγμές καταναλώνουν άμεσα οξυγόνο.

2. Σε μυϊκές ίνες αργής ρωγμής, η κόπωση θα εμφανιστεί αργά. Στις ίνες μυϊκής σύσφιξης, η κόπωση θα εμφανιστεί πιο γρήγορα.

3. Στους δρομείς, υπάρχουν 80% μυϊκές ίνες γρήγορης συστολής, ενώ στους δρομείς μαραθωνίου υπάρχουν 80% αργές μυϊκές ίνες.

4. Οι γρήγορες μυϊκές ίνες είναι ιδανικές για τους σπινθηριστές, ενώ οι μυϊκές ίνες αργής ρωγμής είναι εξαιρετικές για τους δρομείς μαραθωνίου και τους ποδηλάτες.