Διαφορά μεταξύ εργοδοτουμένου και ανεξάρτητου εργολάβου Διαφορά μεταξύ

έναντι του Ανεξάρτητου Ανάδοχου

οι ανεξάρτητοι εργολάβοι είναι δύο τύποι εργαζομένων που υπόκεινται γενικά σε εποπτεία και συντηρούνται από μια επιχείρηση ή μια επιχείρηση. Και οι δύο ιδιότητες των εργαζομένων υποδηλώνουν επίσης το είδος της επιχειρηματικής σχέσης που υπάρχει μεταξύ της επιχείρησης και του εργαζόμενου.

Η κύρια διάκριση μεταξύ ανεξάρτητου εργολάβου και υπαλλήλου είναι ο βαθμός ελέγχου και ανεξαρτησίας που ασκεί ένας εργοδότης ή άλλη επιχείρηση. Για να μετρηθεί αυτός ο βαθμός, υπάρχουν τρεις παράμετροι ή κατηγορίες. τον έλεγχο συμπεριφοράς, τον οικονομικό έλεγχο και τον τύπο της σχέσης.

Η διάκριση γίνεται λόγω φορολογικού και νομικού σκοπού. Η σήμανση γίνεται συχνά από την εταιρεία ή την επιχείρηση. Επίσης, η αποζημίωση μπορεί επίσης να αποτελέσει μείζονα παράγοντα.

Σε κατάσταση υπαλλήλου, υπάρχει η συνεχής παρουσία ενός εργοδότη. Ένας εργαζόμενος έχει μια σταθερή ροή εισοδήματος και άλλες παροχές ως μέρος της αποζημίωσης. Ένας εργαζόμενος παρέχει ένα σύνολο δεξιοτήτων και ώμων συγκεκριμένες ευθύνες σε μια επιχείρηση που είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Οι εργαζόμενοι συχνά έχουν μια σταθερή ρουτίνα και ένα σταθερό εισόδημα σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (μηνιαία, εβδομαδιαία, ανά ώρα), ένα σύνολο ωρών εργασίας και επιλεξιμότητα για προώθηση. Όσον αφορά τους φόρους, ο εργοδότης συνεισφέρει στο ήμισυ της καταβολής των παροχών του εργαζόμενου, του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, καθώς και της μελλοντικής ασφάλισης ανεργίας. Σε περιπτώσεις ατυχημάτων κατά τη διάρκεια της εργασίας, ο εργοδότης παρέχει επίσης αποζημίωση των εργαζομένων, όπως νοσηλεία και άλλες υπηρεσίες.

Σε αντάλλαγμα αυτών των παροχών, ο εργαζόμενος παραιτείται από ένα ορισμένο βαθμό ελέγχου και ανεξαρτησίας. Ο έλεγχος μπορεί να εκδηλωθεί ως προς τις ώρες που παρέχονται, το χρονοδιάγραμμα ή τον τύπο εργασίας. Ο εργαζόμενος θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της εταιρείας.

Μια άλλη διάκριση είναι ότι ο εργαζόμενος εργάζεται στην παρουσία ή τις εγκαταστάσεις του εργοδότη. Επιπλέον, ο εργοδότης παρέχει τα μέσα, τα εργαλεία, τους πόρους και τις μεθόδους. Μερικές φορές συμπεριλαμβάνεται και η εκπαίδευση. Συνήθως, ένας υπάλληλος εργάζεται για μία εταιρεία. Υπάρχουν επιχειρήσεις που απαγορεύουν την απασχόληση εργαζομένων "μελωδίες" ή έχοντας δύο εργασίες ταυτόχρονα. Αυτό αποτελεί μέρος της τήρησης και υπακοής του υπαλλήλου απέναντι στους κανόνες και τους κανονισμούς της εταιρείας.

Από την άλλη πλευρά, οι ανεξάρτητοι εργολάβοι είναι εργαζόμενοι που παρέχουν συγκεκριμένες υπηρεσίες σε άλλες επιχειρήσεις. Ανεξάρτητοι εργολάβοι μπορεί να είναι ένα άτομο ή μια ίδια επιχείρηση. Σε αντίθεση με έναν υπάλληλο, ένας ανεξάρτητος εργολάβος απολαμβάνει μικρότερο βαθμό ελέγχου και μεγαλύτερη ανεξαρτησία.

Οι ανεξάρτητοι εργολάβοι έχουν διάφορους πελάτες ή πελάτες. Οι εργολάβοι έχουν τα δικά τους εργαλεία και μεθόδους για να κάνουν τις δουλειές τους. Ρυθμίζουν τις δικές τους ώρες και ασχολούνται με κατευθυντήριες γραμμές, όχι με κανόνες και κανονισμούς.Θεωρούνται ως εξωτερικοί φορείς ή τρίτοι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν αποτελούν στην πραγματικότητα μέρος της εταιρείας.

Όσον αφορά την αποζημίωση, οι συμβάσεις έχουν συνήθως σταθερό εισόδημα ανά έργο. Δεν υπάρχει αποζημίωση για ατυχήματα ή συμβάντα που σχετίζονται με την υγεία. Οι αντισυμβαλλόμενοι πληρώνουν πλήρως τους φόρους και τα οφέλη τους και δεν εξαρτώνται από καμία οντότητα.

Περίληψη:

1. Τόσο "υπάλληλος" όσο και "ανεξάρτητος εργολάβος" είναι ετικέτες για τους εργαζομένους. Διακρίνονται από την εταιρεία για νομικούς και φορολογικούς σκοπούς. Και οι δύο υποδηλώνουν την έκταση της ανεξαρτησίας και του ελέγχου. Η ετικέτα ορίζει επίσης τον τύπο της επιχειρηματικής σχέσης μεταξύ της επιχείρησης και του εργαζόμενου.

2. Ουσιαστικά, ένας εργαζόμενος είναι ένας εργαζόμενος που προσλαμβάνεται από την επιχείρηση για να κάνει συγκεκριμένη δουλειά εντός των εγκαταστάσεων της εταιρείας και επίβλεψη. Ο ανεξάρτητος εργολάβος, από την άλλη πλευρά, μπορεί να εργάζεται από οπουδήποτε ή μακριά από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας.

3. Ο εργαζόμενος λαμβάνει χρηματικές αποζημιώσεις και παροχές, ειδικά κατά τη διάρκεια ατυχημάτων ή ασθενειών. Είναι μέρος της εταιρείας. η εταιρεία πληρώνει το ήμισυ για τους φόρους και τις παροχές σε αντάλλαγμα για τη συμμόρφωση του υπαλλήλου. Ένας υπάλληλος έχει μικρότερο έλεγχο και ανεξαρτησία. Αντίθετα, οι ανεξάρτητοι εργολάβοι δεν αποτελούν μέρος της εταιρείας, αλλά εργάζονται μόνο για ένα έργο βραχυπρόθεσμα. Πληρώνουν για τους δικούς τους φόρους και οφέλη εξ ολοκλήρου.

4. Οι εργαζόμενοι είναι επίσης επιλέξιμοι για παροχές ανεργίας και προσφορές. Εν τω μεταξύ, δεν υπάρχουν επιπλέον πρόσθετες αποζημιώσεις ή οφέλη για τους ανεξάρτητους εργολάβους πέραν των συμφωνηθέντων όρων αποζημίωσης. Επίσης, δεν είναι επιλέξιμες για ασφάλιση ανεργίας.

5. Αντίθετα, ένας ανεξάρτητος εργολάβος είναι ένας εργαζόμενος με υψηλότερο έλεγχο και ανεξαρτησία με την πάροδο του χρόνου, μεθόδους εργασίας και πρόοδο. Αυτό δεν ισχύει για έναν υπάλληλο.