Διαφορά μεταξύ Dayabhaga και Mitakshara στο Ινδικό δίκαιο Διαφορά μεταξύ
Εισαγωγής
Ο όρος "Dayabhaga" προέρχεται από ένα παρόμοιο κείμενο που γράφει ο Jimutavahana. Ο όρος «Μιτάκσαρα» προέρχεται από το όνομα ενός σχολίου που γράφτηκε από τον Vijnaneswara σχετικά με την Yajnavalkya Smriti. Η Dayabhaga και η Mitakshara είναι οι δύο σχολές του νόμου που διέπουν το νόμο της διαδοχής της ινδουιστής μη διαιρούμενης οικογένειας σύμφωνα με το ινδικό νόμο. Η σχολή του Dayabhaga παρατηρείται στη Βεγγάλη και στο Assam. Σε όλες τις άλλες περιοχές της Ινδίας παρατηρείται η νομική σχολή Mitakshara. Η σχολή δικαίου του Mitakshara υποδιαιρείται στις σχολές Benares, Mithila, Maharashtra και Dravida.
Οι διαφορές μεταξύ των σχολών του Dayabhaga και του Mitakshara μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής: -I
Κοινή οικογένεια: Σύμφωνα με τη νομική σχολή Mitakshara η κοινή οικογένεια αναφέρεται μόνο στο αρσενικό μέλος μιας οικογένειας και επεκτείνεται για να συμπεριλάβει το γιο του, τον εγγονό και τον προφήτη. Συλλογικά έχουν συνιδιοκτησία / Coparcenary στην Κοινή οικογένεια. Έτσι ένας γιος από τη γέννηση αποκτά ένα ενδιαφέρον για την προγονική ιδιοκτησία της κοινής οικογένειας. Σύμφωνα με τη νομική σχολή της Dayabhaga, ο γιος δεν έχει αυτόματο δικαίωμα ιδιοκτησίας από τη γέννησή του, αλλά την αποκτά με το θάνατο του πατέρα του. Στο σχολείο Μιτάκσαρα η εξουσία του πατέρα πάνω στο ακίνητο χαρακτηρίζεται από τα ίσα δικαιώματα με τη γέννηση που απολαμβάνουν ένας γιος, ένας εγγονός και ένας μεγάλος γιος. Ένας ενήλικος γιος μπορεί να ζητήσει διαμελισμό κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα του ή των τριών άμεσων προγόνων του. Έχει λόγο στη διάθεση της οικογενειακής περιουσίας και μπορεί να αντιταχθεί σε οποιαδήποτε μη εξουσιοδοτημένη διάθεση προγονικής ή οικογενειακής περιουσίας. Αυτό δεν είναι δυνατό στο σχολείο Dayabhaga καθώς ο πατέρας έχει γενική και ανεξέλεγκτη εξουσία πάνω στην οικογενειακή ιδιοκτησία μέχρι το θάνατο.
-Copardenary / Co-ownership:
Στο πλαίσιο της σχολής του Mitakshara, όλα τα μέλη της κοινής οικογένειας απολαμβάνουν δικαιώματα coparcenary κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα. Κάτω από τη σχολή του Dayabhaga όταν ο πατέρας είναι ζωντανός, οι γιοι δεν έχουν δικαιώματα για coparcenary αλλά το αποκτούν με το θάνατο του πατέρα. Στη σχολή Mitakshara το μερίδιο του coparcener δεν ορίζεται και δεν μπορεί να διατεθεί. Στο Dayabhaga το μερίδιο κάθε Copardener ορίζεται και μπορεί να διατεθεί.3 Το διαμέρισμα: Ενώ και τα σχολεία Mitakshara και Dayabhaga θεωρούν ότι η πραγματική δοκιμασία διαίρεσης είναι η πρόθεση να διαχωριστεί η εκδήλωση αυτής της πρόθεσης είναι διαφορετική σε κάθε σχολείο. Στην περίπτωση της Σχολής Mitakshara, η πρόθεση περιλαμβάνει την κατοχή του ακινήτου σε καθορισμένες καθορισμένες μετοχές, ενώ στο σχολείο Dayabhaga πρέπει να υπάρχει φυσικός διαχωρισμός του ακινήτου σε συγκεκριμένες μερίδες και ανάθεση χωριστής μετοχής σε κάθε αντιγραφή.
Στο σύστημα Mitakshara κανένα από τα μέλη των coparceners δεν μπορεί να διεκδικήσει ορισμένο φυσικό μερίδιο της κοινής ιδιοκτησίας. Έτσι, η κατανομή σε αυτό το σύστημα περιλαμβάνει την εξακρίβωση και τον καθορισμό του μεριδίου του copardener i. μι. Στο αριθμητικό τμήμα της ιδιοκτησίας. Στο σύστημα Dayabhaga, κάθε ένας από τους coparcener έχει ένα ορισμένο μερίδιο στην κοινή οικογενειακή ιδιοκτησία, αν και η οικογένεια είναι κοινή και αδιαίρετη και η κατοχή είναι κοινή. Έτσι, ο διαχωρισμός σε αυτό το σύστημα συνεπάγεται τον φυσικό διαχωρισμό της κοινής περιουσίας στα χωριστά μερίδια των συνόλων και την ανάθεση σε καθένα από τα coprodeners του συγκεκριμένου τμήματος της ιδιοκτησίας. 4] Δικαιώματα Γυναίκας:
Στο σύστημα Mitakshara η σύζυγος δεν μπορεί να απαιτήσει διαχωρισμό. Ωστόσο, έχει το δικαίωμα να μοιράζεται ένα μερίδιο σε κάθε διαμέρισμα που επηρεάζεται μεταξύ του συζύγου της και των γιων της. Σύμφωνα με το Dayabhaga αυτό το δικαίωμα δεν υπάρχει για τις γυναίκες, επειδή οι γιοι δεν μπορούν να απαιτήσουν διαχωρισμό, καθώς ο πατέρας είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης.
Και στα δύο συστήματα, σε κάθε διαχωρισμό μεταξύ των γιων, η μητέρα δικαιούται ένα μερίδιο ίσο με αυτό ενός γιου. Ομοίως, όταν ένας γιος πεθαίνει πριν χωριστεί αφήνοντας τη μητέρα ως κληρονόμο του, η μητέρα έχει δικαίωμα σε μερίδιο του αποθανόντος γιου της, καθώς και η ίδια μερίδα όταν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των υπολοίπων γιων. Συμπέρασμα : - Το σύστημα Mitakshara είναι συντηρητικό. Παρέχει καλή ασφάλεια σε περιόδους δυσκολιών, καθώς ένα μέλος μπορεί να στηριχθεί στην κοινή οικογένεια. Ωστόσο, μερικές φορές ένα μέλος μπορεί να γίνει παράσιτο. Το σύστημα Dayabhaga είναι πιο φιλελεύθερο. Μεταξύ των δύο η Dayabhaga είναι πιο πιθανό να διαρκέσει στη σύγχρονη εποχή με την ανάπτυξη του ατομικισμού, των επιμέρους επιχειρήσεων και των οικονομικών αναγκών.
